- Είναι δυνατόν η έφεση κάποιου, που καταδικάζεται για δυο βιασμούς ανηλίκων και δεν του αναγνωρίζεται ελαφρυντικό, να έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα και ο βιαστής να αποφυλακίζεται;
- Είναι δυνατόν, με κλίμακα ποινής 5-15 χρόνια κάθειρξης για κάθε πράξη, ο ένας βιασμός ανηλίκου να τιμωρείται με ποινή κάθειρξης 10 ετών και ο άλλος βιασμός ανηλίκου να τιμωρείται με ποινή κάθειρξης 5 ετών (το κατώτατο όριο); Πώς τιμωρείται κάποιος, για τόσο σοβαρό αδίκημα, με το ελάχιστο της προβλεπόμενης ποινής, χωρίς να του έχει αναγνωριστεί ελαφρυντικό;
Αρκούν αυτά τα δύο ερωτήματα για να πείσουν και όποιον δε γνωρίζει νομικά –αλλά διαθέτει την κοινή λογική- ότι η αποφυλάκιση του βιαστή Δημήτρη Λιγνάδη συνιστά πρόκληση. Μια ακόμη πρόκληση της αστικής Δικαιοσύνης προς τον ελληνικό λαό και το λεγόμενο κοινό περί δικαίου αίσθημα.
Αρκεί να δούμε τις σημερινές ψηφοφορίες και τις αποφάσεις στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας για να καταλάβουμε τι έγινε.
Ο Λιγνάδης κατηγορούνταν για τέσσερις βιασμούς (τρεις ανηλίκων, έναν ενηλίκου). Ο ενήλικας από τους καταγγέλλοντες δεν προσήλθε στο δικαστήριο, μολονότι διατάχτηκε η βίαιη προσαγωγή του. Ο εισαγγελέας της έδρας Κωνσταντίνος Κούντριας πρότεινε την καταδίκη του Λιγνάδη για τους τρεις άλλους βιασμούς.
- Το δικαστήριο απάλλαξε τον Λιγνάδη για την κατηγορία που αφορούσε τον καταγγέλλοντα που δεν προσήλθε να καταθέσει. Λογική απόφαση. Ας αναρωτηθούμε, όμως, γιατί δεν προσήλθε να καταθέσει ο καταγγέλλων; Ο Λιγνάδης στην απολογία του υποστήριξε ότι είναι… φάντασμα, κατασκευή. Είχε βέβαια προηγηθεί η απουσία του καταγγέλλοντα σε όλη την ακροαματική διαδικασία, οπότε ο ισχυρισμός Λιγνάδη έγινε εκ του ασφαλούς. Μπορεί κανείς να κάνει ελεύθερα σκέψεις για τους λόγους της απουσίας ενός μόνο από τους τέσσερις καταγγέλλοντες. Οι άλλοι τρεις, πάντως, ήταν στο δικαστήριο από την αρχή μέχρι το τέλος.
- Το δικαστήριο απάλλαξε τον Λιγνάδη από την κατηγορία και για τον ένα από τους τρεις βιασμούς ανηλίκων, λόγω αμφιβολιών, με πλειοψηφία 5-2.
- Το δικαστήριο καταδίκασε τον Λιγνάδη για την κατηγορία του βιασμού ανηλίκου στην Επίδαυρο, με πλειοψηφία 4-3. Μειοψήφισαν η πρόεδρος, η εξ αριστερών της δικαστής και ένας ένορκος, που ψήφισαν να κηρυχτεί αθώος.
- Το δικαστήριο καταδίκασε τον Λιγνάδη για την κατηγορία του βιασμού ανηλίκου τον οποίο φιλοξενούσε στο σπίτι του στο Μεταξουργείο, με πλειοψηφία 5-2. Μειοψήφισαν η πρόεδρος και ένας δικαστής, που ψήφισαν να κηρυχτεί αθώος.
