Μετά τις «συνεργασίες» με τα 30 αμερικανικά πανεπιστήμια, που έχουν ανακαλύψει στην Ελλάδα πεδίον δόξης λαμπρόν, ως συνέπεια της εφαρμογής του νόμου Μητσοτάκη-Κεραμέως, η υπουργός ιδιωτικής παιδείας και κολλεγίων ανοίγει πανιά για το Ηνωμένο Βασίλειο.
Οπως μας ενημερώνει το υπουργείο Παιδείας, η Κεραμέως παίρνοντας παραμάσχαλα τέσσερις «πρόθυμους» Πρυτάνεις των ελληνικών ΑΕΙ, τον Παπαϊωάννου του ΑΠΘ, τον Δημόπουλο του ΕΚΠΑ, τον Μπουντουβή του ΕΜΠ και τον Θεοδουλίδη του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, μεταβαίνει στο Λονδίνο για να προωθήσει την «ελληνοβρετανική συνεργασία» στην ανώτατη εκπαίδευση.
Εκεί η ελληνική αντιπροσωπεία θα έχει «συνάντηση στρογγυλής τραπέζης με μέλη του οργανισμού Universities UK International, αρμόδιου για την εξωστρέφεια και τη διεθνοποίηση των βρετανικών Πανεπιστημίων» και «συνάντηση με τον νομπελίστα καθηγητή Οικονομικών κ. Χριστόφορο Πισσαρίδη και στη συνέχεια με Ελληνες ακαδημαϊκούς της διασποράς, με στόχο την παρουσίαση των αλλαγών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση της χώρας μας και τις ευκαιρίες που άνοιξε ο νόμος-πλαίσιο για τα ΑΕΙ ‘’Νέοι Ορίζοντες’’. Στις συνεδριάσεις θα παρευρεθούν εκπρόσωποι των σπουδαιότερων βρετανικών ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης μεταξύ των οποίων τα Πανεπιστήμια Οξφόρδης, Cambridge, Imperial, King’s, London School of Economics (LSE), Queen Mary, University College London (UCL), Birmingham, Bristol, Cardiff, Durham, Glasgow, Leeds, Liverpool, Nottingham, Southampton, Warwick».
Σκοπός των συναντήσεων είναι, όπως αναφέρει η Κεραμέως στην ευχαριστήρια επιστολή της προς τους εκπροσώπους των ελληνικών Πανεπιστημίων που συμμετείχαν στη Σύνοδο Φάρος 2022, «να διευρύνουμε το πρόγραμμα συνεργασιών με τα Πανεπιστήμια της χώρας, ώστε να εξετάσουμε από κοινού νέες πιθανές συνέργειες, νέες, λαμπρές προοπτικές για την ακαδημαϊκή μας κοινότητα».
Με τις «συνεργασίες» αυτές, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιδιώκει να εγκαταστήσει στην Ελλάδα οιονεί ιδιωτικά πανεπιστήμια, μιας και σε αυτήν τη φάση δεν κατέστη δυνατόν να καταργηθεί η συνταγματική επιταγή του άρθρου 16 για την απαγόρευση λειτουργίας στη χώρα μας ιδιωτικών ΑΕΙ, για την απαγόρευση δηλαδή της εμπορευματοποίησης και στην ανώτατη εκπαίδευση. Αρκεί να θυμίσουμε τις δηλώσεις των Μητσοτάκη και Κεραμέως, που αποκαλύπτουν καθαρά τις πραγματικές προθέσεις αυτών των «συνεργασιών» και βεβαίως τους πραγματικούς σκοπούς των ρυθμίσεων του νόμου-πλαίσιο για τα ΑΕΙ:
«Επειδή στην Ελλάδα δεν έχουμε ακόμη ιδιωτικά πανεπιστήμια, καθώς το Σύνταγμα της χώρας εξακολουθεί να απαγορεύει τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων»: Μητσοτάκης, εξηγώντας το λόγο που επιλέγεται αυτός ο τρόπος «συνεργασίας» των ελληνικών δημόσιων ΑΕΙ με τα αμερικανικά πανεπιστήμια.
«Και ο πρόεδρος του Columbia ανακοίνωσε ότι ανοίγει στην Ελλάδα διεθνές κέντρο εκπαίδευσης, σαν παράρτημα. Εκεί, επειδή υπάρχει το άρθρο 16, και δεν μπορεί να απονείμει τίτλους είναι θέμα συντάγματος και πρέπει να αλλάξει αυτό κάποια στιγμή, θεσπίζει όμως μία δομή εκπαίδευσης που θα έρχονται καθηγητές από το Columbia, θα κάνουν διαλέξεις και σεμινάρια μαζί με τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας. Η χώρα μας να γίνει φάρος εκπαίδευσης»: Νίκη Κεραμέως.
