Μια ακόμα γροθιά στο στομάχι. Πρώτα, η είδηση ότι υπάρχει ένα περιστατικό στο νότιο Λίβανο, μετά μαθαίνεις ότι υπάρχουν νεκροί άνθρωποι εκεί, μετά γίνεται καθαρός ο αριθμός των νεκρών και τελικά ανακαλύπτεις ότι είναι η Ταξιαρχία Γκολάνι. Η γη του Λιβάνου έχει ποτιστεί με το αίμα γενεών μαχητών της Γκολάνι. Αυτό το ταξίδι της γενναιότητας, που περνάει μέσα από οικογένειες, σπίτια και εποικισμούς, προκαλεί έναν αριθμό σκέψεων και η πρώτη προφανής σκέψη είναι: για πόσο ακόμα; Υπάρχει ένα κενό ανάμεσα στις διακηρύξεις για νίκη και στην πραγματικότητα στο έδαφος, που το υπογραμμίζουν τα πρόσφατα γεγονότα.
Γιοάβ Λιμόρ, στην Israel Hayom
Γιατί σκούζει ο σιωνιστής αρθρογράφος; Γιατί χτες οι μαχητές της Λιβανέζικης Αντίστασης καθάρισαν έξι παλιοτόμαρα της διαβόητης Ταξιαρχίας Γκολάνι και τραυμάτισαν τουλάχιστον έξι ακόμα, με μια «χαψιά».
Iδού πώς περιέγραψαν το περιστατικό το Ραδιόφωνο του Ισραηλινού Στρατού και η Κρατική Εταιρία Ραδιοτηλεόρασης (ΚΑΝ):
Μια δύναμη της Ταξιαρχίας Γκολάνι (από το 51 Τάγμα) μπήκε σε ένα σπίτι όπου ενέδρευαν τέσσερις μαχητές της Χεζμπολά, οι οποίοι εμφανίστηκαν από ένα άνοιγμα τούνελ και πυροβόλησαν κατά των στρατιωτών. Οι συγκρούσεις περιλάμβαναν δυο ενέδρες: μία μέσα στο κτίριο και άλλη μία έξω, όπου ρίχτηκε αντιαρματικός πύραυλος. Ενας αντιαρματικός πύραυλος εκτοξεύτηκε προς το κτίριο από παρακείμενο κτίριο. Οι πρόσωπο με πρόσωπο μάχες έγιναν 8 χλμ. από τα λιβανέζικα σύνορα, όπου ο στρατός επέκτεινε τις επιχειρήσεις του χτες. Η μάχη άρχισε στις 10 πμ και τελείωσε στη 1:00 μμ, αφήνοντας τουλάχιστον έξι στρατιώτες νεκρούς (ο αριθμός επετράπη να δημοσιευτεί από τη στρατιωτική λογοκρισία). Οι νεκροί και τραυματίες στρατιώτες διακομίστηκαν υπό πυρά.
Η σιωνιστική Maariv έγραψε ότι τους στρατιώτες της Γκολάνι τους έβγαλαν τραβώντας τους από τα ερείπιια του κτιρίου που χτυπήθηκε.
Ο σιωναζιστικός στρατός έδωσε στη δημοσιότητα τα ονόματα και φωτογραφίες των πέντε από τους έξι νεκρούς που παραδέχτηκε ότι υπήρξαν (σε παρένθεση η ηλικία τους): ο λοχαγός Ιτάι Μάρκοβιτς (22) και οι λοχίες Σράγια Ελμπόμ (21), Ντρορ Χεν (20), Νιρ Γκόφερ (20) και Σάλεβ Ιτζάκ Σαγκρόν (21).
Η Χεζμπολά είχε προειδοποιήσει τους σιωναζιστές, ανακοινώνοντας: «Το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της δεύτερης φάσης (σ.σ. που ανακοίνωσε ο σιωναζιστικός στρατός) θα είναι περισσότερες απώλειες και αποτυχίες. Σας περιμένουμε». Αμ’ έπος άμ’ έργον.
Πηγές του πεδίου είπαν στη λιβανέζικη Αλ-Αχμπάρ, ότι οι σιωνιστικές δυνάμεις ίσως εντείνουν τις χερσαίες επιχειρήσεις τους, πιθανόν περικυκλώνοντας και αποκόπτοντας τη Μπεντ Ζμπέιλ από διαδρομές εφοδιασμού ή εξαπολύοντας περιορισμένες εισβολές για να καταλάβουν συμβολικά μέρη, όπως το Στάδιο Αμπάς, στο οποίο ο μάρτυρας Χασάν Νασράλα είχε εκφωνήσει την απελευθερωτική ομιλία του το 2000. Αυτές οι κινήσεις θα αποσκοπούν στην εξασφάλιση μιας δημόσιας εικόνας νίκης, που τόσο επιθυμεί το Ισραήλ. Εναλλακτικά, οι σιωνιστικές δυνάμεις ίσως προσπαθήσουν να απομονώσουν τη Μπεντ Ζμπέιλ και να προωθηθούν βόρεια προς Κονίν, Μπέιτ Γιαχούν και Τεμπνίν. Η Αντίσταση, είπαν οι ίδιες πηγές, έχει απαντήσεις σε όλα τα πιθανά σχέδια.
