Τα κόμματα ετοιμάζονται για τις εκλογές…
♦ Τα καλά και συμφέροντα
Οταν ο Βενιζέλος ρωτιέται τι θα γίνει με τα χρέη των εργαζόμενων προς τις τράπεζες, δείχνει μεν την «κατανόησή» του (αυτή δεν κοστίζει τίποτα) για τα προβλήματα των εργαζόμενων, απορρίπτει όμως κάθε ιδέα νομοθετικής ρύθμισης, με το επιχείρημα ότι κάτι τέτοιο θα κλόνιζε το τραπεζικό σύστημα και θα απαιτούνταν νέα ανακεφαλαιοποίηση. Γι’ αυτό, λέει, τα προβλήματα πρέπει να λύνονται με διακανονισμούς μεταξύ ιδιωτών και τραπεζών. Διακανονισμούς, δηλαδή, στους οποίους το πάνω χέρι έχουν οι τραπεζίτες, που φορτώνουν πρόσθετους τόκους για κάθε δάνειο που ρυθμίζεται (επιμηκύνεται).
Οταν, όμως, πρόκειται για τα χρέη των κομμάτων της συγκυβέρνησης, τότε, σε αγαστή συνεργασία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, φέρνουν τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο (με τις υπογραφές των γραμματέων των δύο κομμάτων, Καρχιμάκη και Λυκουρέντζου) για να τα ρυθμίσουν με προκλητικό τρόπο. Η τροπολογία ήταν και εκπρόθεσμη και δεν συζητήθηκε καν μετά τις αντιδράσεις που υπήρξαν (πρώτος αντέδρασε ο Καρατζαφέρης, γιατί τον είχαν αφήσει στην απέξω). Οπως όλα δείχνουν, όμως, τώρα που οι προθέσεις τους δημοσιοποιήθηκαν, δεν θα διστάσουν να την καταθέσουν σε επόμενο νομοσχέδιο και να την ψηφίσουν πριν το κλείσιμο της σημερινής Βουλής.
♦ Παραμύθι χωρίς δράκο
Σε λιγότερο από δυο μήνες, μέχρι τις εκλογές, η κυβέρνηση Παπαδήμου θα προωθήσει την ανάπτυξη! Γι’ αυτό και ο Παπαδήμος έβαλε «κομάντο» στο υπουργείο Ανάπτυξης, όπως με τη γνωστή της… μετριοφροσύνη δήλωσε η Διαμαντοπούλου. Καλό το παραμύθι σας, κύριε Παπαδήμο, αλλά δεν έχει δράκο. Δεν χρειάζεται και μεγάλη πολιτική πονηριά για να καταλάβει κανείς, ότι ο Παπαδήμος (ο ίδιος προσωπικά) προσπαθεί να φιλοτεχνήσει το δικό του προφίλ (κρατώντας ζεστή την υποψηφιότητά του για μια νέα πρωθυπουργική θητεία, μετά τις εκλογές), αλλά και να κάνει ένα ωραίο δώρο στα δυο κόμματα της συγκυβέρνησης. Ενα προπαγανδιστικό δώρο, για να το χρησιμοποιήσουν στην προεκλογική τους εκστρατεία, πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες στον απηυδισμένο ελληνικό λαό.
Το πρώτο δίμηνο του 2012 η καπιταλιστική ύφεση εκτινάχτηκε στο -7,5%. Για ποια αναπτυξιακή προοπτική κάνουν λόγο; Μόνο κάποια κονδύλια από το ΕΣΠΑ θα κοιτάξουν να αποδεσμεύσουν, αλλά αυτά δεν μπορούν να εξασφαλίσουν καμιά ανάπτυξη. Το πολύ να ξεπαγώσουν κάποια συγκοινωνιακά έργα (αυτοκινητόδρομοι και μετρό), για ν’ αρχίσουν να «κινούνται» ξανά οι εργολάβοι. Ολοι οι άλλοι τομείς δεν υπάρχει περίπτωση να πάρουν μπρος, γιατί απλούστατα έχουν στραγγίξει τα εισοδήματα. Χωρίς εσωτερική ζήτηση ο ελληνικός καπιταλισμός δεν μπορεί να ανακάμψει ούτε λίγο.
