Καμπανάκια κινδύνου θα έπρεπε να χτυπούν μετά τα όσα αποκαλύφτηκαν και επιβεβαιώθηκαν με τον πιο επίσημο τρόπο για την οργάνωση της «αντιτρομοκρατικής σταυροφορίας» στη χώρα μας. Η απαγωγή και ανάκριση των 28 Πακιστανών μοιάζει αθώα παρεκτροπή μπροστά στο όργιο των συλλήψεων και ανακρίσεων, που διεκπεραιώθηκαν κρυφά, όπως αποκάλυψε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Γ. Βουλγαράκης, στην προσπάθειά του να αποσείσει τις ευθύνες του για την απαγωγή των 28 Πακιστανών και να θολώσει το τοπίο.
Το χειρότερο όλων είναι πως στις «νόμιμες» συλλήψεις, χωρίς κατηγορία και χωρίς ένταλμα, συμφωνεί και το ΠΑΣΟΚ, ενώ ο ΣΥΝ το ψιλοβουλώνει, βοηθώντας με τον τρόπο του το όλο ζήτημα να υποβιβαστεί σε ζήτημα τήρησης μιας τυπικής νομιμότητας, ανεξάρτητα από το περιεχόμενο αυτής της νομιμότητας.
Είναι πολύ πιθανό ο Βουλγαράκης να μεθόδευσε την όλη ιστορία για να μεταφέρει τη συζήτηση στο νόμιμο και το μη νόμιμο και να πει με κουτοπονηριά: «Γιατί να απαγάγουμε 28 Πακιστανούς, όταν με νόμιμο τρόπο ανακρίναμε χιλιάδες;». Πιθανότατα, λοιπόν, ο ίδιος διέρρευσε στο «Βήμα» την είδηση για τις συλλήψεις Πακιστανών την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Εγραψε συγκεκριμένα η φυλλάδα του Λαμπράκη:
«Η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία συνέλαβε και ανέκρινε Πακιστανούς την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Η μυστική επιχείρηση έγινε στον Ασπρόπυργο και στο Νέο Κόσμο, ύστερα από επίσημο αμερικανικό αίτημα, και εκτελέστηκε – αυτή τη φορά – με το γράμμα του νόμου. Μπορεί να σχεδίαζαν – κατά τους Αμερικανούς – χτύπημα κατά της πρεσβείας τους».
Στη συνέχεια το δημοσίευμα έδινε όλες τις λεπτομέρειες. Η νέα μυστική επιχείρηση προσαγωγής και ανάκρισης Πακιστανών εκτυλίχτηκε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στην Αθήνα, στον Ασπρόπυργο και στο Νέο Κόσμο. Εγινε ύστερα από επίσημο αίτημα της αμερικανικής πρεσβείας και εκτελέστηκε όχι από την ΕΥΠ, αλλά από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία της ΕΛ.ΑΣ. Σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, στις 30 Δεκέμβρη ο υπεύθυνος για θέματα ασφαλείας των αμερικανικών υπηρεσιών στην Αθήνα ενημέρωσε το υπουργείο Δημόσιας Τάξης ότι οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ έχουν αξιόπιστες πληροφορίες από χώρα της Λατινικής Αμερικής, σύμφωνα με τις οποίες βρίσκεται σε εξέλιξη προετοιμασία τρομοκρατικής ενέργειας εναντίον αμερικανικού στόχου στην Ελλάδα. Στην αναφορά έκανε λόγο για δύο ξεχωριστούς πυρήνες ισλαμιστών τρομοκρατών, στους οποίους συμμετείχαν 12 περίπου άτομα, και έδωσε λίστα με ονόματα, διευθύνσεις και αριθμούς κινητών. Οι Πακιστανοί που θεωρούνταν ύποπτοι από τους Αμερικανούς ανακρίθηκαν από Ελληνες ασφαλίτες, δεν προέκυψε τίποτα και αφέθηκαν ελεύθεροι.