Αλλεπάλληλες επιθέσεις σημειώθηκαν πάλι από τις 3 μέχρι τις 6 Μάρτη ενάντια σε μετανάστες στο Αιγάλεω και τον Κολωνό. Μετά τις εφόδους σε σπίτια Πακιστανών με ρόπαλα, μολότοφ και όπλα και τον άγριο ξυλοδαρμό τους από φασιστοειδή το Δεκέμβρη του 2007 και τον Ιανουάριο του 2008 στο Αιγάλεω, οι ομάδες αυτές έκαναν την επανεμφάνισή τους με νέες επιθέσεις. Πρώτα πριν ένα μήνα στη Νίκαια και λίγες μέρες μετά και πάλι σε βάρος Πακιστανών σε γειτονιές του Αιγάλεω. Χτύπησαν κόσμο πολύ σοβαρά, με αποτέλεσμα ένας να έχει τραύματα στο κεφάλι και ένας άλλος να κινδυνεύει να χάσει το μάτι του.
Μια μέρα αργότερα στον Κολωνό, μαθητές από το 3ο ΕΠΑΛ της περιοχής έφυγαν την ώρα του μαθήματος από το σχολείο και επιτέθηκαν άγρια σε σπίτι μεταναστών, ενώ την άλλη μέρα παρουσιάστηκαν στο σχολείο περήφανοι για την δολοφονική τους ενέργεια. Είχε προηγηθεί επίθεση στους ίδιους μετανάστες από 4-5 άτομα με σκοπό να τους ληστέψουν και όταν εκείνοι αντιστάθηκαν και τους ξυλοφόρτωσαν, πήγαν να πάρουν τη ρεβάνς. Οπως αναφέρουν κάτοικοι της περιοχής, το αυγό του φιδιού επωάζεται σε καφετέρια της περιοχής με χαρακτηριστικό όνομα, όπου μαζεύονται μπάτσοι, φασίστες και άλλα καθάρματα.
Οι επιθέσεις αυτές είναι άμεσα συνδεόμενες μεταξύ τους. Οι φασίστες προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τα ζόρια που φέρνει η οικονομική κρίση και προσπαθούν να τρυπώσουν στις γειτονιές βάζοντας στο δολοφονικό στόχαστρό τους κυρίως μετανάστες από το Πακιστάν και φτιάχνοντας συμμορίτικες ομάδες που πραγματοποιούν τρομοκρατικές επιθέσεις. Το επιχείρησαν αρκετές φορές στον Αγιο Παντελεήμονα με τη συνδρομή «αγανακτισμένων νοικοκυραίων», στο Αιγάλεω, στο Ρέντη, στη Νίκαια, στην Πάτρα και σε άλλες περιοχές. Οι τρεις δολοφονίες μεταναστών που κυνηγήθηκαν από μπάτσους στη Διεύθυνση Αλλοδαπών και έπεσαν στο χαντάκι-τάφο της Πέτρου Ράλλη δείχνουν ότι το επίσημο κράτος δίνει πρώτο το έναυσμα για ενίσχυση των επιθέσεων και τροφοδοτεί το κυνηγητό εναντίον των μεταναστών με στόχο την τρομοκράτησή τους, αλλά και τη διοχέτευση της οργής για τα κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα, που πυκνώνουν στις φτωχές συνοικίες, σε αδύναμους και κατατρεγμένους. Οι φασιστικές επιθέσεις αυτές πηγαίνουν χέρι-χέρι με την επίσημη κρατική πολιτική που είναι εξίσου δολοφονική απέναντι σε μετανάστες και πρόσφυγες.