♦ Αλήτες
Διαβάστε τι δήλωσε, με γεμάτο το στόμα όπως λέμε, ο Σαχινίδης στην εκπομπή της Τσαπανίδου: «Εγώ εκείνο που βλέπω είναι το εξής: όταν βγαίνουνε δημόσια να τοποθετηθούν οι εκπρόσωποι των εργοδοτών λένε ότι εμείς δεν έχουμε καμία διάθεση να προχωρήσουμε σε περικοπές των μισθών των εργαζομένων. Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα νομικό πλαίσιο που τους επιτρέπει να προχωρήσουν σε αυτές τις περικοπές, αλλά έχουν και τη δυνατότητα οι ίδιοι να επιλέξουν ποιο θα είναι το επίπεδο των ανταμοιβών με τα οποία θα ανταμείψουν τους εργαζόμενους. Ας φανούνε τουλάχιστον συνεπείς μεταξύ αυτών τα οποία λένε δημόσια και μεταξύ αυτών τα οποία θα επιλέξουν να κάνουν τώρα πλέον που έχει ενεργοποιηθεί το νέο νομικό καθεστώς. Είναι δικιά τους κοινωνική ευθύνη απέναντι στην Ελλάδα και απέναντι στους έλληνες εργαζόμενους».
Δηλαδή, η συγκυβέρνηση κατήργησε τις συλλογικές συμβάσεις, έριξε στα τάρταρα τα βασικά μεροκάματα κι ακόμα πιο κάτω τα μεροκάματα και τους μισθούς των νέων και ένας υπουργός της έχει το θράσος να λέει στους καπιταλιστές να δείξουν κοινωνική ευθύνη και να μη ρίξουν μισθούς και μεροκάματα! Για λογαριασμό των καπιταλιστών δεν έγιναν όλ’ αυτά; Πόσο αλήτης μπορεί να γίνει ένας αστός πολιτικός και μάλιστα φρέσκος στην πιάτσα;
ΥΓ1: Δεν του ξέφυγε αυτή η προκλητική τοποθέτηση του Σαχινίδη. Στη συνέχεια έκανε ολόκληρη ανάλυση, για να καταλήξει σε έκκληση στον… πατριωτισμό των καπιταλιστών! Ισχυρίστηκε, μάλιστα, ότι αν οι καπιταλιστές «δεν αποδείξουν τον πατριωτισμό τους, μη μειώνοντας τους μισθούς» (!), τότε θα αποδειχτεί ότι «κατά πάσα πιθανότητα αυτοί οι ίδιοι ήτανε που προτρέπανε προς αυτές τις κατευθύνσεις και αυτοί οι ίδιοι ήτανε που υποδείξανε να γίνουν αυτές οι αλλαγές προς αυτές τις κατευθύνσεις»! Και τι θα γίνει άμα «αποδειχτεί» αυτό; Θα απαλλαγεί από τις ευθύνες της η συγκυβέρνηση; Τελικά, ποιος κυβερνά, η κυβέρνηση ή οι καπιταλιστές; Εμείς ξέρουμε ποιος κυβερνά, αλλά δεν περιμέναμε ότι με τόσο θράσος θα το παραδεχόταν ένας υπουργός.
ΥΓ2: Δεν πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που το αστικό κράτος –ιδιαίτερα όταν το διοικούσαν σοσιαλδημοκράτες– καμάρωνε για το «δίχτυ προστασίας» που δημιουργεί με την εργατική νομοθεσία. Τώρα, το μόνο «δίχτυ προστασίας» είναι ο… πατριωτισμός των καπιταλιστών.
