Και μια που καταπιαστήκαμε με τα καμώματα της (πάντα ταξικής) Θέμιδος, δε μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστη την απόφαση που καταδίκασε σε εννεάμηνη φυλάκιση μέλος ενός κλαμπ οπαδών της ΑΕΚ, στο οποίο είχε κάνει μήνυση ο πρόεδρος της ομάδας κ. Θεμιστοκλής Νικολαΐδης. Δεν ήμασταν εκεί, κατά συνέπεια δεν γνωρίζουμε αν ο εν λόγω οπαδός (η συνέντευξή του στο «Ε» της «Κυριακάτικης» μας αποκάλυψε άνθρωπο μορφωμένο και συγκροτημένο) έβρισε και χτύπησε τον κ. πρόεδρο. Στεκόμαστε, όμως, στο γεγονός της επιμονής του κατηγορούμενου να δικαστεί αφού πρώτα προσκομιστούν οι βιντεοταινίες από τις κάμερες του αεροδρόμιου. Επιμονή που οδήγησε σε θετική πρόταση για την προσκόμιση των βιντεοκασετών και εκ μέρους του εισαγγελέα της έδρας. Ομως, το δικαστήριο απέρριψε το σχετικό αίτημα.
Αρκέστηκε στις μαρτυρίες του κ. προέδρου και του σωματοφύλακά του και καταδίκασε τον κατηγορούμενο σε μια εξαιρετικά βαριά ποινή, μολονότι η πρόταση του εισαγγελέα ήταν να κηρυχθεί αθώος λόγω αμφιβολιών. Και γιατί ήταν βαριά η ποινή; Διότι το δικαστήριο έκρινε ότι συντελέστηκε το αδίκημα της επικίνδυνης σωματικής βλάβης. Τι ακριβώς βλάβη είχε πάθει ο κ. πρόεδρος; «Δύο εκδορές στην αριστερή μετωπική χώρα», αναφέρει η ιατροδικαστική έκθεση! Δυο γρατζουνιές στο μέτωπο χαρακτηρίστηκαν επικίνδυνη σωματική βλάβη!!!
Εμείς μόνο ένα ρητορικό ερώτημα θέλουμε να βάλλουμε. Αν τα πρόσωπα στις θέσεις του μηνυτή και του κατηγορούμενου ήταν αντίστροφα, αν στη θέση του μηνυτή ήταν ο «ανώνυμος» οπαδός και στη θέση του κατηγορούμενου καθόταν ο «επώνυμος» πρόεδρος, με τα ίδια πραγματικά περιστατικά και το ίδιο αποδεικτικό υλικό, υπήρχε περίπτωση να έχουμε και την ίδια απόφαση;