Την ικανοποίησή του εκφράζει το αμερικάνικο Πεντάγωνο, γιατί, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε τις τελευταίες μέρες στη δημοσιότητα, το ποσοστό θνησιμότητας στον πόλεμο του Ιράκ ανάμεσα στους τραυματίες στρατιώτες είναι το χαμηλότερο από κάθε προηγούμενο πόλεμο στην αμερικάνικη ιστορία. Συγκεκριμένα, μόνο 10% των αμερικάνων στρατιωτών που τραυματίζονται στο Ιράκ πεθαίνουν, ενώ το ποσοστό θνησιμότητας στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ήταν 30% και στον πόλεμο του Βιετνάμ 24%. Αυτό αποδίδεται στην άμεση ιατρική βοήθεια που προσφέρεται από κινητές χειρουργικές μονάδες πίσω από την πρώτη γραμμή και την ταχεία μεταφορά των τραυματιών σε στρατιωτικά νοσοκομεία στη Γερμανία, στο Κουβέιτ και στην Ισπανία μέσα σε τέσσερις μέρες και όχι μέσα σε μερικές βδομάδες όπως συνέβαινε σε προηγούμενους πολέμους.
Μόνο που τα στατιστικά στοιχεία σ΄αυτή την περίπτωση χρησιμοποιούνται για να δώσουν μια στρεβλή εικόνα της φρικιαστικής πραγματικότητας. Γιατί αυτοί που επιβιώνουν έχουν πολύ πιο σοβαρά τραύματα από τους προηγούμενους πολέμους. Τα αλεξίσφαιρα γιλέκα δεν προστατεύουν τα άκρα και τα κεφάλια τους, με αποτέλεσμα να κομματιάζονται από τους αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς, που πυροδοτούνται συνήθως από μακρυά.
Ετσι λοιπόν, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Πενταγώνου, το ποσοστό των ακρωτηριασμών έχει διπλασιαστεί, ενώ το 20% των τραυματιών έχουν σοβαρά τραύματα στον αυχένα και το κεφάλι, που απαιτούν πολύχρονη θεραπεία και έχουν μακρόχρονες επιπτώσεις, όπως αμετάκλητες βλάβες στον εγκέφαλο και στο αναπνευστικό σύστημα, τύφλωση ή σοβαρή παραμόρφωση. Συνολικά το 50% των στρατιωτών που τραυματίζονται (ο επίσημος αριθμός έχει φτάσει στους 9.765) δεν μπορούν να επιστρέψουν στην υπηρεσία τους.
Λόγω του μεγάλου αριθμού των ακρωτηριασμών, επιστήμονες από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης και την Ιατρική Σχολή Μπράουν ανακοίνωσαν στις 8 του Δεκέμβρη ότι χορηγήθηκε από την αμερικάνικη κυβέρνηση ένα κονδύλιο ύψους 7.2 εκατομμύριων δολαρίων για ένα ερευνητικό πρόγραμμα σχεδιασμού πιο λειτουργικών τεχνητών μελών.