♦ Συλλέκτες ψήφων
Μια φλύαρη, κατά τα ειωθότα, ανακοίνωση καταγγελίας για τη χουντικής έμπνευσης εγκύκλιο Κουτρουμάνη, με την οποία καταργούνται οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις και η ίδια η έννοια του κλάδου για τους νέους κάτω των 25 ετών, εξέδωσε η Αυτόνομη Παρέμβαση, η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΝ. Λένε πολλά διάφορα και αγωνιστικά (στα λόγια μανούλες είναι) και στο τέλος καταλήγουν ως εξής: «Οι εκλογές αυτές θα πρέπει να μετατραπούν σε ένα παλλαϊκό δημοψήφισμα καταδίκης και ανατροπής όλων εκείνων των δυνάμεων του Μνημονίου και των δορυφόρων τους ως το αναγκαίο βήμα για να βάλουμε ένα stop στην κοινωνική καταστροφή, για να δρομολογηθούν εξελίξεις σε θετική και προοδευτική κατεύθυνση».
Γιατί δεν το λέτε, ρε παιδιά, από την αρχή, ότι μαζεύετε ψήφους για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μας ταλαιπωρείτε να διαβάζουμε τις φλυαρίες σας;
♦ Ρουφιανιά… συντροφική
Πριν καλά-καλά προλάβει να γίνει Χρυσοχοΐδης στη θέση του Χρυσοχοΐδη, η Διαμαντοπούλου έτρεξε να ρουφιανέψει τον πρώην σύντροφό της. Οπως ανακοίνωσε, επικοινώνησε με τον έλληνα πρέσβη στο Βερολίνο «και ζήτησε τα στοιχεία των γερμανών επενδυτών και τον κατάλογο των επιχειρήσεων που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για επενδυτικές δραστηριότητες στην Ελλάδα, και – σύμφωνα με δήλωση του Γερμανού Αντικαγκελάριου, Φίλιπ Ρέσλερ- αντιμετώπισαν εμπόδια». Μ’ άλλα λόγια, δικαίωσε τον Ρέσλερ και έβγαλε ψεύτη τον Χρυσοχοΐδη. Οχι πως μας κόφτει ή που ενδιαφερόμαστε να υπερασπιστούμε τον Χρυσοχοΐδη. Τη διάθεση ρουφιανιάς της Διαμαντοπούλου θέλουμε να επισημάνουμε.
♦ Μακιαβελικά σχέδια
Και ξαφνικά, έγινε ηγετικός παράγοντας του συστήματος ο Καμμένος. Να ‘ταν κάνας καινούργιος μπορεί και να τρώγαμε τη μπλόφα, όμως είναι παμπάλαιος πια. Μπορεί να ‘χει μπόλικα κιλά στο σώμα, όμως από πολιτικά κιλά είναι ένα τίποτα. Κι όμως, τον αντιμετωπίζουν σαν κάτι το σπουδαίο, που θα ταράξει τα λιμνάζοντα νερά της αστικής πολιτικής, φέρνοντας το καινούργιο στο προσκήνιο. Ποιος; Ο Καμμένος. Ε, όχι, ρε παιδιά, δεν την τρώμε τη χλαπάτσα. Διαυγέστατο είναι το μακιαβελικό σας σχέδιο. Αβάντα στο ΠΑΣΟΚ κάνετε και ζημιά στον Σαμαρά. Γιατί ο Καμμένος δύσκολα θα πάρει Πασόκους. Αυτοί έχουν άλλες, πιο συγγενικές επιλογές. Το κόμμα Λουκανίδης (εκ των Λούκα και Καστανίδης), τη ΔΗΜΑΡ, τον ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και τον Περισσό. Ομως ο Καμμένος χτυπά τη ΝΔ στο μαλακό της υπογάστριο. Χτυπά τον Σαμαρά εκεί που πονάει πιο πολύ. Στον εθνικισμό. Ταυτόχρονα, βέβαια, χτυπάει και τον Καρατζαφέρη. Δε νομίζουμε, όμως, ότι αυτός είναι ο λόγος που τον αβαντάρουν. Τον αβαντάρουν για να κόψουν δύναμη από τη ΝΔ, να τη φέρουν όσο πιο κοντά γίνεται με το ΠΑΣΟΚ και να επιβάλουν έτσι μια νέα συγκυβέρνηση.
