Η Μπάρμπαρα τους χάλασε τη φιέστα. Ηταν να μαζευτούν την περασμένη Δευτέρα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σε επετειακή εκδήλωση με διοργανώτρια τη Βουλή των Ελλήνων και θέμα «70 χρόνια της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ – Νέες γεωπολιτικές προκλήσεις για την Ελλάδα και τη Βορειοατλαντική Συμμαχία». Θα μιλούσαν κατά σειρά ο επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ Σπήλιος Λιβανός, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Κωνσταντίνος Τασούλας, η πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ Joëlle Garriaud-Maylam και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης, ενώ η εκδήλωση θα αναμεταδιδόταν ζωντανά από το διαδικτυακό κανάλι του Τηλεοπτικού Σταθμού της Βουλής web1, καθώς και από το web3 με διερμηνεία στα αγγλικά και τα γαλλικά.
Ολος ο καλός ο κόσμος θα ήταν εκεί (υποθέτουμε ότι την εκδήλωση θα τιμούσε με την παρουσία της και η πρόεδρος της Δημοκρατίας), με ομιλητές αποκλειστικά δεξιούς, για να σηματοδοτηθεί το γεγονός πως η ελληνική Δεξιά είναι η πιο συνεπής ΝΑΤΟδουλη δύναμη.
Τους χάλασε, όμως, τα σχέδια η Μπάρμπαρα κι άντε να δούμε αν θα προλάβουν να βρουν ημερομηνία μέχρι τις εκλογές που να βολεύει και τους ξένους. Για την περίσταση είχε καταπλεύσει στον όρμο του Φαλήρου και το πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο «USS George H.W. Bush», που με την παρουσία του προκάλεσε ρίγη συγκίνησης στον εσμό της αμερικανονατοδουλείας. Διότι αυτός ο εσμός παραμένει πιστός στο «στρατηγέ μου, ιδού ο στρατός σας», που με υπερηφάνεια είχε εκστομίσει ο… διανοούμενος της Δεξιάς Παναγιώτης Κανελλόπουλος προς τον αμερικανό στρατηγό Βαν Φλιτ.
Ο Παναγιωτόπουλος έλειπε στην Αγγλία, οπότε ο τιμητικός κλήρος έπεσε στον Νικ Χαρντ (ελληνιστί Νικόλαο Χαρδαλιά), ο οποίος φόρεσε στρατιωτικό μπουφάν, ανέβηκε σ’ ένα ελικόπτερο (κοτζάμ Νικ Χαρντ δε θα πήγαινε με λάντζα, λες κι είναι ναυτάκι ζομπουρλούδικο), προσγειώθηκε στο αεροπλανοφόρο, φόρεσε το πιο σκληρό του ύφος και φούσκωσε από καμάρι όταν είδε να τον χαιρετούν στρατιωτικά οι αμερικανοί αξιωματικοί που τον υποδέχτηκαν.
Δυστυχώς γι’ αυτούς, μπορεί οι Αμερικανοί να μη γίνονται πλέον δεκτοί με μαχητικές διαδηλώσεις και ξύλο, όπως τη δεκαετία του ’70, όμως η ΝΑΤΟδουλεία και ο αμερικανοραγιαδισμός δεν έχουν διαποτίσει τη συνείδηση του ελληνικού λαού.