Ο Λιγνάδης ζήτησε τα ελαφρυντικά του σύννομου βίου και της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη. Ο εισαγγελέας έκρινε ότι «δεν συντρέχουν ελαφρυντικές περιστάσεις στο πρόσωπο του κατηγορουμένου» και πρότεινε την απόρριψη του αιτήματος χορήγησης ελαφρυντικών, επικαλούμενος και τη νομολογία του Αρείου Πάγου, που έχει κρίνει ότι το λευκό ποινικό μητρώο δεν είναι αρκετό για να δοθεί το ελαφρυντικό του σύννομου βίου. Η πρόταση, πέρα από νομικισμούς, έχει τη λογική της. Τι σύννομο βίο μπορεί να είχε κάποιος καθ’ έξιν βιαστής ανηλίκων; Δηλαδή, ήταν… τύπος και υπογραμμός και ξαφνικά… του έστριψε και βίασε δύο (ενδεχομένως και τρεις) ανήλικους το 2015-2017; Ποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να το πιστέψει αυτό; Κάθε λογικός άνθρωπος είναι βέβαιος πως οι τρεις περιπτώσεις είναι αυτές που καταγγέλθηκαν, όχι αυτές που υπήρξαν.
«Γι’ αυτό που θ’ αποφασίσετε, για τα ελαφρυντικά, που αφορούν λεπτές νομικές έννοιες, θα πρέπει να σεβαστείτε την γνώση των ειδικών», είπε με νόημα ο Κούγιας απευθυνόμενους στους ενόρκους. Παραλίγο να του ξεφύγει και να πει «ν’ ακούσετε την πρόεδρο». Δεν παρέλειψε, πάντως, να εξαπολύσει προσωπική επίθεση στον εισαγγελέα, λέγοντας μεταξύ των άλλων: «Είναι ντροπή για τον εισαγγελέα να μην έχει ακούσει την αποδεικτική διαδικασία και τα όσα ανέφερα για την προσωπικότητα του Δημήτρη Λιγνάδη»! «Είναι ντροπή ο βιασμός παιδιών», ακούστηκε να φωνάζει μια γυναικεία φωνή έξω από την αίθουσα.
- Το δικαστήριο αποφάσισε ομόφωνα να μην αναγνωρίσει στον Λιγνάδη το ελαφρυντικό του σύννομου βίου.
- Το δικαστήριο αποφάσισε να μην αναγνωρίσει στον Λιγνάδη το ελαφρυντικό της μετέπειτα καλής συμπεριφοράς, με πλειοψηφία 5-2. Μειοψήφισαν η πρόεδρος και ένας ένορκος.
Εφτασε η ώρα του κατολογισμού των ποινών. Ο εισαγγελέας πρότεινε να επιβληθεί στον Λιγνάδη κάθειρξη 12 ετών για κάθε βιασμό. Εξαιρετικά επιεικής πρόταση. Αν αναλογιστούμε ότι ο Λιγνάδης βίασε ανήλικους, τους οποίους προηγουμένως είχε εξαρτήσει οικονομικά και συναισθηματικά, η ποινή θα έπρεπε να είναι το ανώτατο προβλεπόμενο όριο των 15 ετών.
- Το δικαστήριο αποφάσισε για την πράξη του βιασμού στο Μεταξουργείο να επιβάλει στον Λιγνάδη ποινή κάθειρξης 10 ετών, με πλειοψηφία 4-3. Μειοψήφισαν η πρόεδρος, μία δικαστής και ένας ένορκος που ψήφισαν να του επιβληθεί κάθειρξη 6 ετών.
- Το δικαστήριο αποφάσισε για την πράξη του βιασμού στην Επίδαυρο να επιβάλει στον Λιγνάδη ποινή κάθειρξης 5 ετών, με πλειοψηφία 4-3. Μειοψήφισαν δύο ένορκοι και μία δικαστής που ψήφισαν να του επιβληθεί κάθειρξη 7 ετών. Η πρόεδρος δεν είχε λόγο να μειοψηφίσει, αφού η ποινή είναι η μικρότερη που προβλέπεται.
Προς τι η επιβολή προκλητικά μικρότερης ποινής για το δεύτερο βιασμό ανηλίκου; Για να πέσει η συνολική ποινή. Με τη συγχώνευση παίρνεται ως ποινή βάσης η μεγαλύτερη ποινή και προστίθεται –συνήθως- το μισό από κάθε άλλη ποινή. Αν π.χ. ο Λιγνάδης καταδικαζόταν σε κάθειρξη 12 ετών για κάθε βιασμό, η τελική ποινή του θα μπορούσε να φτάσει τα 18 χρόνια και όχι τα 12 που έφτασε τώρα.
Ο εισαγγελέας πρότεινε συνολική ποινή 12 ετών (10 χρόνια για τον ένα βιασμό και το 40% των 5 ετών για το δεύτερο βιασμό). Επιεικής πρόταση και πάλι, καθώς θα μπορούσε να προτείνει 12,5 χρόνια.
