Σε συνεργασία με τον Αντριου Λόιντ Βέμπερ, δημιουργό του πασίγνωστου μιούζικαλ, «Το φάντασμα της όπερας» μεταφέρεται στην κινηματογραφική οθόνη με την ανάλογη μεγαλοπρέπεια που έπεται της 18χρονης επιτυχημένης πορείας του σε 18 χώρες με τουλάχιστον 65.000 παραστάσεις και 40 εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων. Η υπόθεση σας είναι λίγο πολύ γνωστή: Ενας παραμορφωμένος μουσικός, που ζει στις κατακόμβες κάτω από την όπερα του Παρισιού στα 1870, παθιάζεται με μια νεαρή σοπράνο της οποίας καθοδηγεί το ταλέντο. Εκείνη έλκεται από τον μυστηριώδη άγνωστο στο πρόσωπο του οποίου βλέπει την μετενσάρκωση του νεκρού πατέρα της. Οταν όμως θα δώσει τελικά την καρδιά της στον νεαρό Μαικήνα της όπερας, το φάντασμα πληγώνεται, εξοργίζεται και εκδικείται…
Η γοητεία αυτής της ιστορίας βρίσκεται ασφαλώς σε όσα εκπροσωπεί το φάντασμα σαν χαρακτήρας: Μίσος για την δυσμορφία του, πληγωμένα αισθήματα και παράφορο πάθος. Το φάντασμα θυμίζει κάτι από το τέρας (η πεντάμορφη και το τέρας) ή τον Κουασιμόδο (της Παναγίας των Παρισίων). Οσον αφορά την κινηματογραφική μεταφορά της, αν και πλήρως εναρμονισμένη με τη χολιγουντιανή αντίληψη πραγμάτων, παρουσιάζει ωστόσο ενδιαφέρον, ιδιαίτερα η εκτέλεση της μουσικής από μια μπάντα 105 ατόμων και 50 χορωδούς, καθώς και η οπτικοποίηση ορισμένων σκηνών, έτσι που ο θεατής βιώνει μια ακουστική και οπτική εμπειρία ανάλογη ενός μπλοκμπάστερ με μεγάλες οικονομικές φιλοδοξίες ενόψει και των Χριστουγέννων.