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν επιβεβαίωσε αλλά και δεν διέψευσε την αποκάλυψη, όταν ρωτήθηκε. Ηρθε, όμως, να την επιβεβαιώσει ο ίδιος ο Βουλγαράκης, στη διάρκεια της περιβόητης εμφάνισής του (μαζί με τον Παπαληγούρα) στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή. Δεν έμεινε, μάλιστα, μόνο στην επιβεβαίωση, αλλά προχώρησε και σε άλλη αποκάλυψη: Ανέφερε ότι τον περασμένο Ιούνη οι Αγγλοι έδωσαν στις ελληνικές αρχές κατάλογο με ονόματα υπόπτων για τις βομβιστικές επιθέσεις στο Λονδίνο. «Κανένας υπουργός δεν θα μπορούσε να πει όχι στο αίτημα για βοήθεια», ήταν η κορόνα που πέταξε ο υπουργός μπάτσων και καταστολής, στην οποία έσπευσαν αμέσως να συμφωνήσουν οι Πασόκοι, ενώ από τους Συνασπισμένους δεν υπήρξε αντίδραση (μόνο ο Σκυλλάκος του ΚΚΕ διαφώνησε, λέγοντας ότι υπάρχει θέμα δημοκρατίας και όχι νομοτυπίας). Βάσει του καταλόγου των Αγγλών, λοιπόν, όπως είπε ο Βουλγαράκης, συγκροτήθηκαν 1.004 αστυνομικά συνεργεία, τα οποία προχώρησαν σε ελέγχους 5.432 αλλοδαπών. Απ’ αυτούς προσήχθησαν 2.172 και τελικά συνελήφθησαν οι 1.221, για διάφορους λόγους που δεν έχουν σχέση με «τρομοκρατική» δραστηριότητα. Πακιστανοί ήταν οι 283, από τους οποίους 6 απελάθηκαν. Οι 28 που κατήγγειλαν ότι απήχθησαν δεν βρίσκονταν σ’ αυτόν τον κατάλογο, πάντα κατά τον Βουλγαράκη.
Από εκεί και πέρα, στη Βουλή συνεχίστηκε ο γνωστός ανούσιος καυγάς σχετικά με το αν έγιναν ή δεν έγιναν οι απαγωγές, ενώ με την αποκάλυψη για τις δυο γιγαντιαίες επιχειρήσεις η Βουλή (και τα δημοσιεύματα των ΜΜΕ) δεν ασχολήθηκε καθόλου.
Εχουμε γράψει και άλλη φορά πως κανένας εχέφρων άνθρωπος δεν αμφιβάλλει για το ότι οι απαγωγές έγιναν. Οπως γνωρίζουν οι αναγνώστες μας, η «Κ» ήταν η πρώτη εφημερίδα που έγραψε για τις απαγωγές, έχοντας στα χέρια της ελάχιστες πληροφορίες. Ξέρουμε, λοιπόν, από πρώτο χέρι ότι οι απαγωγές έγιναν, μολονότι οι πληροφορίες για τη συμμετοχή ελλήνων ΚΥΠατζήδων και βρετανών της ΜΙ6 ήρθαν πολύ αργότερα. Ο Βουλγαράκης είναι που χαρακτήριζε τις καταγγελίες «προβοκάτσια ή φάρσα» και ο ίδος είναι που θυμήθηκε πολύ αργότερα να μιλήσει για τις νόμιμες προσαγωγές, στην προσπάθειά του να θολώσει τα νερά. Λέτε να ξύπνησαν μια ωραία μέρα 28 μεροκαματιάρηδες, που φοβούνται και τον ίσκιο τους, και να είπαν «ας κάνουμε μια προβοκάτσια στο ελληνικό κράτος κι ας καταλήξουμε στη φυλακή για διασπορά ψευδών ειδήσεων»;Αστεία πράγματα. Ακόμα και τα νούμερα που δίνει ο Βουλγαράκης για τους ελεγχθέντες και προσαχθέντες αλλοδαπούς μας φαίνονται υπερβολικά. Είναι δυνατόν οι βρετανοί να έδωσαν κατάλογο με 5.432 αλλοδαπούς που ζουν στην Ελλάδα και απ’ αυτούς μόνο 283 να ήταν Πακιστανοί; Οι υπόλοιποι τί ήταν; Αλβανοί, που κανένας δεν τους έχει αναμίξει σε υποθέσεις που σχετίζονται με την Αλ Κάιντα; Το πιο πιθανό είναι να πήρε τα στοιχεία από τους καθημερινούς ελέγχους που κάνουν οι μπάτσοι σε αλλοδαπούς που σταματούν στο δρόμο και μέσα σ’ αυτά να «έπνιξε» και τα περιστατικά της σύλληψης Πακιστανών καθ’ υπόδειξη των Βρετανών. Γιατί μόνο αν έδινε ένα φουσκωμένο αριθμό «νόμιμων» προσαγωγών θα μπορούσε να αποκτήσει υπόσταση το επιχείρημα, ότι δεν έγιναν απαγωγές με παράνομο τρόπο. Και πάλι, όμως, ο Βουλγαράκης παραμένει έκθετος. Γιατί όλα αυτά δεν τα έλεγε από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε ο θόρυβος, μετά την εκπομπή του BBC και ενώ στην Ελλάδα νόμιζαν ότι το έχουν κουκουλώσει; Γιατί δεν πήγε στη Βουλή από την πρώτη στιγμή ή γιατί δεν φώναξε εκπροσώπους των κομμάτων να τους πει ότι «αυτό κι αυτό έγινε», ώστε να σταματήσουν οι βολές εναντίον του;
