«Στη γειτονιά μου, υπήρχαν τρία κορίτσια που ονομάζονταν Σενούρ (σύνορο). Και πάντοτε αναρωτιόμουν γιατί το όνομά τους ήταν Σύνορο. Αργότερα κατάλαβα ότι ήταν μέρος της κουλτούρας μας». Με αυτά τα λόγια, ο κουρδοϊρανός σκηνοθέτης Μπαχμάν Γκομπαντί ξεκίνησε να περιγράφει την ιδιαίτερη σχέση του λαού του με τα σύνορα σε συνέντευξή του στο περιοδικό Offscreen, το 2009.
Γεννημένος το 1968 στο ιρανικό Κουρδιστάν, κοντά στα σύνορα με το Ιράκ, ο Γκομπαντί είναι ο πρώτος κινηματογραφιστής που σύστησε στο ευρύ κινηματογραφικό κοινό τον κουρδικό λαό, δημιουργώντας για πρώτη φορά ταινίες στην κουρδική γλώσσα. Ενα λαό σπαρμένο σε τέσσερις χώρες της μέσης Ανατολής, χωρίς αναγνωρισμένη πατρίδα, εγκλωβισμένο σε ορατά και αόρατα σύνορα, υφιστάμενο συνεχείς διώξεις από τους κυρίαρχους κρατικούς εθνικισμούς, αγωνιζόμενο με υποσχέσεις και προδοσίες από όψιμους και πρόσκαιρους «ευεργέτες».
Μέσα από τις ταινίες του Γκομπαντί προβάλλουν οι συνθήκες ζωής των συμπατριωτών του στις επικράτειες των χωρών που κατοικούν (π.χ. Ιράν, Ιράκ) αλλά και στη συνεχή αναμέτρησή τους με τα παντός είδους σύνορα (πολιτικά, εθνικά, θρησκευτικά κτλ.) που τους περιτριγυρίζουν. Ο σκηνοθέτης καταφέρνει να παρουσιάζει τις σκληρότερες ιστορίες με τρόπο καθημερινό. Η φρίκη και η καταπίεση, που αποτελούν γροθιά στο στομάχι για τον δυτικό θεατή, αποτελούν καθημερινότητα για τους περισσότερους ήρωες των ταινιών του.
Οι τρεις ταινίες του αφιερώματος στο Ιράν έχουν υποστεί λογοκρισία ή και απαγόρευση, ενώ έχουν βραβευτεί σε διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ (Κάννες, Σικάγο, Σαν Σεμπαστιάν κ.ά.).
~Παρασκευή 23/02/2018~
ΚΑΙ ΟΙ ΧΕΛΩΝΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΕΤΑΞΟΥΝ
(Kûsî Jî Dikarin Bifirin, Ιράν-Ιράκ-Γαλλία, 2004, 93’)
Σκηνοθεσία, σενάριο: Μπαχμάν Γκομπαντί
Φωτογραφία: Σαριάρ Ασαντί
Μουσική: Χοσεΐν Αλιζαντά
Παραγωγή: Μπαχμάν Γκομπαντί, Χαμίντ Καρίμ Μπατίν Γκομπαντί, Μπαμπάκ Αμινί, Χαμίντ Γκαβαμί, Αμπάς Γκοζαλί
Ηθοποιοί: Σοράν Εμπραχίμ, Αβάζ Λατίφ
Παρασκευές
στις 8:30
Είσοδος ελεύθερη
Αθήνα:
Αγαθουπόλεως 65
Θεσσαλονίκη: Ιουστινιανού 24