«Aν την πρώτη τετραετία το στοίχημα ήταν οι χαμηλότεροι φόροι και ξέρετε πια ότι όλοι πληρώνουμε χαμηλότερους φόρους, το στοίχημα της δεύτερης τετραετίας θα είναι οι καλύτεροι μισθοί για κάθε Ελληνίδα, για κάθε Eλληνα, πρωτίστως για τα νέα παιδιά τα οποία τώρα μπαίνουν στην αγορά εργασίας», είπε την περασμένη Τετάρτη ο Μητσοτάκης, μιλώντας στην προεκλογική περιοδεία του στον Κορυδαλλό.
«Πληρώνουμε όλοι χαμηλότερους φόρους»; Το θράσος δεν έλειψε ποτέ από τους αστούς πολιτικούς.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού για το δωδεκάμηνο Γενάρη-Δεκέμβρη 2022, τα έσοδα από φόρους κινήθηκαν στα 59.598 εκ. ευρώ έναντι 54.878 εκ. ευρώ που ήταν το ποσό για το αντίστοιχο διάστημα του 2021. Σχεδόν 5 δισ. παραπάνω!
Επειδή τα στοιχεία του Δεκέμβρη είναι προσωρινά και συγκεντρωτικά, πάμε στα στοιχεία του Νοέμβρη, που είναι τελικά και αναλυτικά. Το ενδεκάμηνο Γενάρη-Νοέμβρη 2022, τα κρατικά έσοδα έφτασαν τα 50.178 εκ. ευρώ, από 42.932 εκ. ευρώ που ήταν το ενδεκάμηνο του 2021. Τα επιπλέον 7 δισ. ευρώ προέρχονται κυρίως από άμεσους και έμμεσους φόρους. Μόνο από τον ΦΠΑ λοιπών προϊόντων και υπηρεσιών συγκεντρώθηκαν το ενδεκάμηνο του 2022 3,7 δισ. ευρώ επιπλέον φόροι!
Οι τιμές εκτοξεύτηκαν και η διατήρηση των φορολογικών συντελεστών του ταξικού ΦΠΑ ισοπέδωσε τα λαϊκά εισοδήματα. Τις δυο τελευταίες χρονιές που δεν υπήρξε εκτίναξη του πληθωρισμού, το 2019 και το 2018, η αύξηση του ΦΠΑ λοιπών προϊόντων και υπηρεσιών ήταν 0,8 δισ. Δηλαδή, το 2022 ο ΦΠΑ λοιπών προϊόντων και υπηρεσιών υπερτετραπλασιάστηκε! Προσθέστε και 0,7 δισ. παραπανίσιο ΦΠΑ από τα πετρελαιοειδή και θα έχετε πληρέστερη εικόνα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Αλλα λένε οι αριθμοί, άλλα η κυβερνητική προπαγάνδα
Συμπέρασμα πρώτο: ο Μητσοτάκης μας φτύνει κατάμουτρα λέγοντας πως «όλοι πληρώνουμε χαμηλότερους φόρους». Αυτό ισχύει μόνο για την τάξη των καπιταλιστών, στην οποία ο Μητσοτάκης έκανε δώρο τη μείωση των φορολογικών συντελεστών στα κέρδη. Η φορολογία έγινε πιο επαχθής, πιο αντιλαϊκή, με τη διατήρηση των συντελεστών του ΦΠΑ στα υψηλότατα επίπεδα της μνημονιακής περιόδου, που είχε ως αποτέλεσμα την εκτίναξη των κρατικών εσόδων από ΦΠΑ.
Συμπέρασμα δεύτερο: αυτός που λέει τόσο χοντρά ψέματα για μείωση της φορολογίας, η οποία -αντιθέτως- έχει αυξηθεί, δεν μπορεί να λέει αλήθεια όταν υπόσχεται καλύτερους μισθούς, αν κερδίσει δεύτερη τετραετία. Δεν θα το πάμε επαγωγικά, όμως, θα μιλήσουμε συγκεκριμένα.
