Στις 25 του Σεπτέμβρη ολοκληρώθηκε η διαβούλευση του νομοσχέδιου του ΥΠΑΙΘΑ «Σύσταση Ακαδημιών Επαγγελματικής Κατάρτισης – Ενταξη των Ακαδημιών στο Εθνικό Σύστημα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και άλλα θέματα επαγγελματικής κατάρτισης».
Οι Ακαδημίες Επαγγελματικής Κατάρτισης αποτελούν έμπνευση του δίδυμου Πιερρακάκη-Λυτρίβη (οι άξονες του τωρινού νομοσχέδιου παρουσιάστηκαν στο υπουργικό συμβούλιο στις 31/1/2025), όταν αυτό διαφέντευε ακόμη το υπουργείο Παιδείας. Πρόκειται για νομοσχέδιο με το οποίο η τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση παραδίδεται απευθείας στους καπιταλιστές και το κράτος αναλαμβάνει από πάνω να τους κάνει και πρόσθετα δώρα, όπως είναι οι εγκαταστάσεις και η μισθοδοσία του εκπαιδευτικού και διοικητικού προσωπικού, η απαλλαγή από φόρους, κ.λπ.!
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο:
- Επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, κοινοπραξίες ή ενώσεις αυτών, συνεταιρισμοί, σύνδεσμοι και συνδικαλιστικές οργανώσεις επιχειρήσεων, επιμελητήρια, εταιρείες ανάπτυξης και διαχείρισης επιχειρηματικών πάρκων και οποιοσδήποτε άλλος οικονομικός φορέας, δύναται να υποβάλουν πρόταση στη Γενική Γραμματεία Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, Κατάρτισης και Διά Βίου Μάθησης (Γ.Γ.Ε.Ε.Κ.Δ.Β.Μ.) του Υπουργείου Παιδείας, για την ανάληψη από μέρους τους πρωτοβουλίας σύμπραξης με το Υπουργείο, προς τον σκοπό ίδρυσης Ακαδημίας Επαγγελματικής Κατάρτισης. Η πρόταση που υποβάλλεται συνοδεύεται από σχέδιο συμφωνίας μεταξύ του Υπουργού Παιδείας και του οικονομικού φορέα, σύμφωνα με υπόδειγμα της συμφωνίας που αναρτάται στην ιστοσελίδα της Γ.Γ.Ε.Ε.Κ.Δ.Β.Μ..
- Δεν είναι δυνατή η ίδρυση Ακαδημίας Επαγγελματικής Κατάρτισης, όταν στον ίδιο Δήμο που προτείνεται η λειτουργία της Ακαδημίας λειτουργεί δομή επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης ίδιου επιπέδου του Ε.Π.Π., η οποία παρέχει θεματικά συναφείς με την πρόταση του οικονομικού φορέα ειδικότητες.
- Οι Ακαδημίες Επαγγελματικής Κατάρτισης λειτουργούν σε συγκεκριμένες Περιφέρειες, με συγκεκριμένο θεματικό αντικείμενο και ειδικότητες.
- Οι Ακαδημίες ιδρύονται και λειτουργούν ως παραρτήματα υφιστάμενων ή νέων δημοσίων Σχολών Ανώτερης Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΣΑΕΚ. Πρόκειται για τα «αναβαθμισμένα» ΙΕΚ).
- Σκοπός των Ακαδημιών Επαγγελματικής Κατάρτισης είναι μεταξύ άλλων:
α) η παροχή αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης σε θεματικές ειδικότητες στο επίπεδο πέντε (5) του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων (Ε.Π.Π.),
β) η άμεση εύρεση θέσεων πρακτικής άσκησης και μαθητείας για τους καταρτιζόμενους,
γ) η αποτελεσματική διασύνδεση των καταρτιζόμενων με την αγορά εργασίας σε τοπικό, περιφερειακό και κλαδικό επίπεδο, μέσω της σύμπραξης με οικονομικούς φορείς.
- Οι καταρτιζόμενοι των Ακαδημιών Επαγγελματικής Κατάρτισης δύναται να πραγματοποιούν την πρακτική άσκηση ή τη μαθητεία σε εγκαταστάσεις του οικονομικού φορέα ή τρίτων προσώπων, σε φυσικά πρόσωπα, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (ν.π.δ.δ.), νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (ν.π.ι.δ), δημόσιες υπηρεσίες, οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) α` και β` βαθμού. Για τον σκοπό αυτό συνάπτεται σύμβαση μεταξύ της Ακαδημίας Επαγγελματικής Κατάρτισης και του οικονομικού φορέα ή οποιουδήποτε άλλου εργοδότη, φυσικού ή νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου, με δυνατότητα παροχής κινήτρων πρόσληψης του μαθητευομένου μετά το πέρας της μαθητείας.
