Παιχνίδια εξουσίας κρύβονται πίσω από την υπόθεση των δυο οικονομικών εισαγγελέων, που ξεκίνησε σαν πολύκροτη και εξελίσσεται σαν ιλαροτραγωδία. Παιχνίδια εξουσίας, το πραγματικό περιεχόμενο των οποίων μάλλον δε θα πληροφορηθούμε ποτέ, καθώς όλες οι πλευρές κρατάνε το στόμα τους κλειστό και μιλούν τόσο όσο χρειάζεται για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
Το βέβαιο είναι ότι ο Βενιζέλος υπέστη μια δεινή ήττα. Ηταν αυτός που πήγε ν’ αλλάξει το νομικό πλαίσιο, βάζοντας ως προϊστάμενο των οικονομικών εισαγγελέων αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Μάλιστα, εξέδωσε σχετική κοινή ανακοίνωση με τον υπουργό Δικαιοσύνης Μ. Παπαϊωάννου, στις 28 Δεκέμβρη, από την οποία φαίνεται καθαρά ότι είχε έτοιμη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Μόλις οι δυο εισαγγελείς παραιτήθηκαν, προφανώς έχοντας γερές πλάτες, ο Βενιζέλος έκανε γαργάρα τη νομοθετική ρύθμιση που είχε έτοιμη και θα περνούσε με αστραπιαία διαδικασία μες στις γιορτές και το καθεστώς παρέμεινε ως έχει.
Στη συνέχεια, είχαμε τη δίωξη του περιβόητου Καπελλέρη, τον οποίο ο Βενιζέλος αναγκάστηκε να «παραιτήσει» από γενικό γραμματέα του υπουργείου. Και βέβαια, αυτή η δίωξη δεν είναι άσχετη απ’ όσα προηγήθηκαν με τους δύο εισαγγελείς. Ενώ, όμως, οι τελευταίοι, νικητές επί της ουσίας, θέλησαν να κλείσουν το θέμα, αναφέροντας στο υπόμνημά τους, ότι «δεν θα χαθούμε σε δυσώδεις ατραπούς ονοματολογίας», ο αντεισαγγελέας του Α.Π. που διενήργησε τη σχετική έρευνα, έβαλε το φάκελο στο αρχείο, με την επισήμανση ότι «δεν προέκυψε πως επιχειρήθηκε παρέμβαση στο έργο τους» και την εξ αντικειμένου απαξιωτική για τους δυο εισαγγελείς αναφορά, ότι «η αίτησή τους υπήρξε παρορμητική».
Ο Αρειος Πάγος επεχείρησε να πάρει τη ρεβάνς από το εφετείο, οι δύο εισαγγελείς, πάντα με γερές πλάτες, επανήλθαν λέγοντας ότι ανέφεραν ονόματα προφορικά (!), ο φάκελος ξανάνοιξε και πλέον αναζητείται ένας συμβιβασμός ανάμεσα στα δικαστικά κέντρα εξουσίας, έτσι που η υπόθεση να πάει στο αρχείο και οι δύο εισαγγελείς να μη θιχτούν με απαξιωτικές αναφορές. Μάλλον την ερχόμενη εβδομάδα θα έχουμε αυτό τον συμβιβασμό.
