Να συμμαζέψει τις δηλώσεις Βούτση, για την τρόικα που το 2014 έριξε τους Σαμαροβενιζέλους και τώρα στηρίζει τους Τσιπροκαμμένους, προσπάθησε ο Τσίπρας κλείνοντας τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Αφού πρώτα αναφέρθηκε στο αγαπημένο του καταφύγιο, τα fake news, όπως τα λέει κοπιάροντας τον «διαβολικά καλό» φίλο του, τον Τραμπ (μίλησε για «παράφραση μιας τοποθέτησης -καθ’ όπως συνέφερε τα Μέσα που την παρέφρασαν- του προέδρου της Βουλής»), έδωσε τη… σωστή ερμηνεία: «αυτός που σας έριξε ήταν ο ελληνικός λαός, γιατί δεν άντεχε άλλο αυτό το πολιτικό σύστημα που λεηλάτησε και χρεοκόπησε τη χώρα». Αρθρωσε και… επιχειρηματολογία: «στείλατε τότε τον κ. Χαρδούβελη, τον υπουργό Οικονομικών στην Ουάσιγκτον να συναντήσει την κ. Λαγκάρντ», αλλά «τον κ. Χαρδούβελη σάς τον έστειλαν πίσω όπως πήγε στην Ουάσιγκτον, όχι γιατί δεν σας αγαπούσαν, όχι γιατί δεν ήθελαν να σας διευκολύνουν, αλλά πολύ απλά γιατί δεν μπορούσαν να αυτοεξευτελιστούν, καθώς θα γελούσαν ακόμα και οι πέτρες, αν εσείς μιλούσατε για τέλος μνημονίων και πιστωτική γραμμή με όλες τις δομικές μεταρρυθμίσεις ανολοκλήρωτες και το κυριότερο με επιτόκια δανεισμού κοντά στο 8%».
Τον Βούτση, βέβαια, κανένας δεν τον παράφρασε (δείτε αναλυτικά στη σελίδα 3 τι είπε και τι εννοούσε), όμως ο πρόεδρος της Βουλής, μέσα στο μένος του, είπε πράγματα που δε λέγονται δημόσια. Αυτά τα συζητούν μεταξύ τους οι συριζαίοι (ενδεχομένως και με βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ σε «πηγαδάκια»), όμως δεν πρέπει να τα λένε και δημόσια, γιατί αποκαλύπτουν τον ξενόδουλο χαρακτήρα σύμπασας της αστικής πολιτικής και των κομμάτων τους. Την εύνοια των ιμπεριαλιστικών ηγετών και κυβερνήσεων αναζητούν, όταν περιδιαβαίνουν τις πρωτεύουσές τους ή όταν συναντιούνται με τους εν Ελλάδι πρεσβευτές τους. Ομως, όπως έλεγε και ο Καραμανλής ο πρεσβύτερος, στην [αστική] πολιτική υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δε λέγονται και πράγματα που λέγονται και δε γίνονται.
