♦ Καθιερωμένη συμπεριφορά
Και «ξαφνικά», η κυβέρνηση μας προέκυψε βιαστική για τη λύση του Ασφαλιστικού. Μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού πρέπει να τελειώνουμε, λένε με τον πιο επίσημο τρόπο. Δυο βδομάδες μετά τις εκλογές βιάζονται για ένα ζήτημα που προεκλογικά δεν το συζήτησαν καθόλου, αποφεύγοντας όπως ο διάβολος το λιβάνι κάθε σχετική αναφορά. Ο ορισμός της πολιτικής αγυρτείας και απατεωνιάς, θα έλεγε κάποιος. Ετσι είναι, όμως δεν έχει κανένα νόημα να μένουμε σ’ αυτή τη συζήτηση, διότι πρόκειται για καθιερωμένη συμπεριφορά στον αστικό πολιτικό κόσμο. Αν μας ενδιαφέρει απλά να έρθει μια άλλη κυβέρνηση, μπορούμε να μείνουμε εκεί, κάνοντας πως δεν καταλαβαίνουμε πως και η άλλη κυβέρνηση θα κάνει τα ίδια (θυμάται μήπως κανείς, πώς ξέχασε το 1993 το ΠΑΣΟΚ τη δέσμευσή του ότι θα καταργήσει τους αντιασφαλιστικούς νόμους της ΝΔ;). Αν δεν μας αφορά αυτό, ας ξεπεράσουμε γρήγορα τις καταγγελίες για αγυρτεία και απατεωνιά και ας κοιτάξουμε να αναπτύξουμε την ταξική άμυνα.
♦ Αντιλαϊκή εμμονή και ώριμο φρούτο
Πόσο πιο καθαρά να το πει ο Βενιζέλος; Στις εκλογές της 16ης Σεπτέμβρη «λόγω των ίδιων των επιλογών και των λαθών της κυβέρνησης είχαν διαμορφωθεί όλες οι εξωτερικές προϋποθέσεις για να νικήσει (σ.σ. το ΠΑΣΟΚ). Στις 16 Σεπτεμβρίου οι πολίτες δεν έκαναν σύγκριση μεταξύ του 2004 και του 2007, αλλά μεταξύ της κυβέρνησης της ΝΔ και της κυβερνητικής αξιοπιστίας του ΠΑΣΟΚ, μεταξύ του Κώστα Καραμανλή και του Γιώργου Παπανδρέου ως υποψήφιων πρωθυπουργών» (συνέντευξη στο «Πρώτο Θέμα»). Σε μια πρώτη ανάγνωση, φαίνεται ότι ο Βενιζέλος επιλέγει αυτή την ερμηνεία γιατί έτσι φορτώνει όλα τα βάρη στον Γιωργάκη. Υπάρχει, όμως, και μια δεύτερη ανάγνωση, πιο ουσιαστική. Ο Βενιζέλος υπερασπίζεται την κυβερνητική οχταετία Σημίτη, τα έργα και τις ημέρες του «εκσυγχρονισμού». Βρίσκει αυτό τον έμμεσο τρόπο για να δώσει τα διαπιστευτήριά του στην κεφαλαιοκρατία, διαμηνύοντάς της πως ούτε σε επίπεδο εσωκομματικής δημαγωγίας (που τόσο απαραίτητη του είναι τούτη τη στιγμή) δεν έχει διάθεση να κάνει υποχωρήσεις προς τον «λαϊκισμό».
♦ Θράσος
Απέκτησε και ο Αλογοσκούφης θράσος επιπέδου Μητσοτάκη. Ιδού απόσπασμα από συνέντευξή του σε ραδιοφωνικό σταθμό: «Στο ασφαλιστικό, αυτό που επιδιώκουμε όλοι, είναι να γίνει ένας διάλογος, ο οποίος πρέπει να έχει συγκεκριμένα χρονικά περιθώρια. Δεν μπορεί δηλαδή να είναι ένας ατέρμων διάλογος. Γιατί μην ξεχνάμε ότι η συζήτηση για το ασφαλιστικό έχει ξεκινήσει ήδη από την προηγούμενη τετραετία. Ηδη από το 2005». Τι είδους συζήτηση είν’ αυτή και δεν την έχουμε πάρει χαμπάρι; Εμείς θυμόμαστε πολύ καλά τα κυβερνητικά στελέχη (και τον Αλογοσκούφη) να ρωτιούνται επίμονα για το Ασφαλιστικό και να απαντούν με ακόμα μεγαλύτερη επιμονή, ότι το θέμα θα συζητηθεί μετά τις εκλογές. Ν’ αρνούνται ν’ ανοίξουν τα χαρτιά τους. Τώρα που ξαναπήραν την εξουσία βιάζονται και μας λένε ότι η συζήτηση έχει ήδη γίνει.