Η Χεζμπολά ανέφερε ότι σιωνιστικές δυνάμεις αποπειράθηκαν να προωθηθούν από τη Γιαρούν προς τα δυτικά του Μαρούν Αλ-Ρας, αλλά συνάντησαν σφοδρή αντίσταση που επέφερε απώλειες στις γραμμές τους. Μια άλλη απόπειρα προώθησης προς την Αϊνάθα τελείωσε σε μια μάχη κλειστού τετράγωνου, που άφησε τους σιωνιστές νεκρούς ή τραυματίες.
Και βέβαια, η Χεζμπολά συνέχισε να εκτοξεύει πυραύλους διάφορων τύπων, επιθετικά drone και βλήματα πυροβολικού σε σιωνιστικές συγκεντρώσεις στα παραμεθόρια λιβανέζικα χωριά και σιωνιστικούς εποικισμούς από την άλλη πλευρά των συνόρων, να βομβαρδίζει στρατηγικές τοποθεσίες, βάσεις, κέντρα διοίκησης, αποθήκες όπλων κτλ.
Το χτεσινό (Τετάρτη 13.11.2024) συγκεντρωτικό Δελτίο Τύπου της Χεζμπολά «έγραψε» 24 επιχειρήσεις:
- Βομβαρδίστηκαν με μπαράζ πυραύλων συγκεντρώσεις σιωνιστικών δυνάμεων ανατολικά του Μαρούν Αλ-Ρας (τρεις φορές), στο Ουάντι Γιαρούν, στην Οντάισα, στους εποικισμούς Σάσα, Μανάρα (δύο φορές), Αβιβίμ (δύο φορές).
- Βομβαρδίστηκαν με πυραύλους Νasr-1 (πύραυλοι ακρίβειας που χρησιμοποιούνται πρώτη φορά) σιωνιστικές συγκεντρώσεις στο Μαρούν Αλ-Ρας και στα περίχωρα της Μπεντ Ζμπέιλ.
- Βομβαρδίστηκαν με μπαράζ ρουκετών μια βάση logistics της 146 Μεραρχίας, βόρεια του Σεΐχ Ντανούν, ανατολικά της Ναχαρίγια, και δύο φορές το αρχηγείο του Τάγματος Ραμίμ στο στρατόπεδο Χουνίν.
- Στο πλαίσιο της προειδοποίησης προς τους κατοίκους μιας σειράς εποικισμών να τους εγκαταλείψουν, επειδή αποτελούν νόμιμους στρατιωτικούς στόχους, βομβαρδίστηκαν με μπαράζ ρουκετών οι εποικισμοί Κφαρ Βραντίμ και Κατζρίν.
- Η Μονάδα Αεράμυνας στόχευσε με πυραύλους εδάφους-αέρα ένα σιωνιστικό drone Hermes 450 και ένα Hermes 900 στον κεντρικό τομέα και τα ανάγκασε να εγκαταλείψουν τον λιβανέζικο εναέριο χώρο.
- Στο πλαίσιο της σειράς επιχειρήσεων Χάιμπαρ, υπό το σύνθημα «Είμαστε στην υπηρεσία σου, Νασράλα», έγιναν: Επίθεση -για πρώτη φορά- με σμήνος επιθετικών drone στη βάση Αμος (βάση logistics για μεταφορές στη βόρεια περιοχή), που βρίσκεται 55 χλμ. από τα σύνορα, δυτικά της Αφούλα (ο στόχος χτυπήθηκε με ακρίβεια). Επίθεση -για πρώτη φορά- με σμήνος προηγμένων επιθετικών drone στη βάση Χα Κίρια (υπουργείο Αμυνας, Γενικό Αρχηγείο, Αίθουσα Πολεμικών Επιχειρήσεων και Αεροπορική Διοίκηση και έλεγχος), στο Τελ Αβίβ (ο στόχος χτυπήθηκε με ακρίβεια). Επίθεση με μπαράζ ποιοτικών πυραύλων στη βάση Γκλιλότ (αρχηγείο της στρατιωτικής κατασκοπίας – Μονάδα 8200), στα προάστια του Τελ Αβίβ, 110 χλμ από τα σύνορα. Επίθεση -για δεύτερη φορά- με βαλλιστικούς πυραύλους στη βάση Χα Κίρια (υπουργείο Αμυνας, Γενικό Αρχηγείο, Αίθουσα Πολεμικών Επιχειρήσεων και Αεροπορική Διοίκηση και έλεγχος), στο Τελ Αβίβ (ο στόχος χτυπήθηκε με ακρίβεια). Επίθεση -για πρώτη φορά- με μπαράζ ποιοτικών πυραύλων στο εργοστάσιο παραγωγής όπλων IWI, στο Ραμάτ Χα Σαρόν, κοντά στο Τελ Αβίβ, 110 χλμ. από τα σύνορα.