- Η φοίτηση θα είναι δωρεάν, η πρακτική άσκηση ή μαθητεία θα αμείβεται με βάση τα όσα προβλέπονται στις ισχύουσες διατάξεις, οι εκπαιδευτές θα προέρχονται από το ίδιο μητρώο με τα ΣΑΕΚ.
- Η πρακτική άσκηση και η μαθητεία στους ιδιωτικούς φορείς και στους φορείς του δημοσίου τομέα δύναται να χρηματοδοτούνται από εθνικούς ή ενωσιακούς πόρους.
- Το ποσοστό των αποφοίτων της Ακαδημίας Επαγγελματικής Κατάρτισης, οι οποίοι απορροφώνται στις επιχειρήσεις του οικονομικού φορέα μετά από την πιστοποίησή τους από τον Εθνικό Οργανισμό Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού, ανέρχεται σε σαράντα τοις εκατό (40%) τουλάχιστον των καταρτιζόμενων κάθε ειδικότητας αυτής.
- Κάθε είδους παροχή ή χρηματοδότηση ή χορηγία ή δωρεά, σε χρήμα ή αποτιμητέα σε χρήμα, προβλεπόμενη στη συμφωνία ή επιγενόμενη, υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου και των Ακαδημιών Επαγγελματικής Κατάρτισης από τον συμβαλλόμενο οικονομικό φορέα ή τρίτο, που σχετίζεται με τους σκοπούς της Ακαδημίας Επαγγελματικής Κατάρτισης, απαλλάσσεται από κάθε είδους φόρο, δικαίωμα ή τέλος, συμπεριλαμβανομένου του φόρου δωρεάς, του Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής, καθώς και κρατήσεων ή εισφορών ή άλλων επιβαρύνσεων οποιασδήποτε φύσεως υπέρ του Δημοσίου, ή οποιουδήποτε τρίτου.
- Η Διοικούσα Επιτροπή Ακαδημίας Επαγγελματικής Κατάρτισης (Δ.Ε.Α.Ε.Κ.) είναι το ανώτατο διοικητικό όργανο της Ακαδημίας και αποτελείται από πέντε (5) μέλη. Τα τρία μέλη προέρχονται από το Δημόσιο (τον Πρόεδρο ορίζει ο υπουργός Παιδείας, ο Διευθυντής και Υποδιευθυντής προέρχονται από το ΣΑΕΚ του οποίου η Ακαδημία είναι παράρτημα) και τα δύο μέλη υποδεικνύονται από τον συνεργαζόμενο οικονομικό φορέα.
- Ο Συντονιστής επιλέγεται από τη Διοικούσα Επιτροπή και τοποθετείται σε κάθε Ακαδημία Επαγγελματικής Κατάρτισης, με απόφαση του αρμόδιου οργάνου του ΥΠΑΙΘΑ, μετά από υπόδειξη τριών (3) τουλάχιστον προσώπων από τον οικονομικό φορέα. Οι αποδοχές του βαρύνουν τον οικονομικό φορέα.
- Η Διοικούσα Επιτροπή είναι αρμόδια, μεταξύ άλλων για την προσθήκη, τροποποίηση, συγχώνευση ή κατάργηση ειδικοτήτων που παρέχονται από την Ακαδημία Επαγγελματικής Κατάρτισης, την εκπόνηση και σύνταξη των οδηγών κατάρτισης, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του πρότυπου οδηγού κατάρτισης, την ανάθεση μαθημάτων και συγκεκριμένων καθηκόντων στους εκπαιδευτές βάσει των οδηγών κατάρτισης, κ.λπ.
- Οι Ακαδημίες Επαγγελματικής Κατάρτισης εντάσσονται στο Εθνικό Σύστημα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, το οποίο αναπτύσσεται στα επίπεδα 3, 4 και 5 του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων, κατ’ αντιστοιχία με εκείνα του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων. Ειδικότερα, στο επίπεδο 3 εντάσσονται οι Επαγγελματικές Σχολές Κατάρτισης (Ε.Σ.Κ.), και οι Επαγγελματικές Σχολές (ΕΠΑ.Σ.) Μαθητείας της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης (Δ.ΥΠ.Α.), στο επίπεδο 4 τα Επαγγελματικά Λύκεια (ΕΠΑ.Λ.) και τα Λύκεια των Ενιαίων Ειδικών Επαγγελματικών Γυμνασίων Λυκείων (ΕΝ.Ε.Ε.ΓΥ.-Λ.) και στο επίπεδο 5 οι Σχολές Ανώτερης Επαγγελματικής Κατάρτισης (Σ.Α.Ε.Κ.), οι Ακαδημίες Επαγγελματικής Κατάρτισης και το Μεταλυκειακό Ετος – Τάξη Μαθητείας των ΕΠΑ.Λ.
