►Τι έχει, αλήθεια, απομείνει απ’ τις ηρωικές ημέρες του Μπαϊρακτάρη, όταν ο Κώστας Καραμανλής κατήγγειλε τους “νταβατζήδες” και δημιούργησε πολιτικό μέτωπο σύγκρουσης με τη διαπλοκή συσπειρώνοντας και δυνάμεις της Αριστεράς, όπως φάνηκε καθαρά στο ξεκίνημα της μάχης για τον “βασικό μέτοχο”;
Μάρκος Μουζάκης (Παρόν)
►Επέτειος των δύο χρόνων της νέας κυβέρνησης… Γιορτάζουν, πανηγυρίζοντες, οι απανταχού νταβατζήδες!.
Δ. Ρίζος (Αδέσμευτος Τύπος)
►Την ώρα που η κυβέρνηση ακολουθεί «σφιχτή» εισοδηματική πολιτική, δίνει με το σταγονόμετρο αυξήσεις και προβάλλει δυσκολίες ή και αδυναμία να τηρήσει τα προεκλογικώς υπεσχημένα, κάποιες άλλες υποσχέσεις και δεσμεύσεις της χώρας τηρούνται κατά γράμμα και χωρίς ταμιακές παρεκκλίσεις. Σύμφωνα με στοιχεία του ΓΕΕΘΑ, η ελληνική κυβέρνηση καταβάλλει περισσότερα από 250 εκατ. ευρώ για να καλύψει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συμμετοχή της στις αποστολές του ΝΑΤΟ. Κι αυτό, επειδή, κάθε φορά που η Aθήνα απορρίπτει αίτημα για συμμετοχή ανδρών, κατευνάζει την αμερικανική δυσαρέσκεια με προσφορά χρημάτων.
Ποντίκι
►Στα μέσα της κυβερνητικής θητείας η κυβέρνηση επιμένει να ανοίξει θέμα ασφαλιστικού, αξιοποιώντας και τη δέσμευση που ανέλαβε μόλις την προηγούμενη εβδομάδα στην ΕΕ προκειμένου να πετύχει την έγκριση του νέου Προγράμματος Σταθερότητας. Παρ’ ότι οι κυβερνητικοί παράγοντες διαμηνύουν ότι δεν θα ληφθούν αποφάσεις για το ασφαλιστικό αυτή την τετραετία, με το κόλπο της “Επιτροπής Σοφών” επιδιώκεται να ξηλωθούν βασικές παράμετροι της κοινωνικής ασφάλισης, να ανοίξει θέμα αύξησης ορίων συνταξιοδότησης και μικρότερων συντάξεων, να οργανωθούν τα συμφέροντα των μεγάλων ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών, ως “δεύτερος πυλώνας” επικουρικής ασφάλισης, ακραία ανταποδοτικής.
Αυγή
►Τώρα, που αρχίζει η συζήτηση για το Ασφαλιστικό, η κυβέρνηση άρχισε και πάλι να μιλά για «αδικίες», οι οποίες πρέπει να αποκατασταθούν. Τι σημαίνει αυτό; Οτι κάποιων – ταμείων – οι συντάξεις θα περικοπούν, ότι κάποιοι εργαζόμενοι θα βγουν αργότερα στη σύνταξη. Και αυτοί θα είναι δήθεν οι προνομιούχοι, τα «ρετιρέ», προς τα οποία η κυβέρνηση θα επιχειρήσει και πάλι να καλλιεργήσει την αντιπάθεια της κοινής γνώμης. Για άλλη μια φορά, βεβαίως, αποσιωπάται ότι όλη αυτή η επιχείρηση δήθεν αποκατάστασης της αδικίας ισοδυναμεί απλώς με εξίσωση των εργαζομένων προς τα κάτω και κανενός τη θέση δεν βελτιώνει. Από μια άποψη είναι πράγματι προπαγανδιστική επιτυχία της κυβέρνησης να εμφανίζει την κατάργηση κεκτημένων ως δήθεν… αποκατάσταση αδικιών.
Νέα