Οσον αφορά δε τα βρετανικά πανεπιστήμια, αυτά είναι από χρόνια τώρα «πρωταθλητές στο άθλημα» των συμφωνιών δικαιόχρησης με τα εδώ κολλέγια των εμπόρων της γνώσης, που εμπορεύονται τις ελπίδες χιλιάδων νέων να σπουδάσουν, αρκεί το «πορτοφόλι» των οικογενειών τους να αντέχει τα δίδακτρα, καθώς κάθε άλλο κριτήριο «αξιοκρατίας» δεν υπάρχει.
Τώρα, μέσω και αυτού του δρόμου που τους ανοίγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη με το νόμο-πλαίσιο (διπλά προγράμματα σπουδών πρώτου κύκλου, διπλά και κοινά πτυχία, προγράμματα σπουδών δευτερεύουσας κατεύθυνσης, προγράμματα σπουδών σύντομης διάρκειας, πιστοποιητικά ψηφιακών δεξιοτήτων, ξενόγλωσσα προπτυχιακά και μεταπτυχιακά με δίδακτρα, μεταπτυχιακά προγράμματα που λειτουργούν εξ ολοκλήρου από απόσταση, επαγγελματικά μεταπτυχιακά, βιομηχανικά διδακτορικά, θερινά προγράμματα σπουδών, κ.λπ.) τα βρετανικά πανεπιστήμια αποκτούν και νέο έδαφος για επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Στη διερεύνηση νέων «συνεργασιών» μεταξύ ελληνικών και βρετανικών ΑΕΙ, η Κεραμέως, όπως αναφέρεται, θα έχει παρά τω πλευρώ της και τον κύπριο οικονομολόγο νομπελίστα καθηγητή Πισσαρίδη.
Θυμίζουμε ότι ο Χ. Πισσαρίδης, ήταν επικεφαλής επιτροπής που συνέστησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη για να λειτουργήσει ως think tank, στην εφαρμογή της αντιδραστικής, αντιλαϊκής της πολιτικής. Η επιτροπή είχε αναλάβει «να εκπονήσει μια ολοκληρωμένη αναπτυξιακή μελέτη της ελληνικής οικονομίας για τα επόμενα χρόνια» και οι προτάσεις της αντλήθηκαν από το οπλοστάσιο των απανταχού καπιταλιστών, που αντιμετωπίζουν την εκπαίδευση ως εμπόρευμα και τις εκπαιδευτικές δομές ως ανταγωνιστικές επιχειρήσεις έναντι των οποίων το «επιτελικό κράτος» έχει ελάχιστες υποχρεώσεις, κυρίως υποχρεώσεις συντονισμού, επιχειρήσεις που προσφέρουν «υπηρεσίες», τις οποίες οι «πελάτες» οφείλουν να αγοράζουν. Εξ ου και είναι πανομοιότυπες με τις προτάσεις του ΟΟΣΑ, του ΣΕΒ, και του Μνημόνιου-3.
Πολλές δε, σημαντικές πλευρές των προτάσεων αυτών, υλοποιήθηκαν ήδη από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, και συνέχισαν να υλοποιούνται με ιδιαίτερη ένταση από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ειδικά, όσον αφορά τα Πανεπιστήμια, η επιτροπή Πισσαρίδη-«λαγός» των «μεταρρυθμίσεων», απέρριπτε ακόμη και την ιδέα του ιδρύματος ως χώρου συγκροτημένης επιστημονικής γνώσης που οδηγεί σε σαφή και καθορισμένα επαγγελματικά δικαιώματα, διαμόρφωσης στέρεης επιστημονικής σκέψης, κοινωνικής συνείδησης με όρους προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο και έμφαση στις ανθρωπιστικές αξίες, πολιτικοποίησης, με ελευθερία έκφρασης και ελεύθερη διακίνηση ιδεών.
Στον αντίποδα πρότεινε την αποθέωση της αγοράς, την υποταγή των Πανεπιστημίων στις «ανάγκες της», δηλαδή στις ανάγκες του κεφαλαίου, τις πρακτικές με λογική κόστους-οφέλους, τη λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια που κάνουν τα πανεπιστημιακά ιδρύματα να προσομοιάζουν σε επιχειρήσεις ΑΕ, την κατάταξη με μέτρο την «αποδοτικότητα», τα κριτήρια της οποίας είναι ποσοτικά και «μετρούνται» στη βάση της σκληρής ανταγωνιστικότητας των πανεπιστημίων, που έχει επιβάλει διεθνώς το κεφάλαιο (λίστες κατάταξης). Κοντολογίς, η πρόταση της επιτροπής συμπυκνωνόταν σε έναν όρο: «επιχειρηματικό πανεπιστήμιο».
Γιούλα Γκεσούλη