Η πρώτη απάντηση ενάντια στην κατάργηση του ασύλου

Περισσότεροι από τέσσερις χιλιάδες διαδηλωτές, στη μεγάλη πλειοψηφία τους φοιτητές, τέλη Ιούλη, με τα πανεπιστήμια κλειστά και χωρίς πολυήμερη προετοιμασία και προπαγάνδιση, σε μια πορεία για την υπεράσπιση του πανεπιστημιακού ασύλου, είναι χωρίς αμφιβολία ένα ενθαρρυντικό σημάδι. Ενα πρελούδιο για ένα «θερμό φοιτητικό φθινόπωρο», που ήδη αρχίζει να στοιχειώνει τον ύπνο του Μητσοτάκη και των υπουργών του. Αλλά και της αστικής τάξης που δεν μπορεί παρά να ανησυχεί για τη λειτουργία του φοιτητικού κινήματος ως πυροδότη άλλων κοινωνικών αντιστάσεων.
 
Η πορεία της περασμένης Τρίτης είχε κόσμο, είχε παλμό, είχε μαχητικό πνεύμα. Τα συνθήματα δε σταμάτησαν να δονούν τον αέρα: «Κάτω τα χέρια από το άσυλο, το άσυλο ανήκει σε όλο τον λαό». «Δεν τρομοκρατούμαστε, δεν υποχωρούμε, το άσυλο με αγώνες θα υπερασπιστούμε». «Το σύστημα γεννάει τους εγκληματίες, όχι το άσυλο και οι ελευθερίες». «Νίκη Κεραμέως δε βάζουμε μυαλό, το άσυλο θα γίνει δικό σου Βατερλό».
 
Οι δυνάμεις του Περισσού, αντί να ενωθούν με τη μάζα των φοιτητών σ' αυτή τη μεγάλη πορεία, την πρώτη μετά από χρόνια, διαχωρίστηκαν και πάλι, πραγματοποιώντας δική τους συγκέντρωση μερικών εκατοντάδων φοιτητών και κομματικών στελεχών. Προηγήθηκε τραγέλαφος, καθώς είχαν ανακοινώσει συγκέντρωση στα Προπύλαια στις 6 το απόγευμα. Οταν είδαν ότι για τις 6 ήταν και τα άλλα καλέσματα, άλλαξαν την ώρα και έβαλαν 7.30. Είχαν γράψει, όμως, 6μμ στο πανό που ανήρτησαν στα Προπύλαια. Πανικόβλητοι έστελναν δελτία Τύπου στις εφημερίδες, που έγραφαν ότι το πανό κατά λάθος γράφει 6μμ!
 
Ιδιος τραγέλαφος και την επομένη. Δελτίο Τύπου του ΜΑΣ στις 11:28 γράφει: «Χαιρετίζουμε τους φοιτητές, τους εργαζόμενους, τους μαθητές…». Ορθή επανάληψη του δελτίου Τύπου στις 12:22: «Χαιρετίζουμε τους φοιτητές, τους εργαζόμενους, τους μαθητές…». Οσοι κάναμε ρεπορτάζ είδαμε πολύ καλά ότι ήταν μερικές εκατοντάδες, όπως είδε και ο συντάκτης του δελτίου Τύπου. Το ότι -κατόπιν εντολής- έκανε τις εκατοντάδες χιλιάδες, δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Απλά, αποκαλύπτει πανικό και γελοιότητα.
 
Η ουσία είναι πως με το «καλημέρα» της κυβέρνησης Μητσοτάκη, πάνω που πάει να αναπτυχθεί ένα κίνημα (με τα γνωστά χαρακτηριστικά που έχει το φοιτητικό κίνημα: εκρηκτικότητα, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες), οι δυνάμεις του Περισσού, συνεχίζοντας την πάγια τακτική των προηγούμενων χρόνων, προσπαθούν να το διασπάσουν και να το ποδηγετήσουν. Δεν έβαλαν μυαλό, δεν αλλάζουν τακτική.
 
Υπενθυμίζουμε πως κάθε φορά που «εκρήγνυται» το φοιτητικό κίνημα και μπαίνουν στον αγώνα ευρείες φοιτητικές μάζες, ούτε οι δυνάμεις του Περισσού παίζουν κάποιο ρόλο ούτε τα παντελώς αναξιόπιστα και μη αντιπροσωπευτικά διοικητικά συμβούλια των φοιτητικών συλλόγων. Η διεύθυνση των αγώνων περνά στις γενικές συνελεύσεις και στις επιτροπές κατάληψης. Οι αποστεωμένες δυνάμεις του Περισσού παίζουν ρόλο μόνο στην πτώση του κινήματος, τότε που αρχίζουν και αποσύρονται οι πλατιές μάζες από το προσκήνιο και αρχίζουν να κυριαρχούν οι μηχανισμοί.