♦ Το ευαγγέλιο της «κινεζοποίησης»
Διά στόματος Ευάγγελου Βενιζέλου του μελωδού:
«Στο όνομα αυτών των παιδιών, στο όνομα των ανέργων που έχουν φτάσει στο 21% αυτή τη στιγμή του ενεργού πληθυσμού, πρέπει να κάνουμε κινήσεις για να ενθαρρύνουμε τις επενδύσεις, για να ενθαρρύνουμε τους επιχειρηματίες να προσλάβουν νέους εργαζόμενους, για να μπορέσουμε να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο της ύφεσης και τον φαύλο κύκλο της ανεργίας.
Αλλά, τι είναι δύσκολο να καταλάβουν τα παιδιά αυτά; Είναι δύσκολο να καταλάβουν ότι αν δεν πάρεις τέτοια μέτρα, τα οποία είναι σκληρά, δε θα μπορέσεις να κρατήσεις την οικονομία όρθια και να τη θέσεις ξανά σε κίνηση. Kαι αυτό θα οδηγήσει σε ένα σπιράλ θανάτου. Πρέπει, δυστυχώς, να κάνεις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, δυστυχώς, για να μπορέσεις να σώσεις την εθνική οικονομία, για να ξαναπάρει μπροστά η μηχανή, να αποκαταστήσεις τις απώλειες».
♦ Γελοίος εξουσιαστής
Την προτίμησή του στο σχήμα ενός μόνιμου υπουργού Παιδείας, που θα διατηρείται ανεξαρτήτως κυβέρνησης, εξέφρασε ο Γ. Μπαμπινιώτης σε ραδιοφωνική συνέντευξή του στον Χατζηνικολάου. Για τον εαυτό του δήλωσε… στρατευμένος στην εκπαίδευση!
Η αρχομανία του και η μανία του για προβολή είναι γνωστή από παλαιότερα, αλλά ότι θα έφθανε στο σημείο να αυτοπροταθεί για μόνιμος υπουργός Παιδείας δεν το φανταζόμασταν. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις συνήθως βάζουν κάποιον άλλον να το πει. Πού να τον βρει, όμως, τον άλλο τέτοια εποχή; Το είπε μόνος του και ησύχασε.
► Αφιερωμένο
Αν ο καλλιτέχνης δεν θέλει να είναι παπαγάλος ή μαϊμού, πρέπει να κάνει κτήμα του τη γνώση της εποχής του πάνω στην κοινωνική ζωή, παίρνοντας μέρος στους ταξικούς αγώνες. Μπορεί αυτό να φανεί σε μερικούς σαν κατάπτωση, μιας και τοποθετούν την τέχνη, αφού προηγουμένως έχει τακτοποιηθεί η αμοιβή, στις πιο ψηλές σφαίρες. Ομως, οι περισσότερες αποφασιστικές μάχες του ανθρώπινου γένους δίνονται πάνω στη γη, όχι στους αιθέρες, και «έξω» στη ζωή, όχι μες στους εγκεφάλους. Κανείς δε μπορεί να υψωθεί πάνω από τις αντιμαχόμενες τάξεις, γιατί κανείς δε μπορεί να υψωθεί πάνω από τον άνθρωπο. Η κοινωνία δεν έχει κανένα κοινό μεγάφωνο, όσο είναι χωρισμένη σε αντιμαχόμενες τάξεις. Ετσι, όσοι λένε πως δεν ανήκουν σε κόμματα και δεν ανακατεύονται στην πολιτική σημαίνει πως ανήκουν στην άρχουσα τάξη.
Αφιερωμένο εξαιρετικά στους πολλούς… Νταλάρες και τις εξίσου πολλές… Νταλάραινες.