Η Δούρου αθωώθηκε ομόφωνα για την παράβαση καθήκοντος και κατά πλειοψηφία για τις κατηγορίες της πλημμύρας διά παραλείψεως από υπόχρεο, της ανθρωποκτονίας και της σωματικής βλάβης από αμέλεια, στη δίκη για τη φονική πλημμύρα στη Μάνδρα. Εσπευσε αμέσως να κάνει δήλωση, χαρακτηρίζοντας άδικη την εναντίον της ποινική δίωξη και παραδίδοντας… μαθήματα πολιτικής συμπεριφοράς: «Η απόφαση αυτή θα πρέπει να αποτελέσει σημείο αναφοράς προς όλους: αντί να εργαλειοποιούν τις τραγωδίες για την εξόντωση των πολιτικών αντιπάλων, τυμβωρυχώντας, να εγκύψουν στο πρόβλημα και να εξετάσουν πώς θα αντιμετωπισθεί η επερχόμενη λαίλαπα των ακραίων καιρικών φαινομένων. Η άδικη δίωξη μου χρησιμοποιήθηκε στις περιφερειακές αλλά και στις εθνικές εκλογές με τη διάδοση φέικ νιούζ και την απόπειρα απροκάλυπτης δολοφονίας χαρακτήρα».
Τι δεν σχολίασε η τέως περιφερειάρχης και πάντα κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ; Οτι καταδικάστηκαν οι δύο αντιπεριφερειάρχες της, που είχαν εκλεγεί με την παράταξή της και η ίδια τους είχε δώσει αρμοδιότητες. Προσπέρασε το ζήτημα με μια φράση που θύμιζε δικολάβο που υπερασπίζεται τον πελάτη του: «Οσον αφορά το σκέλος της σημερινής απόφασης που σχετίζεται με τα στελέχη της Περιφέρειας (σ.σ. αντιπεριφερειάρχες ήταν, όχι «στελέχη της Περιφέρειας» – υπάλληλοι), πιστεύω ότι στον δεύτερο βαθμό θα αναδειχθεί πλήρως ότι ανταποκρίθηκαν στα καθήκοντά τους όπως άλλωστε κρίθηκε και από τα πορίσματα των σχετικών διοικητικών ελέγχων». Οταν πανηγυρίζεις για τη δική σου αθώωση οφείλεις να αναλάβεις τις ευθύνες για την καταδίκη των στενών συνεργατών σου, που έγινε από το ίδιο δικαστήριο.
Τους διοικητικούς ελέγχους, που τα βρήκαν όλα τέλεια, τους έκανε ο ίδιος ο μηχανισμός της Δούρου. Και προφανώς το δικαστήριο τους απέρριψε, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι οι καταδίκες επέσυραν βαριές ποινές, μολονότι το δικαστήριο τους αναγνώρισε ελαφρυντικό («σύννομος βίος»). Ο ένας αντιπεριφερειάρχης καταδικάστηκε σε συνολική ποινή φυλάκισης 5 ετών και 19 μηνών και ο άλλος σε συνολική ποινή φυλάκισης 5 ετών και 14 μηνών.
Μπορεί το δικαστήριο να έδωσε ανασταλτικό χαρακτήρα στην έφεσή τους και να μην τους έστειλε στη φυλακή (έτσι γίνεται πάντοτε με τους θεσμικούς παράγοντες της αστικής δημοκρατίας), όμως η καταδίκη είναι καταδίκη. Και αποτελεί πολιτικό στίγμα όχι μόνο γι’ αυτούς τους δύο, αλλά και για την περιφερειάρχη και για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ατάραχη η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασε τη Δούρου και δήλωσε: «Μετά την ομόφωνη αθώωση της Ρένας Δούρου για την τραγωδία στις πλημμύρες της Μάνδρας, περιμένουμε από τον κ. Μητσοτάκη και όλη τη ΝΔ να ζητήσει έστω μία συγγνώμη. Οχι από την ίδια και τον ΣΥΡΙΖΑ που μόνοι τους δίκασαν και καταδίκασαν για προεκλογική μικροκομματική σκοπιμότητα. Αλλά από τους πολίτες της Δυτικής Αττικής που κορόιδεψαν με την εργαλειοποίηση της τραγωδίας, τη χυδαία τυμβωρυχία και ασύστολα ψεύδη για να ανέλθουν στην εξουσία»!
Η εργαλειοποίηση τέτοιων ζητημάτων είναι μόνιμη τακτική των αστικών κομμάτων. Αν το πάμε έτσι, τότε εργαλειοποίηση έκανε και ο Τσίπρας στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Εύβοια. ‘Η μήπως δεν έκανε εργαλειοποίηση η Δούρου, όταν ντυνόταν σαν θεούσα και πήγαινε στη Μάνδρα φορώντας το πιο περίλυπο ύφος της. Τα ξετίναξε όλα, όμως, όταν δήλωσε ότι… της έτυχε η στραβή στη βάρδια της! Οι 24 νεκροί ήταν απλά μια «στραβή» που έλαχε στη Δούρου, αντί να συμβεί στη «βάρδια» κάποιου άλλου.
‘Η μήπως δεν ήταν εργαλειοποίηση οι χειρισμοί που έκανε η Δούρου εκείνες τις μέρες του 2017, προσπαθώντας να ρίξει την ευθύνη σε οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία και σε οποιονδήποτε άλλο παράγοντα, εκτός από τον εαυτό της και τους αντιπεριφερειάρχες της. Μπορείτε να πάρετε μια γεύση διαβάζοντας το άρθρο μας με τίτλο Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια (25.11.2017).