Το περιεχόμενο του νομοσχέδιου
Θυμίζουμε ότι στο υπουργικό συμβούλιο της 31ης/1/2025, Πιερρακάκης και Λυτρίβη ισχυρίστηκαν ότι προχωρούν στις «συμπράξεις» με τους καπιταλιστές «εξαιτίας της δυσκολίας των καταρτιζομένων των δημοσίων Σ.Α.Ε.Κ. (σ.σ. πρόκειται για τα «αναβαθμισμένα» ΙΕΚ) να πραγματοποιήσουν την πρακτική άσκηση και μαθητεία σε φυσικά πρόσωπα, ΝΠΙΔ, ΝΠΔΔ, δημόσιες υπηρεσίες, Ο.Τ.Α. α’ και β’ βαθμού και επιχειρήσεις, της περιορισμένης διασύνδεσης της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης με την αγορά εργασίας, της αδυναμίας υποστήριξης των αναπτυξιακών επενδύσεων της Χώρας με εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό».
Είναι για να γελά και να οργίζεται κανείς. Ισχυρίστηκαν δηλαδή, ότι έπρεπε το Δημόσιο, το υπουργείο Παιδείας, να δώσει τον έλεγχο απευθείας στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις και να τους κάνει δώρο και από πάνω τις εγκαταστάσεις και το προσωπικό για να δεήσουν τάχα αυτές να αποδεχτούν σπουδαστές να πραγματοποιήσουν πρακτική άσκηση στα κάτεργά τους!
Παραθέτουμε τα όσα γράφαμε τον Φλεβάρη του 2025 σε άρθρο μας με τίτλο: «Παραδίδουν την τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση απευθείας στους καπιταλιστές. Και τους δίνουν πανωπροίκι τις εγκαταστάσεις και τους μισθούς των εκπαιδευτικών και του διοικητικού προσωπικού»:
Οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις, που «μπορεί να είναι επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, κοινοπραξίες ή ενώσεις αυτών, επιμελητήρια, συνεταιρισμοί, αναπτυξιακές εταιρείες ΟΤΑ, ινστιτούτα των κοινωνικών εταίρων», θα βάλουν, λέει, τον υλικοτεχνικό και μηχανολογικό εξοπλισμό και θα «εξασφαλίσουν» την πρακτική άσκηση ή μαθητεία των καταρτιζόμενων.
Η «εξασφάλιση», βεβαίως, είναι προνόμιο πρωτίστως των καπιταλιστών και όχι των σπουδαστών, καθώς οι επιχειρήσεις εξασφαλίζουν στην ουσία εξαθλιωδώς αμειβόμενη εργασία, μέσω της «πρακτικής άσκησης» ή της «μαθητείας».
Οι καπιταλιστές θα καταρτίζουν επιπλέον και τα προγράμματα σπουδών (οδηγούς κατάρτισης) για να δημιουργούν εργάτες με την προσωπικότητα και τις δεξιότητες που έχει ανάγκη η αγορά, κοντολογίς εργαζόμενους πειθαρχημένους, υποταγμένους στα αφεντικά, με γνώσεις τόσες όσες είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Για τα μάτια προβλέπεται ότι τα προγράμματα σπουδών θα …εγκρίνονται από το υπουργείο Παιδείας.
Το νέο νομοσχέδιο Πιερρακάκη-Λυτρίβη είναι το τρίτο κατά σειρά «λίφτινγκ» της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης (ΤΕΕ), με το οποίο επιχειρείται να αντιστραφεί το ενδιαφέρον της νεολαίας της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων από την προσπάθεια για εισαγωγή στα Πανεπιστήμια, (όπου και εκεί καραδοκούν κι άλλοι σκληροί ταξικοί φραγμοί, όπως η Τράπεζα θεμάτων, η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, ο κλειστός αριθμός εισακτέων και πάνω απ’ όλα οι πανελλαδικές εξετάσεις) στην ΤΕΕ.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ανοιχτός και αναφανδόν υποστηρικτής των συμφερόντων του κεφαλαίου, έκρινε ότι δεν αρκεί αυτό που επιτυγχάνονταν ως τώρα με τους δύο προηγούμενους νόμους (ν. 4763/2020 της Κεραμέως και ν. 5082/2024 του Πιερρρακάκη), με τους οποίους οι καπιταλιστές έχουν λόγο στη διαμόρφωση των προγραμμάτων κατάρτισης, συνεργάζονται με το ΥΠΑΙΘΑ, υποδέχονται και παρακολουθούν την πρακτική άσκηση των σπουδαστών, την μαθητεία κ.λπ.
