♦ «Ποιος φοβάται τη Δικαιοσύνη;», ρωτούσε πρωτοσέλιδα η ΕφΣυν την Πέμπτη 30 του Μάη. Και έδινε μόνη της την απάντηση στο (ρητορικό, φυσικά) ερώτημα: φοβούνται η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Προφανώς επειδή έχουν ανοιχτές δικαστικές υποθέσεις. Εμείς να συμφωνήσουμε με την ΕφΣυν. Ομως το ερώτημα τίθεται και αντίστροφα. Αφού ΝΔ και ΠΑΣΟΚ φοβούνται και δε θέλουν να διορίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις «κεφαλές» στον Αρειο Πάγο, παναπεί ότι θέλουν να βάλουν κάποιους άλλους στα πόστα. Αρα, η Δικαιοσύνη είναι ελεγχόμενη. Γιατί λοιπόν να μην είναι ελεγχόμενοι και αυτοί που θέλει να διορίσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί, επομένως, να μην είναι (και) ο ΣΥΡΙΖΑ που φοβάται τη Δικαιοσύνη;
♦ Ομολογούμε ότι συγκινηθήκαμε από το πρωτοσέλιδο της «Εποχής» την περασμένη Κυριακή. Ενα μοβ λουλούδι ανθίζει σε μια σχισμή του ξερότοπου, για να υπενθυμίσει ότι οι συριζαίοι έχουν ξανά ραντεβού με την ελπίδα (οι συριζαίοι, όχι ο ελληνικός λαός). Προσοχή, όμως: η ελπίδα δεν αφορά την αλλαγή πολιτικής, αλλά την αλλαγή προεκλογικής ρητορικής. Το εξηγεί το πρωτοσέλιδο σημείωμα κάτω από τη φωτογραφία και τον κεντρικό τίτλο: «Την επιστροφή στη ρητορική της ελπίδας επιλέγει ο ΣΥΡΙΖΑ για την προεκλογική περίοδο των βουλευτικών εκλογών. Η επιλογή, που είχε δοκιμαστεί με επιτυχία σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, υποτιμήθηκε στην πρόσφατη μάχη των ευρωεκλογών προς όφελος μιας αρνητικής επιχειρηματολογίας κατά της ΝΔ, που τόνιζε κυρίως τους κινδύνους από μια ενδεχόμενη επικράτησή της. (…) Γεγονός που διευκόλυνε την ηγεσία της ΝΔ να προβάλει το θετικό μήνυμα της πολιτικής αλλαγής. Με την εμπειρία και την πεποίθηση ότι η ελπίδα νικάει το φόβο, οργανώνεται η κρίσιμη μάχη των βουλευτικών εκλογών του Ιουλίου». Το θέμα είναι πώς θα κοροϊδέψουμε τον κόσμο. Αυτό λένε οι «ανανεωτικοί κομμουνιστές» της «Εποχής». Χυδαίοι όπως πάντοτε, τώρα έχουν πετάξει τις μάσκες που φορούσαν την εποχή του 4%. Η ρητορική της ελπίδας, όμως, δεν πρόκειται να τους σώσει. Το 2015 μπορούσαν να πουλήσουν ψεύτικες ελπίδες στον καθημαγμένο από τη μνημονιακή πολιτική λαό. Μετά από τέσσερα χρόνια στη διαχείριση της μνημονιακής πολιτικής, η οποία επί των ημερών τους βυθίστηκε κι άλλο στη βαρβαρότητα, τι είδους ελπίδες να πουλήσουν;
ΥΓ. Το 1989, ο Λαλιώτης είχε οργανώσει την προεκλογική εκστρατεία του ΠΑΣΟΚ σ' αυτή τη βάση. Οπτικά πρωταγωνιστούσε ένα κοριτσάκι που έτρεχε σ' ένα ολάνθιστο λιβάδι με κίτρινα λουλούδια. Οταν μετά τις εκλογές τον ρώτησαν τι μπούρδες ήταν αυτές, απάντησε αποστομωτικά: αφού θα χάναμε οπωσδήποτε τι θέλατε να βάλω; Η ιστορία επαναλαμβάνεται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ως φάρσα…
♦ Συμφωνούμε! Και για να επαυξήσουμε, προτείνουμε το εξής βίντεο στο youtube, με έναν σπουδαίο κλαριντζή να προπορεύεται της πορείας: https://www.youtube.com/watch?v=7SPWlI3YEZU