♦ Γραφικός;
Ως γραφικός αντιμετωπίζεται από πολλές πλευρές ο Τζιώτης, που δήλωσε υποψήφιος για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ. Θα συμφωνούσαμε, αν ο κύριος αυτός (που φέρεται ως λάτρης των ακριβών αυτοκινήτων και της Μυκόνου) δεν ήταν μέλος του Εθνικού Συμβούλιου του ΠΑΣΟΚ και υποψήφιός του για τη δημαρχία της Βουλιαγμένης. Εντάξει, δεν έχει ελπίδες στη μάχη της αρχηγίας, όχι όμως και γραφικό το παιδί των εφοπλιστών. Οσοι υποστηρίζουν αυτή την άποψη θα έπρεπε πρώτα να μας εξηγήσουν πώς βρίσκονται στο ΠΑΣΟΚ οι Τζιώτηδες.
♦ Διατεταγμένα
Ο,τι περνούν από το χέρι τους κάνουν οι διορισμένοι από την κυβέρνηση αρχιδικαστικοί για να πείσουν και τον πλέον αφελή εργαζόμενο, ότι εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία για λογαριασμό του κράτους των αφεντικών. Εμάς τουλάχιστον δεν μας εξέπληξε η εισήγηση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά, που πρότεινε ν’ αλλάξει η πάγια νομολογία και του ΑΠ και του ΣτΕ, σύμφωνα με την οποία ο χρόνος παραγραφής για διεκδικήσεις εργαζόμενων από το δημόσιο αρχίζει από το τέλος της χρονιάς εντός της οποίας γεννήθηκε το αίτημα. Κατά τον κ. Σανιδά, η παραγραφή πρέπει ν’ αρχίσει να μετράει από τη μέρα κατάθεσης της σχετικής αγωγής. Μερικοί μήνες μπορεί ν’ αποδειχτούν πολύτιμοι για το αστικό κράτος, ώστε να γλιτώσει λεφτά που έπρεπε να πληρώσει σε εργαζόμενους. Κατά τα άλλα, η αστική Δικαιοσύνη είναι… το καταφύγιο των φτωχών.
♦ Παπαγαλάκια
Scripta manent, έλεγαν οι Λατίνοι. Τα γραπτά μένουν. Στον κ. Καρελιά της «Ελευθεροτυπίας», που την περασμένη Δευτέρα καλούσε τους ψηψοφόρους (μέλη και φίλους) του ΠΑΣΟΚ να μην κάνουν «το λάθος που έκαναν το 2004, με εκείνα τα φαιδρά και δημοψηφισματικά του “ενός εκατομμυρίου”», θα θέλαμε να θυμίσουμε τι έγραφε ο ίδιος, στην ίδια εφημερίδα, την επαύριο της «φαιδρής» (όπως τη χαρακτηρίζει με ετεροχρονισμό τριάμισι ετών) δημοψηφισματικής εκλογής του Γιωργάκη: «Αυτό σημαίνει -κατά τις ίδιες πηγές- ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει πλέον κανένα περιθώριο για λάθη ή αδράνεια και ο κ. Παπανδρέου πρέπει να επιταχύνει το βηματισμό του, ώστε η “ανάταση” που δημιούργησε το αποτέλεσμα, με την κινητοποίηση ενός πρωτόγνωρου για τα ελληνικά κομματικά δεδομένα αριθμού πολιτών, να έχει συγκεκριμένο αποτέλεσμα». Ακόμη, ο ίδιος στηλίτευε όσους κορόιδευαν εκείνη τη διαδικασία, γράφοντας ότι «η περιφρονητική αντιμετώπιση της απόφασης εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων δεν είναι καθόλου δημοκρατική στάση» και σημείωνε με δημοσιογραφική… αντικειμενικότητα: «Αλλά υπάρχει και μια άλλη διάσταση στη χθεσινή διαδικασία. Σε μια εποχή που όλοι διαπιστώνουν ότι “ο κόσμος απεχθάνεται τα κόμματα” ή ότι “ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται για την πολιτική”, δεν σημαίνει τίποτα η κινητοποίηση τόσων ανθρώπων;». Μήπως -λέμε μήπως- εκτός από τη διαδικασία εκλογής του Γιωργάκη ως αρχηγού, ο κ. Καρελιάς θα έπρεπε να χαρακτηρίσει φαιδρό και τον εαυτό του; Είναι σχετικά επιεικής χαρακτηρισμός, γιατί αν ρωτούσε εμάς κάθε άλλο παρά φαιδρό θα τον χαρακτηρίζαμε (και δεν είναι το μοναδικό παπαγαλάκι στο κλουβί του αστικού Τύπου).