Σε ποιους μισθούς αναφέρεται ο Μητσοτάκης; Οταν αναφέρεται στα «νέα παιδιά τα οποία τώρα μπαίνουν στην αγορά εργασίας», δεν αναφέρεται προφανώς στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπου ο καθορισμός των μισθών είναι αρμοδιότητα της κυβέρνησης. Χρειάζεται να θυμίσουμε, μήπως, ότι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, πέρα από το πάγωμα των μισθών τους, στερήθηκαν βίαια δύο μισθούς το χρόνο (δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα και επίδομα άδειας); Ο Μητσοτάκης δε θεωρεί ότι υπήρξε καμιά αδικία μ’ αυτό το άγριο πετσόκομμα αποδοχών, γι’ αυτό και δεν υπόσχεται αποκατάσταση της αδικίας. Το μόνο για το οποίο φρόντισε η κυβέρνησή του ήταν να δώσει φέτος ένα εφάπαξ επίδομα 600 ευρώ σε μπάτσους και λιμενόμπατσους. Για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, μόνο αυτοί που δέρνουν τον κόσμο που διαμαρτύρεται και διεκδικεί (ενίοτε σκοτώνουν και κάνα τσιγκανόπουλο, ξεβρακώνουν εν μέση οδώ νέους που η εμφάνισή τους παραπέμπει σε «Εξάρχεια» κτλ.) κι αυτοί που οργανώνουν τα puskbacks των προσφύγων στα νερά του Αιγαίου προσφέρουν κοινωνικό έργο και πρέπει να ξεχωρίσουν από τους μη ένστολους εργαζόμενους στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Ούτε αναφέρθηκε στους μισθούς των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων ο Μητσοτάκης, γιατί αυτοί καθορίζονται με διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις εργοδοτικές-καπιταλιστικές και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, δεν είναι αρμοδιότητα της κυβέρνησης.
Είναι προφανές και από την αναφορά του στα «νέα παιδιά τα οποία τώρα μπαίνουν στην αγορά εργασίας» ότι αναφερόταν στον κατώτατο μισθό, ο οποίος επί κυβέρνησης Σαμαροβενιζέλων πέρασε στην αρμοδιότητα της κυβέρνησης, διατηρήθηκε στην αρμοδιότητα της κυβέρνησης και επί Τσιπροκαμμένων (γι’ αυτό και ο σχετικός νόμος φέρει επάξια τον τίτλο «αντεργατικός νόμος Βρούτση-Αχτσιόγλου») και συνεχίζει να είναι στην αρμοδιότητα της κυβέρνησης και επί Μητσοτάκη.
Η αναφορά του Μητσοτάκη στα «νέα παιδιά τα οποία τώρα μπαίνουν στην αγορά εργασίας», πέραν των άλλων, δείχνει και την αντίληψη που έχει ο νεοφιλελεύθερος δούλος των καπιταλιστών για τους νέους: πρέπει να μπαίνουν στην αγορά εργασίας με τον κατώτατο μισθό κι ας κάνουν ειδικευμένη εργασία!
Ας ξεκινήσουμε από τη μεγάλη εικόνα: ο κατώτατος μισθός ήταν το 2009 751 ευρώ και είναι το 2023 714 ευρώ μεικτά! Δηλαδή, μετά από δεκατέσσερα χρόνια ο κατώτατος μισθός είναι ακόμα κάτω από το επίπεδο του 2009.
Το 2012 πετσοκόπηκε και έγινε 586 ευρώ (ταυτόχρονα, θεσπίστηκε και το έκτρωμα του υποκατώτατου μισθού των 511 ευρώ μεικτά για τους εργάτες ηλικίας κάτω των 25 ετών). Οι Τσιπραίοι έδωσαν μια αύξηση το 2019 (προεκλογική χρονιά), ο Μητσοτάκης δεν έδωσε καμιά αύξηση το 2020, έδωσε 2% το 2021 (όμως η αύξηση ίσχυσε από 1.1.2022) και 7,5% το 2022, που όμως ίσχυσε από 1.5.2022 και επομένως σε ετήσια βάση ήταν 5%.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Κατώτατος μισθός: ο Κούλης στα χνάρια του μπαμπά του
Ο επίσημος πληθωρισμός του 2022 είναι 9,6%. Μ’ άλλα λόγια, η ονομαστική αύξηση του κατώτατου μισθού το 2022 ήταν η μισή από τον επίσημο πληθωρισμό.