Το πιο σημαντικό: γιατί οι ΚΥΠατζήδες δεν θα πάνε να καταθέσουν στις δικαστικές αρχές που έχουν επιληφθεί της υπόθεσης; Θα πάει, όπως είπε ο Βουλγαράκης, μόνο ο διοικητής της ΚΥΠ, ο οποίος φυσικά θα επαναλάβει τη θέση του υπουργού: «Καμιά ανάμιξη δεν είχε η υπηρεσία μου». Ενώ οι ΚΥΠατζήδες θα έμπαιναν στον κίνδυνο της αναγνώρισης, αφού η υπεράσπιση των μηνυτών Πακιστανών έχει ξεκαθαρίσει ότι ζητά διαδικασία αναγνώρισης και κατ’ αντιπαράσταση εξέτασης, ώστε οι μηνυτές να μπορέσουν να αναγνωρίσουν ποιοι ήταν αυτοί που τους ανέκριναν. Ετσι, οι δικαστικές αρχές, ακόμα και αν έχουν τη διάθεση να ξεκαθαρίσουν την υπόθεση (λέμε αν, γιατί και αυτές άφησαν την υπόθεση να σέρνεται επί ένα τετράμηνο, χωρίς να κάνουν τίποτα), θα μείνουν με μια μήνυση στα χέρια, χωρίς να έχουν δράστες. Οπως έγινε και στην υπόθεση Οτζαλάν, η ΚΥΠ θα κατεβάσει τα ρολά, με την πλήρη στήριξη της κυβέρνησης.
Ομως εδώ δεν έχουμε ένα θέμα τήρησης της τυπικής νομιμότητας, όπως το έχουν υποβιβάσει αντιπολίτευση και ΜΜΕ. Είτε πρόκειται για τις απαγωγές, είτε για τις «νόμιμες» προσαγωγές και ανακρίσεις η ουσία είναι η ίδια: Συλλήψεις και ανακρίσεις, χωρίς να έχει προηγηθεί πράξη και χωρίς να υπάρχει κατηγορία, με αίτηση μιας ξένης χώρας. Δηλαδή, θα σηκώνει το τηλέφωνο ο σταθμάρχης της CIA στην Αθήνα, θα δίνει μια λίστα ονομάτων και οι μπάτσοι θα μπουκάρουν στα σπίτια μας, θα μας συλλαμβάνουν και θα μας ανακρίνουν και θα πρέπει να τους αποδεικνύουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες.
Ολα αυτά αποτελούν ένα ακόμα κομμάτι της ελληνικής εκδοχής του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας». Το μεγαλύτερο λάθος είναι να τα απομονώνουμε από το γενικότερο περιβάλλον, εσωτερικό και διεθνές, και να τα αντιμετωπίζουμε σαν μεμονωμένα φαινόμενα παραβίασης της νομιμότητας, μιλώντας για «παρακράτος» που δεν ελέγχει η κυβέρνηση και άλλες τέτοιες παπαριές. Τα πάντα γίνονται σε γνώση και με την έγκριση της κυβέρνησης. Η πολιτική αυτή έχει μια συνέχεια. Ξεκίνησε τα τελευταία χρόνια της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ (μετά την 11η Σεπτέμβρη) και συνεχίζεται και με τη σημερινή κυβέρνηση. Τα όσα έγιναν κατά τη διάρκεια «εξάρθρωσης της τρομοκρατίας» δεν είναι άσχετα μ’ αυτά που γίνονται σήμερα με τους Πακιστανούς. Δεν είναι άσχετα με τα συνεχή αστυνομικά πογκρόμ, με καραμπινάτες σκευωρίες σαν αυτή σε βάρος των τριών αγωνιστών του αντιεξουσιαστικού χώρου, που τους βαφτίζουν με το στανιό «μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης», με το κλίμα που επικρατεί στη χώρα.
Ο αγώνας ενάντια στην κρατική τρομοκρατία, ο αγώνας για την υπεράσπιση των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων αναδεικνύεται σε βασική συνιστώσα του γενικού κοινωνικού αγώνα. Αυτός ο αγώνας δεν πρέπει να κατακερματίζεται θεματικά. Πρέπει να δοθεί ενιαία και από όλους.