- Το δικαστήριο έκανε δεκτή την πρόταση του εισαγγελέα και επέβαλε στον Λιγνάδη συνολική ποινή κάθειρξης 12 ετών κατά συγχώνευση, με πλειοψηφία 4-3. Μειοψήφισαν η πρόεδρος, ένας δικαστήες και ένας ένορκος, που ψήφισαν για συνολική ποινή 11 ετών (όπως γίνεται συνήθως στα πλημμελήματα!).
Tελευταία φάση του «δράματος» ήταν η συζήτηση για την αναστέλλουσα δύναμη της έφεσης. Ο εισαγγελέας πρότεινε «να μην έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα η έφεση, γιατί είναι ύποπτος τέλεσης νέων αδικημάτων και δεν υπάρχει καμία αναγνώριση εκ μέρους του των πράξεων για τις οποίες κρίθηκε ένοχος από το δικαστήριο». Πρόταση λογική, ακόμη κι αν τη δει κανείς από το πιο στενό νομικό πρίσμα.
- Το δικαστήριο αποφάσισε να έχει ανασταλτικό χαρακτήρα η έφεση του Λιγνάδη, με πλειοψηφία 4-3. Μειοψήφισαν μία δικαστής και δύο ένορκοι. Η πρόεδρος ήταν, φυσικά, στην πλειοψηφία.
Ετσι, ένας καταδικασμένος για δύο βιασμούς ανηλίκων αφήνεται ελεύθερος, με την ελπίδα ότι στο δεύτερο βαθμό θα κηρυχτεί αθώος ή θα μετατραπούν οι κατηγορίες σε πλημμελήματα, ώστε οι ποινές να είναι φυλάκιση και να τις εξαγοράσει πληρώνοντας μερικά (ακόμη) χρήματα.
Η πρόεδρος του ΜΟΔ Παναγιώτα Γιούπη είναι… πανταχού παρούσα. Προτείνει αθώωση του Λιγνάδη, μετά προτείνει την αναγνώριση ελαφρυντικών, μετά προτείνει εξωφρενικά χαμηλές ποινές, διαφωνεί ακόμα και για τη συγχώνευση, ζητώντας ένα χρόνο χαμηλότερη ποινή, και στο τέλος ηγείται της πλειοψηφίας που δίνει ανασταλτικό χαρακτήρα της έφεσης και οδηγεί τον Λιγνάδη εκτός φυλακής, ώστε η φίλη του Ελένη Κούρκουλα, που ήταν και σήμερα στο πλευρό του, να μπορεί να τον φιλοξενήσει στη βίλα της, να ξαλεγράρει ο άνθρωπος. Τα συμπεράσματα δικά σας…
«Ξεφτίλες» φώναζαν άνθρωποι από το ακροατήριο μετά το τέλος της δίκης. Δίκαιη η αγανάκτηση, αλλά απευθύνεται «εις ώτα μη ακουόντων». Το σύστημα που αφήνει τον απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη να αργοσβήνει στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου, αρνούμενο να εφαρμόσει στο πρόσωπό του όσα προβλέπει ο νόμος, εξαντλώντας την εκδικητικότητα και το σαδισμό του σ’ έναν νέο άνθρωπο, αφήνει ελεύθερο έναν καθ’ έξιν βιαστή ανηλίκων, όπως άφησε ήδη και έναν κατηγορούμενο ως καθ’ έξιν βιαστή ενηλίκων, τον Φιλιππίδη. Το ίδιο σύστημα δε δίστασε να αναγνωρίσει –δυο φορές μάλιστα- το ελαφρυντικό του σύννομου βίου στον δολοφόνο-μπάτσο Κορκονέα, ώστε να «σπάσει» τα ισόβια και να βγει από τη φυλακή.
Πώς το λέει το γνωμικό; Η Δικαιοσύνη είναι σαν τα φίδια, δαγκώνει μόνο τους ξυπόλητους.
ΥΓ. Οι περιοριστικοί όροι που επιβλήθηκαν στον Λιγνάδη (εγγύηση 30.000 ευρώ, απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, εμφάνιση τρεις φορές το μήνα στο αστυνομικό τμήμα) δεν είναι τίποτα για κάποιον παραλή και με πλούσιους φίλους.