Ο επίσημος πληθωρισμός, όμως, είναι κάλπικος. Οπότε, η απώλεια εισοδήματος για τους εργαζόμενους του κατώτατου μισθού το 2022 ήταν σημαντικά μεγαλύτερη (και αθροίστηκε στις απώλειες των προηγούμενων χρόνων).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Πρέπει να είναι κανείς εξαιρετικά αφελής για να δώσει έστω και 1% βάση στην υπόσχεση του Μητσοτάκη ότι «το στοίχημα της δεύτερης τετραετίας θα είναι οι καλύτεροι μισθοί για κάθε Ελληνίδα, για κάθε Eλληνα». Αν είναι εργαζόμενος ή εργαζόμενη και όχι καπιταλιστής -μικρός ή μεγάλος- ή πολιτικό λαμόγιο.
Πάμε παρακάτω. Χθες, ο ακροδεξιός τηλεπλασιέ-τηλεμαϊντανός-υπουργός Ανάπτυξης απουσίαζε στο Νταβός, οπότε την καθιερωμένη διαφημιστική βόλτα στα σούπερ μάρκετ έκανε μόνος του ο αναπληρωτής υπουργός Παπαθανάσης, το alter ego του Μπουμπούκου. Μας είπε, λοιπόν, ο Παπαθανάσης ότι «το Καλάθι ξεκίνησε να λειτουργεί από τις 2 Νοεμβρίου και παρατηρούμε ότι και αυτή την εβδομάδα οι τιμές έχουν παραμείνει σταθερές ή μειωμένες στο 94% των προϊόντων που περιλαμβάνονται σε αυτό. Συνολικά, η λειτουργία του Καλαθιού έχει δείξει ότι έχει συγκρατήσει τις τιμές. Από την έναρξη της λειτουργίας του μέχρι και σήμερα η μέση αξία του Καλαθιού έχει μειωθεί κατά περίπου 20%».
Είπε και κάτι άλλα που σε πολλούς ίσως να φάνηκαν ακατανόητα: «Ταυτόχρονα, όλο αυτό το διάστημα, η ΔΙΜΕΑ, πραγματοποιεί συνεχώς ελέγχους, και δειγματοληπτικούς και κατόπιν καταγγελιών, σε όλες τις αλυσίδες των σούπερ μάρκετ. Για την προστασία των καταναλωτών λειτουργεί και η γραμμή Καταναλωτή, το 1520 αλλά και ο νέος ιστότοπος υποβολής καταγγελιών, kataggelies.gov.gr, όπου μπορούν οι συμπολίτες μας να καταγγείλουν, είτε επώνυμα είτε ανώνυμα, οποιαδήποτε πρακτική δεν συνάδει με τις ορθές εμπορικές πρακτικές. Να προσθέσουμε στα παραπάνω ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη η οποία έχει ένα κρατικό εργαλείο, τον e-καταναλωτή, όπου οι συμπολίτες μας μπορούν καθημερινά και σε πραγματικό χρόνο να βρίσκουν τις τιμές των προϊόντων. Επίσης έχουμε θεσπίσει ένα πλαφόν στο ποσοστό κέρδους, σύμφωνο με το ποσοστό κέρδους που υπήρχε το καλοκαίρι του 2021, μια εποχή κανονικότητας, το οποίο οι εταιρίες δεν μπορούν να υπερβούν».
