Αγαπητά μου παιδιά
Τον καιρό αυτό και μέσα στο βαρύ καταχείμωνο, οι καλικάντζαροι συνεχίζουν το πριόνισμα του δέντρου που κρατάει τη γη (μύθος) και οι αντιεξουσιαστές της Ιπποκράτους υπό τον δύοντα ήλιο, άλλο δεν κάνουν από το να συνεχίζουν με πυρετώδεις ρυθμούς το έργο του ξηλώματος του κράτους (μυθιστορία).
Ρωμαϊκά όργια λαμβάνουν χώρα καθημερινά στο Πραιτόριο, με τη συμμετοχή της αφρόκρεμας της ντόπιας και διεθνούς μη διανόησης (μύδια νόησης) και των κολοσσιαίων think tanks του ενδημικού σοσιαλισμού. Εξέχον δείγμα των think είναι ο μάλλον διαρκώς σκεπτόμενος και γι’ αυτό φειδωλά ομιλών Ρέππας και των tanks φυσικά ο μη χρήζων κατονομασία. Ενα είναι το tank, όπως άλλοτε ένα ήταν το κόμμα. Οσο για τον ενδημικό σοσιαλισμό, αυτός όπως και τα κρι-κρι είναι κάτι που υπάρχει μόνο στην ένδοξη χώρα μας (τους).
Κάτω από το φως των πυρσών –τώρα που έσβησε αυτός της Νέας Δεινοκρατίας– τρόικες και τριανδρίες, εκατόνταρχοι, χιλίαρχοι και στρατηγοί-άνεμοι κατά τους αλησμόνητους τρισμεγίστους ποιητάς μας, έρχονται σε εξώγαμη συνουσία (έτσι δεν την αναφέρουν τα ακραιφνώς γελοία πραιτοριανά μεσαιωνικά δελτία του 21ου αιώνα; Αλήθεια, το αντίθετό της ποιο είναι;) με τις θεραπαινίδες που κατοικοεδρεύουν στα ανάκτορα. Ενας με την Υγεία, άλλος με την Ασφάλιση, ακόμα και τρόικα γυναικών αξιωματούχων (τις κατά τρέχει με την ελληνική; Ποιο είναι το θηλυκό αντίστοιχο του «τριανδρία»;) με την Παιδεία! Μόνο την υφαλοτρυπίδα δεν τολμάει να πειράξει κανείς, γιατί ξέρει τι τον περιμένει κι έτσι αφέθηκε μπερδεμένη ανώδυνα ανάμεσα σε βούρτσες και δρούτσες.
Χαμός γίνεται από τότε που Caesar put Anna (οι λέξεις διαβάζονται μία-μία, χωριστά και καθαρά προς αποφυγή παρεξηγήσεων) στην επιστασία των λυκείων, των στοών και των περιπατητικών ιδρυμάτων. Και ολολύζει η Harold’s-καμένη μάνα προς τον Marx-ιστή – Spencher-ιστή γιο της:
Σήκω και σύρε γιόκα μου μέχρι την Ιπποκράτους
να δεις από πού έρχεται ο αφανισμός του κράτους.
Δες αντιεξουσιαστές ν’ αποδομούν το σύμπαν
με χορηγούς Cosco, μονές, Siemens μέχρι… Toshiba.
Και μια που τ’ αναφέραμε, αφού Caesar put Anna όπως ΗΠΑμε (συγνώμη για την ορθογραφία μου αλλά έχω μια διά βίου πάθηση, προερχόμενη από τον ιό TV που παραλύει το κριτήριο), τον κάθετο καταμερισμό της Παιδείας ακολουθεί ο οριζόντιος διαμελισμός, καθώς το ρωμαϊκό όργιο ακολουθείται από συγκεκριμένο τελετουργικό ανθρωποθυσίας. Εκατοντάδες διορισμένοι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων θα σφαγιαστούν σε μια σεμνή τελετή που ακολουθεί την μακρά (τετραήμερη!) δημόσια διαβούλευση –γίνεται μόνο μεταξύ όσων έχουν υπολογιστές– και ο σωρός τους θα τοποθετηθεί δίπλα σ’ αυτόν των αναπληρωτών και των ωρομίσθιων, στο βωμό της ρωμαϊκής αγοράς, της και Capital Market επιλεγόμενης. Τα δε σχολεία που θα κλείσουν θα μετατραπούν σε εμπορικά κέντρα, επιβεβαιώνοντας την ξεχασμένη παροιμία «όπου κλείνει ένα σχολείο ανοίγει μια φυλακή». Φιλάκι.
Ολα αυτά θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί, αν τα λαϊκά ώτα χαμήλωναν κάποτε, οποιαδήποτε στιγμή του βίου την τηφλεόραση και άκουγαν τη… γενειοφόρο λαϊκή μούσα των αρχών του περασμένου αιώνα:
Κι αν τους θεσμούς εφύλαγε κι ο Μήτσος ο τσοπάνης
ο τόπος μας δεν θα ‘τανε του κόσμου πεχλιβάνης.
Μ’ αυτόν χρεοκοπήσαμε σε μια εξαμηνία
γιατί για στρούγκα γρήγορα τον έσφιξε μανία
και τώρα που φαλίραμε κι εγώ δεν σας το κρύβω
ο Μήτσος φταίει μοναχά… εγώ τα χέρια νίβω.
Στο σημείο αυτό –κι έτσι θα κλείσουμε, γιατί αλλιώς θα μεταπέσουμε σε άλλη συμπτωματολογία λοιμώδους νοσήματος– θα πρέπει να επισημανθεί η ιστορική συνεισφορά της μη θύραθεν αριστεράς. Ητις θέλοντας να αποδείξει σαν καλό παιδί στον praetor Nenekus Hyper Pontius ότι δεν είναι μόνο για μπάχαλα όπως την κατηγόρησε, άδει:
Εγώ πολλά σας έμαθα κι ακόμα σας μαθαίνω
εγώ μωρέ για σύνταγμα με βλέπεις και πεθαίνω
κι η στρούγκα σαν δεν γίνεται κοινοβουλευτικώς
πέφτω και σεληνιάζομαι σαν επιληπτικός
κι αφρούς από το στόμα μου κι από τη μύτη βγάζω
και μία σκούφια κόκκινη σαν παπαρούνα βάζω.
Σ. Σαβουρογιάπυς*
* πρόκειται για αναγραμματισμό