Δεν του φτάνουν τα οφίτσια του κ. Μπαμπινιώτη, θέλει να μείνει και στην ιστορία ως «μεταρρυθμιστής» του Λυκείου και του τρόπου πρόσβασης στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Ο αρχομανής και εγωκεντρικός υπουργός Παιδείας ευελπιστούσε να καταθέσει άμεσα στη Βουλή, για να ψηφισθεί πριν τις εκλογές, το νομοσχέδιο για το «νέο Λύκειο» και τις εισαγωγικές εξετάσεις για τα Πανεπιστήμια, του οποίου υπήρξε αρχιτέκτονας, αφού ήταν επικεφαλής της σχετικής διακομματικής επιτροπής, που είχε συστήσει στο υπουργείο Παιδείας η προκάτοχός του Διαμαντοπούλου. Από πού ορμώμενος ο Μπαμπινιώτης εξεδήλωνε τούτη την αισιοδοξία, την οποία μέχρι και το μεσημέρι της Δευτέρας παρουσίαζε ως βεβαιότητα (με διαρροές στο φιλικό του «Βήμα της Κυριακής» και με δηλώσεις μετά το πέρας της συνάντησης με το ΔΣ της ΟΛΜΕ); Από την υπερβολική ιδέα που τρέφει για τον εαυτό του, (έφθασε στο σημείο να αυτοπροταθεί ως μόνιμος υπουργός Παιδείας) και από το γεγονός ότι επί του νομοσχέδιου υπήρχε πολιτική συμφωνία των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, μιας και στην επιτροπή, όπου συμφωνήθηκε το περιεχόμενό του, συμμετείχαν και τα δυο κόμματα. Γι’ αυτό και απάντησε «Δεν γνωρίζω πραγματικά τι έχει πει ο κ. Σαμαράς. Είναι ένα ώριμο νομοθέτημα, το οποίο νομίζω ότι έχει τη στήριξη, θα έχει τη στήριξη από τα δύο μεγάλα κόμματα», όταν δημοσιογράφοι τού υπενθύμισαν τις δηλώσεις Σαμαρά, ότι αυτή η κυβέρνηση είναι «ειδικού σκοπού» (ασχολείται δηλαδή μόνο με τις δανειακές συμβάσεις) και επομένως έχει περιορισμένο νομοθετικό έργο.
Ο Μπαμπινιώτης, όμως, λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων. Στη Συγγρού είχαν άλλα σχέδια. Γιατί, μπορεί η ΝΔ να συμφωνεί επί της ουσίας με το νομοσχέδιο, πλην όμως, δεν έχει λόγο να το προωθήσει τώρα στη Βουλή για λόγους τακτικής, που έχουν να κάνουν με τις επερχόμενες εκλογές. Επειδή δε θέλει να πιστωθεί στο ΠΑΣΟΚ (που έχει και τον πρώτο λόγο στην κυβέρνηση, αλλά και στο υπουργείο Παιδείας μέχρι πρότινος) μια ακόμη «μεταρρύθμιση» και επειδή δε θέλει να ανοίξει προεκλογικά και άλλα μέτωπα αντιπαράθεσης με τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές, δεδομένου ότι το νομοσχέδιο αποθεώνει τον εξεταστικό μαραθώνιο και υψώνει ανυπέρβλητα τείχη τόσο για την πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο, όσο και για την αποφοίτηση από το Λύκειο.
Αρχισαν, λοιπόν, από τη Συγγρού να μιλούν για «ακατανόητη βιασύνη» του υπουργού Παιδείας και ο Μπαμπινιώτης υποχρεώθηκε σε άτακτη υποχώρηση. Ποιώντας την ανάγκη φιλοτιμία, έβαλε «συνεργάτες του» να δηλώσουν στους δημοσιογράφους: «ενώ είναι ένα ώριμο νομοθέτημα, φαίνεται πως τεχνικά ο χρόνος δεν επαρκεί για να προωθηθεί πριν από τις βουλευτικές εκλογές».
Της απαγορευτικής οδηγίας από τη ΝΔ, είχε προηγηθεί απειλητική ανακοίνωση από την ΟΛΜΕ (σημειωτέον ότι πρόεδρος της ΟΛΜΕ είναι νεοδημοκράτης). Στην ανακοίνωσή της η ΟΛΜΕ τόνιζε: «Ζητήσαμε να μην προχωρήσουν νομοθετικές ρυθμίσεις για τα εκπαιδευτικά ζητήματα (Γενικό – Τεχνολογικό Λύκειο) που θα υπονομεύσουν το μέλλον της δημόσιας εκπαίδευσης για πολλά χρόνια. Τονίσαμε πως οι αλλαγές αυτές δεν έχουν τη συναίνεση της εκπαιδευτικής κοινότητας και είναι σε αντιεκπαιδευτική κατεύθυνση….
Ο Υπ. Παιδείας και η Κυβέρνηση φαίνεται ότι επιμένουν σε μία fast track διαδικασία για την εισαγωγή στη Βουλή και ψήφιση του νομοσχεδίου για τις εκπαιδευτικές αλλαγές στο Λύκειο και το σύστημα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια.
Οι εκπαιδευτικοί δηλώνουμε αντίθετοι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, στο οποίο ο κλάδος μας θα αντιδράσει άμεσα».
Θυμίζουμε ότι στην πρόταση της διακομματικής επιτροπής για το «νέο Λύκειο» και τις αλλαγές στο σύστημα πρόσβασης είχε εναντιωθεί μέχρι και η εξωνημένη ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ, που τη χαρακτήριζε ως «απόπειρα ‘’τεχνητής συγκόλλησης’’ ετερόκλητων απόψεων στο βωμό της αγωνιωδώς αναζητούμενης πολιτικής συναίνεσης» και ως «μετατροπή του Λυκείου σε χώρο συνεχών εξεταστικών δοκιμασιών για τρία χρόνια… με βαρύτατες οικονομικές συνέπειες για την ελληνική οικογένεια».
Γιούλα Γκεσούλη