Τώρα επιδιώκει η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση να παραδοθεί εξ ολοκλήρου στα νύχια των καπιταλιστών («συμπράξεις» ονομάζεται αυτή η μορφή), μέσω της ίδρυσης των λεγόμενων «Ακαδημιών».
Ο Πιερρακάκης, ο ίδιος, δήλωσε:
«Όλα αυτά είναι σημαντικά βήματα. Τώρα αισθανόμαστε ότι ήρθε η ώρα να κάνουμε το επόμενο. Ποιο είναι αυτό; Θέλουμε να φέρουμε ουσιαστικά στο προσκήνιο τη δημιουργία νέων δομών που θα δίνουν και αυτές σπουδές επιπέδου 5 αλλά θα προκύπτουν τα προγράμματα, οι οδηγοί κατάρτισης αυτοί και η διακυβέρνηση των σχολών αυτών, σε μια σύμπραξη του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα, στοχευμένη σε συγκεκριμένες ειδικότητες και διαρθρωμένη σε όλη την Ελλάδα… Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν εφόσον αναζητούμε στελέχη, να μπορέσουμε εμείς σε σύμπραξη μαζί τους να δημιουργήσουμε τις νέες αυτές σχολές οι οποίες θα παράξουν τα εκπαιδευμένα στελέχη τα οποία μετά θα εργαστούν στις επιχειρήσεις αυτές. Και αυτό έχει κι ένα χωρικό χαρακτήρα πολύ έντονο. Βλέπουμε για παράδειγμα ότι υπάρχουν περιοχές στη χώρα μας όπου η φαρμακοβιομηχανία τα πηγαίνει πάρα πολύ καλά αντιστοίχως. Υπάρχουν άλλες περιοχές οι οποίες εστιάζουν σε πολύ συγκεκριμένα προϊόντα του αγροτικού τομέα. Εμείς λοιπόν έχουμε κάνει αυτήν την αποτύπωση και θα έρθει μια νομοθετική πρωτοβουλία, η οποία θα επιτρέπει αυτού του τύπου τις συμπράξεις να τις πραγματοποιούμε πλέον οργανικά με τον ιδιωτικό τομέα. Να είναι δηλαδή κομμάτι του governance, κομμάτι του συστήματος διακυβέρνησης».
Η παράδοση της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης στα νύχια των καπιταλιστών θα διασφαλίζεται με τον ορισμό Διοικούσας Επιτροπής (κατά το παράδειγμα των Ωνάσειων Σχολείων). Η ΔΕ θα είναι πενταμελής, τα δύο μέλη της οποίας θα υποδεικνύονται από τον καπιταλιστή (τον «συνεργαζόμενο οικονομικό φορέα») και τα τρία μέλη από το Δημόσιο.
Η φοίτηση στις «Ακαδημίες» θα είναι δωρεάν και οι καπιταλιστές θα προσφέρουν ως «αντίδωρο», ως «καθρεφτάκι» στους σπουδαστές την ελπίδα, την πιθανότητα ότι μπορεί να επιλέξουν κάποιους από αυτούς για να εργαστούν στη συνέχεια στα εργοδοτικά τους κάτεργα. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις η ιδιωτική επιχείρηση θα δεσμεύεται ότι ένα συγκεκριμένο ποσοστό αποφοίτων της Ακαδημίας που θα το ορίζει ο νόμος, θα απορροφάται από την ίδια.
Αυτή είναι η ουσία, γιατί το βαρύγδουπο όνομα (Ακαδημίες) δεν σημαίνει απολύτως τίποτε, αφού αυτές θα ανήκουν στο επίπεδο 5, όπως ακριβώς και τα ΙΕΚ και επιλέχθηκε μόνο και μόνο για να υπηρετηθεί το αφήγημα της δήθεν «αναβαθμισμένης» τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης, που τάχα εξασφαλίζει θέσεις στην αγορά εργασίας.
Σύμφωνα επίσης με τις ανακοινώσεις θα απονέμεται και τίτλος σπουδών επιπέδου 3 του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων. Τούτο σημαίνει ότι οι «συμπράξεις» θα αφορούν και την ίδρυση και λειτουργία Επαγγελματικών Σχολών Κατάρτισης (Ε.Σ.Κ.) του νόμου Κεραμέως.
Πρόκειται για διετείς δομές που απευθύνονται σε απόφοιτους Γυμνασίων και νομιμοποιούν και διευρύνουν την παιδική εργασία, καθώς δεκατετράχρονα παιδιά καλούνται να γίνουν εργατάκια (αντικαθιστώντας τους καλφάδες του μεσαίωνα και της οθωμανικής κυριαρχίας).