Ακολουθεί ο χάρτης των επιχειρήσεων που έφτασαν μέχρι βάθους 120 χλμ. (κόκκινο τόξο νότια – με πιο σκούρο χρώμα σημειώνονται οι επιχειρήσεις Χάιμπαρ):
Για μια ακόμα φορά, οι μαχητές της Χεζμπολά αναποδογύρισαν την εξίσωση, χρησιμοποιώντας σε χερσαίες μάχες τους πυραύλους Nasr-1 (χτύπησαν σιωνιστικές δυνάμεις στο Μαρούν Αλ-Ρας και τη Μπιντ Ζμπέιλ, σε λιβανέζικο έδαφος). Οι πύραυλοι αυτοί είναι ακρίβειας, έχουν βεληνεκές 100 χλμ. και φέρουν κεφαλές των 100 κιλών. Οταν πύραυλοι που ως τώρα χρησιμοποιούνταν για να χτυπήσουν στόχους στα περίχωρα του Τελ Αβίβ χρησιμοποιούνται στον χερσαίο πόλεμο, έχουμε μια ποιοτική αλλαγή στο τακτικό επίπεδο.
Ο δημοσιογράφος Χαλίλ Νασράλα σχολιάζει:
«Είναι εξαιρετικά αξιοσημείωτο το ότι η Χεζμπολά εισήγαγε τους πυραύλους ακρίβειας Nasr-1 σε χερσαίες μάχες στο νότιο Λίβανο, αφού προηγουμένως τους είχε χρησιμοποιήσει για να βομβαρδίσει σημαντικούς στρατιωτικούς στόχους βαθιά εντός της οντότητας. Η εισαγωγή αυτών των πυραύλων ακρίβειας σε χερσαίες μάχες είναι μια από τις εκπλήξεις αυτού του πολέμου και πρέπει να ήταν έξω από τους υπολογισμούς του Ισραήλ. Η χρήση αυτών των πυραύλων έχει μια πολύ σημαντική επίπτωση που παραπέμπει στη χρήση βαλλιστικών πυραύλων από την Ανσαραλά για στόχευση στρατιωτικών συγκεντρώσεων στη Σάμπουα κατά τη διάρκεια των μαχών Αλ-Μπάιντα – Σάμπουα το 2022, που είχε μια σημαντική επίπτωση η οποία άλλαξε την όψη της μάχης εκείνη την ημέρα».
Και βέβαια, κορυφαίο γεγονός της χτεσινής μέρας υπήρξε ο βομβαρδισμός του ανώτατου στρατιωτικού συγκροτήματος της σιωνιστικής οντότητας, της βάσης Χα Κίρια στο κέντρο του Τελ Αβίβ, όπου εδρεύει το υπουργείο Πολέμου, το Γενικό Αρχηγείο, η Αίθουσα Πολεμικών Επιχειρήσεων κτλ. Γράψαμε ήδη χτες γι’ αυτό το χτύπημα, σημειώνοντας πως αυτό είναι το πιο σημαντικό ως τώρα πλήγμα για τη σιωνιστική οντότητα. Δεν μπόρεσε να προστατέψει ούτε το στρατηγείο του πολέμου, την τεράστια βάση Xα Κίρια που είναι εγκατεστημένη στο κέντρο του Τελ Αβίβ!
Τελικά οι βομβαρδισμοί στη Χα Κίρια ήταν δύο: ένας με εξελιγμένα επιθετικά drone και ένας ακόμα με ποιοτικούς πυραύλους Qader-2 (ακρίβειας, με βεληνεκές 250 χλμ και κεφαλή 405 κιλών). Τα χτυπήματα αυτά, για τις συνέπειες των οποίων, φυσικά, δεν πρόκειται να μάθουμε τίποτα, ισοπέδωσαν το ήδη καταρρακωμένο γόητρο του «ανίκητου» σιωναζιστικού στρατού.
ΥΓ. Ο αριθμός των νεκρών στρατιωτών της διαβόητης Ταξιαρχίας Γκολάνι, μετά τη σφιχτή ενέδρα των μαχητών της Λιβανέζικης Αντίστασης, αυξήθηκε πρώτα σε οχτώ και μετά σε δέκα. Δέκα σιωναζιστικά καθάρματα λιγότερα.