Ούτε στα πιο αισιόδοξα όνειρά του περίμενε ο Γιωργάκης την πολιτική υπεραξία που έβγαλε από τον ορισμό της Καραχασάν ως υποψήφιας υπερνομάρχη στην υπερνομαρχία Καβάλας-Δράμας-Ξάνθης. Που να φανταστεί ότι τα «κουτάβια» της Δεξιάς θα τσιμπούσαν το δόλωμα και θα το κατάπιναν αμάσητο. Υπολόγιζε το πολύ σε κάνα Ψωμιάδη, κάνα Παπαθεμελή, άντε και κάνα Ζουράρι. Οταν είδε κοτζάμ υπουργό Μακεδονίας-Θράκης να βγαίνει και να συναγωνίζεται σε ελληνοψυχία τον χέρι-χέρι Καρατζαφέρη και τον Ανθιμο και σε δυο μέρες να αναγκάζεται να κάνει γαργάρα τα όσα είπε (κατόπιν εντολής από το Μαξίμου) και να βάζει την ουρά στα σκέλια, κατάλαβε ότι κέρδισε πολύ περισσότερα απ’ αυτά που υπολόγιζε.
Γιατί τι υπολόγιζε ο Γιωργάκης; Οχι να κερδίσει την υπερνομαρχία με υποψήφια από τη μειονότητα, αφού οι «ελληνόψυχες» δυνάμεις υπερτερούν και έχουν τη νίκη στο τσεπάκι τους, αλλά να κάνει μια καλή επίδειξη προοδευτισμού και να κερδίσει πόντους στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ασε που θα έστελνε ένα ακόμη μήνυμα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, ότι αυτός είναι ο αρχηγός και όποιον γουστάρει διορίζει (μετά τη Μαίρη στο ευρωκοινοβούλιο και τη Μαριλίζα στη γενική γραμματεία, η Γκιουλμπεγιάζ στην υπερνομαρχία της Μακεδονοθράκης). Οι δεξιοί, όμως, τσίμπησαν και πρόσφεραν στο Γιωργάκη μια πολύ ωραία πολιτική εβδομάδα και στη Γκιουλ μια δημοσιότητα που δεν τη φανταζόταν ούτε στα κοριτσίστικα όνειρα που έκανε στο Πομακοχώρι της Ξάνθης.
Εμείς, όμως, που συνηθίζουμε να μη τσιμπάμε αλλά να σκαλίζουμε για να βρούμε αλήθειες κάτω από τα λαμπερά στρώματα, θεωρούμε ότι Ελληναράδες δεν είναι μόνο οι κραγμένοι της εθνικοφροσύνης, αλλά και οι αυτοδηλούμενοι ως προοδευτικοί. Δε χρειαζόμαστε άλλη απόδειξη. Μας αρκεί η εικόνα της δυστυχούς (ή, αν προτιμάτε, της αξιοθρήνητης) Καραχασάν, που περιφέρεται από μικρόφωνο σε μικρόφωνο και επαναλαμβάνει μονότονα «είμαι Ελληνίδα μουσουλμάνα», σαν τους ανανήψαντες δηλωσίες που έπρεπε να διαβάσουν στην εκκλησία του χωριού τους το «απεταξάμην τον κομμουνισμόν και τας παραφυάδας αυτού».
Μας αρκεί η εικόνα των στελεχών του ΠΑΣΟΚ στα κανάλια και τις εφημερίδες, που παρουσιάζουν την άλλη όψη του ελληνικού εθνικισμού. Η Καραχασάν και κάθε μέλος της μειονότητας γίνεται αποδεκτή στον «εθνικό κορμό» μόνο στο βαθμό που δεν διεκδικεί εθνική καταγωγή, αλλά αποδέχεται και προσκυνά την ιμπεριαλιστική συνθήκη της Λωζάννης, που προσδιορίζει τη μειονότητα ως θρησκευτική (μουσουλμανική), καταπατώντας το δικαίωμα των μελών της στον εθνικό αυτοπροσδιορισμό. Πρέπει βιαίως να εξελληνιστούν. Και επειδή τα μέλη της μειονότητας στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν το δέχονται, γι’ αυτό το ΠΑΣΟΚ έστησε τις τεχνητές υπερνομαρχίες, για να μην υπάρχει καμιά περίπτωση να εκλεγεί νομάρχης από τη μειονότητα. Η Καραχασάν δεν αποτελεί υποψηφιότητα νίκης, όσους τεμενάδες κι αν κάνει στον ελληνικό εθνικισμό. Η Καραχασάν είναι ένα εργαλείο πασοκικής προπαγάνδας και το γεγονός ότι δέχτηκε να παίξει αυτό το ρόλο αποτελεί προσβολή στην ιδιότητά της ως πολίτη, ως γυναίκας και ως μέλους της μειονότητας.
Ας μην κάνουμε, λοιπόν, διαχωρισμούς ανάμεσα στον χυδαίο εθνικισμό και στον μασκαρεμένο εθνικισμό.
Π.Γ.