Τι έχει γίνει; Ακόμη και φιλοκυβερνητικά έντυπα δεν μπορούν να «σηκώσουν» την κοροϊδία του ραφιού. Οι δημοσιογράφοι τους έχουν πιάσει το σφυγμό του κόσμου που στενάζει από την ακρίβεια και αδυνατούν να υπερασπιστούν μια πολιτική τόσο κραυγαλέας υποστήριξης της καπιταλιστικής κερδοσκοπίας με τα είδη πρώτης ανάγκης. Για παράδειγμα, τα «Νέα» του Μαρινάκη, στις 16 και στις 19 Γενάρη είχαν εκτενή δημοσιεύματα για τα κόλπα που κάνουν οι εταιρίες, μειώνοντας το περιεχόμενο των συσκευασιών και αυξάνοντας παράλληλα την τιμή, ώστε η αύξηση να φαίνεται «λογική».
Γι’ αυτό και ο Παπαθανάσης έβγαλε το… καταγγελιόμετρο για να μετρήσει πόσες δυνατότητες έχει ο πολίτης-καταναλωτής για να αντισταθεί στην αισχροκέρδεια. Ταυτόχρονα, όμως, αναφέρθηκε και στο πλαφόν στο ποσοστό κέρδους. Αμα οι εταιρίες το τηρούν, τότε δεν υπάρχει κανένα ζήτημα αισχροκέρδειας. Το είχε διακηρύξει από την 1η Νοέμβρη ο ακροδεξιός τηλεπλασιέ-τηλεμαϊντανός-υπουργός, στο πρωινάδικο του Παπαδάκη.
«Εάν δεν είναι (σσ. ίδιες ή μικρότερες οι τιμές σε σχέση με τις 3 Οκτώβρη) θα επιβάλλετε πρόστιμο;», τον ρώτησε ο Παπαδάκης. Και ο ακροδεξιός τηλεπλασιέ-τηλεμαϊντανός-υπουργός Ανάπτυξης ξεμασκαρεύτηκε: «Ενα λεπτό… Το πρόστιμο μπαίνει στο πλαφόν του περιθωρίου κέρδους. Δεν αλλάζει αυτό για το καλάθι. Εγώ δεν μπορώ να επιβάλω σε κάποιον να πουλάει με ζημία»!
Το υπουργείο απάντησε και τώρα σε σχετικό δημοσιογραφικό ερώτημα («Τα Νέα», 19.1.2023): «Το να αλλάξει το βάρος μιας συσκευασίας είναι κάτι που μπορεί να συμβαίνει και για τον λόγο αυτό είναι υποχρεωτική η τιμή αναφοράς. Εφόσον οι συσκευασίες αναγράφουν τις πραγματικές ποσότητες που περιλαμβάνουν δεν υπάρχει παράβαση». Αμα μασκαρεύεται η ακρίβεια… όλα καλά και άγια.
Οι φόροι αυξάνουν, η ακρίβεια καλπάζει, οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι. Αυτή είναι η ουσία. Τι έχουμε ως απάντηση σ’ αυτήν την πραγματικότητα; Προεκλογικές εξαγγελίες. Με θρασύτητα από τον Μητσοτάκη, με θρασύτητα και από τον Τσίπρα που νομίζει ότι ξεχάσαμε την τετραετία που αυτός και το κόμμα του διαχειρίζονταν την αστική κυβέρνηση της Ελλάδας.
Υπάρχει λύση; Φυσικά υπάρχει: ο δρόμος. Μόνο η ταξική πάλη μπορεί να ρυθμίσει τη σχέση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργατική τάξη και τους μισθωτούς εργαζόμενους. Οταν δεν υπάρχει ταξική πάλη από την πλευρά των εργατών, το κεφάλαιο θα επιτίθεται ασύδοτα, με ταξική σκληρότητα και κοινωνική αναλγησία, γιατί πάντοτε το κεφάλαιο βλέπει την κρίση του συστήματός του ως ευκαιρία. Ως ευκαιρία για αύξηση της κερδοφορίας, που δεν μπορεί να προκύψει παρά μόνο μέσα από την αύξηση της εκμετάλλευσης των εργατών και λοιπών εργαζόμενων.
