Το ευαγγέλιο των «μενουμευρώπηδων» είναι το βιβλίο που έγραψαν δυο κυρίες, με τίτλο «Η τελευταία μπλόφα», το οποίο περιγράφει υποτίθεται τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν πίσω από τις κλειστές πόρτες των ευρωπαϊκών γραφείων το πρώτο εξάμηνο του 2015. Πρόκειται για τον αντίποδα του αφηγήματος Μπαρουφάκη. Ο Μπαρουφάκης έγραψε ένα βιβλίο αυτοαποθέωσης (που έγινε και ταινία μάλιστα από τον Γαβρά), οι δε Ελένη Βαρβιτσιώτη και Βικτωρία Δενδρινού έγραψαν ένα αφήγημα για να δικαιώσουν τον Ντεϊσελμπλούμ, τον Σόιμπλε και τα υπόλοιπα κοράκια του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού.
Αυτού του τύπου τα βιβλία, για να γίνουν ευπώλητα, πρέπει να περιέχουν γαργαλιστικές λεπτομέρειες. Με διαλόγους, ει δυνατόν. Αυτός είπε εκείνο, ο άλλος του απάντησε έτσι, ο ένας σκεπτόταν έτσι, ο άλλος σκεπτόταν διαφορετικά και πάει λέγοντας. Φυσικά, τίποτα απ' αυτά δεν επιβεβαιώνεται επίσημα. Δεν υπάρχει παραπομπή σε πηγές (σε πρακτικά συνομιλιών π.χ.), ούτε καν επίσημες δηλώσεις των πρωταγωνιστών. Συνήθως ακολουθούν διαψεύσεις αυτών που θίγονται, οι οποίες όμως δεν περιλαμβάνονται στο βιβλίο. Αλλωστε, οι αναγνώστες τέτοιων βιβλίων κατά κανόνα δεν ενδιαφέρονται για την αναζήτηση της αλήθειας. Δε διαβάζουν κριτικά. Απλώς αιχμαλωτίζονται από την αφήγηση των συγγραφέων και «χάβουν» ό,τι αυτοί σερβίρουν με ύφος αυθεντίας.
Τι γίνεται, όμως, όταν άνθρωποι με θεσμικό ρόλο μετατρέπονται σε προπαγανδιστές τέτοιων βιβλίων; Το μίσος του Στουρνάρα για τους συριζαίους είναι γνωστό. Τον τυφλώνει τόσο πολύ που δεν μπορεί να επιδείξει ούτε τη στοιχειώδη αυτοσυγκράτηση που επιβάλλει ο θεσμικός του ρόλος. Ετσι, εμφανίστηκε στην παρουσίαση της ελληνικής έκδοσης του βιβλίου για να πει ότι στις 6 Ιούλη του 2015 ο Ολάντ δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από τον Πούτιν, ο οποίος του είπε ότι η ελληνική κυβέρνηση του υπέβαλε αίτημα να της εκτυπώσει δραχμές, επειδή η ίδια δε διέθετε τις κατάλληλες εκτυπωτικές εγκαταστάσεις. Ο Πούτιν διαβεβαίωσε τον Ολάντ ότι η Ρωσία δεν επιθυμούσε να εμπλακεί σε κάτι τέτοιο.
Και πού τα ξέρει όλ' αυτά ο Στουρνάρας; Τα διάβασε σε βιβλίο δύο γάλλων δημοσιογράφων, το σχετικό απόσπασμα από το οποίο ανέγνωσε στο ακροατήριο της βιβλιοπαρουσίασης. Προσέξτε: ο διοικητής της ΤτΕ δεν επικαλείται ως πηγή την ΕΚΤ (η οποία λογικά θα ενημερωνόταν από τον Ολάντ και το πρώτο που θα έκανε θα ήταν να ζητήσει ενημέρωση από τον Στουρνάρα), αλλά το βιβλίο δύο γάλλων δημοσιογράφων, οι αφηγήσεις των οποίων έχουν την ίδια αξία με την αφήγηση του Μπαρουφάκη για το πώς τους πολέμησε όλους και με τις αφηγήσεις των δύο ελληνίδων δημοσιογράφων στο δικό τους βιβλίο.
Αν ο Στουρνάρας ήταν λιγότερο αφιονισμένος, θα σκεφτόταν λίγο. Κι αν δεν σκεφτόταν τη στάση που επιβάλλει ο θεσμικός του ρόλος, θα σκεφτόταν ότι παραείναι παραμυθατζίδικα όλ' αυτά. Ο Πούτιν έχει δεχτεί ένα αίτημα (από ποιον;) και σπεύδει να το ρουφιανέψει στον Ολάντ! Για ποιο λόγο; Για να κερδίσει τι; Κι αν υποθέσουμε ότι το έκανε, γιατί να μη θεωρήσουμε ότι το έκανε για να σκορπίσει σύγχυση στην ΕΕ; Αμ' το άλλο; Ενώ είναι προφανές ότι κανένας στον ΣΥΡΙΖΑ δε μιλάει για επιστροφή στη δραχμή (ούτε καν οι Λαφαζανικοί και σίγουρα όχι η ηγετική ομάδα του Μαξίμου, ούτε ο Μπαρουφάκης), εμφανίζονται να υποβάλουν σχετικό αίτημα στη Ρωσία. Λες και η ενδεχόμενη έξοδος από το ευρώ θα γινόταν μέσα σε μια μέρα, άτακτα, χωρίς μεταβατική περίοδο!
Σχετικά Αρθρα