ΥΓ1: Επιλέξαμε γραπτά του ίδιου του κ. Καρελιά, αλλά πρέπει να θυμίσουμε και τον πρωτοσέλιδο τίτλο της φυλλάδας που εργάζεται την ίδια μέρα: «Εκατομμυριούχος! Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΞΥΠΝΗΣΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ».
ΥΓ2: Το υλικό είναι από την «Ελευθεροτυπία» της 9.2.2004.
♦ Φωστήρες;
‘Η έχουν κάτι άλλο στο μυαλό τους (βαθμιαία εξίσωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης μ’ αυτόν στο πετρέλαιο κίνησης) ή έχουμε να κάνουμε με… φωστήρες. Τους χοντρολαθρέμπορους πετρελαίου έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να τους πιάσουν (ελέγχει μήπως κανείς τι γίνεται στη θάλασσα;), όμως πλέον ο κάθε διαχειριστής πολυκατοικίας, ο κάθε ιδιοκτήτης μονοκατοικίας μπορεί να κάνει άνετα το ψιλολαθρεμπόριό του και να του ‘ρθει φτηνότερο το πετρέλαιο θέρμανσης. Πώς; Πουλώντας πετρέλαιο από τη δεξαμενή του σε ταξιτζήδες, φορτηγατζήδες, ιδιοκτήτες βαριών μηχανημάτων κ.λπ. Είναι τόσο αφελής ο Αλογοσκούφης και δηλώνει ότι θα κάνουν συγκρίσεις με τα στατιστικά στοιχεία των προηγούμενων ετών και θα αποτρέπουν το λαθρεμπόριο; Μπορεί κανείς να βρει επιλήψιμο το ότι μια πολυκατοικία θα βάλει 1000 λίτρα παραπάνω σε μια σεζόν; Κάψαμε περισσότερες ώρες, βρε αδερφέ, δικαίωμά μας είναι. Ασε που ουδείς μπορεί να κάνει στατιστικό έλεγχο σε εκατοντάδες χιλιάδες καταναλωτές σε όλη τη χώρα. Πολύ σύντομα θα έχουμε (κακά) νέα απ’ αυτή την ιστορία.
♦ Φωνάζει ο κλέφτης…
Το Κράτος φέρει, διαχρονικά, το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για το σημερινό αδιέξοδο του ασφαλιστικού συστήματος. Η κακή διαχείριση των αποθεματικών και η χρόνια κομματικοποίηση των Ταμείων οδήγησε στην υποβάθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, ενσωματώνοντάς το στο πελατειακό σύστημα (από την τοποθέτηση του ΣΕΒ για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, 1.10.07).
Ωστε έτσι, λοιπόν. Το κράτος φέρει το «μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης». Οι καπιταλιστές, που επιδίδονται εδώ και δεκαετίες στο αγαπημένο σπορ της εισφοροδιαφυγής, που χρησιμοποιούν όσο πιο πλατιά μπορούν μαύρη-ανασφάλιστη εργασία, που υπεξαιρούν ακόμα και τις κρατήσεις που κάνουν στους εργαζόμενους, περιμένοντας την επόμενη χαριστική ρύθμιση των κυβερνήσεων, δε φέρουν καμιά ευθύνη!
Ας μείνουμε, όμως, στον τομέα της ευθύνης του κράτους, που οι καπιταλιστές την εντοπίζουν κυρίως στην «κακή διαχείριση των αποθεματικών». Τι ακριβώς εννοούν οι… ποιητές του ΣΕΒ; Οτι δεν τα ‘παιξαν καλά στο χρηματιστήριο οι κυβερνήσεις; Οποιος έχει ασχοληθεί έστω και ελάχιστα με το Ασφαλιστικό γνωρίζει ότι επί τρεις δεκαετίες τα αποθεματικά δεσμεύονταν στην ΤτΕ χωρίς ή με εξευτελιστικά επιτόκια. Μήπως μπορούν να μας πουν χάριν ποιων δεσμεύονταν; Δεν έχουν ακούσει τίποτα για τα «αναπτυξιακά» δάνεια;
Ενα ερώτημα
► Δηλαδή, αν η προσαρμογή δεν ήταν… ήπια, πώς θα ήταν ο προϋπολογισμός του 2008; Θα περιλάμβανε και δαπάνες για εκτελεστικά αποσπάσματα;
Εκλεκτά μέλη
► Δύο στελέχη της ΓΣΕΕ και δύο της ΑΔΕΔΥ συμμετέχουν στην Ειδική Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων, που συνέστησε ο Μαγγίνας, με έργο τη «νομική τεκμηρίωση και τη διαμόρφωση υποστηρικτικής γραμμής θέσεων και επιχειρημάτων, για την αντιμετώπιση ενώπιον του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της παραπομπής της χώρας, σχετικά με τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στο Δημόσιο». Κατά τα άλλα, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία έρχεται σε σύγκρουση με την κυβέρνηση!