♦ ΜΑΥΡΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ
Ο Δένδιας είχε μιλήσει γενικά για παραβάσεις του Διεθνούς Δικαίου από πλευράς Τουρκίας και ο Τσαβούσογλου του απάντησε με εικόνες από τα επεισόδια του Εβρου: «Κοίτα ποιοι μας κάνουν μαθήματα διεθνούς δικαίου! Πετούν ξεδιάντροπα βόμβες δακρυγόνων σε χιλιάδες αθώους που συνωστίζονται στις πύλες τους. Δεν έχουμε καμιά υποχρέωση να σταματήσουμε ανθρώπους που εγκαταλείπουν τη χώρα μας αλλά η Ελλάδα έχει το καθήκον να τους αντιμετωπίσει ως ανθρώπινες υπάρξεις!».
Οι πρόσφυγες ως εργαλείο για κρατικά παιχνίδια. Ενθεν κακείθεν. Ενα αντιδραστικό καθεστώς παραδίδει μαθήματα ανθρωπιάς! Ενα άλλο καθεστώς, περισσότερο μακιγιαρισμένο, ανταποκρίνεται πλήρως στο καθήκον του ως συνοριοφύλακας της ΕΕ. Της Ευρώπης των ιμπεριαλιστών που είναι συνυπεύθυνη για το δράμα αυτών των ανθρώπων, για τον εξαναγκασμό τους στο δρόμο της προσφυγιάς. Κι ένας λαός (ο ελληνικός) να σύρεται στο δρόμο του εθνικισμού και του ρατσισμού. Του φασισμού δηλαδή.
Η απάντηση (θα έπρεπε να) είναι μόνο μία: αλληλεγγύη με τους πρόσφυγες. Αυτοί είναι οι δικοί μας άνθρωποι. Οχι οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ και οι αστοί πολιτικοί σε Αθήνα και Αγκυρα.
♦ Το σύνδρομο του μυρμηγκιού
«Ο πρόεδρος Πούτιν έχει άλλες υποχρεώσεις εκείνη την ημέρα». Μ' αυτόν τον κοφτό και άκρως περιφρονητικό τρόπο απάντησε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ στο δημοσιογραφικό ερώτημα αν ο Βλαντίμιρ Πούτιν θα συναντήσει τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις 5 του Μάρτη στην Ιστανμπούλ, όπως κατ' επανάληψη είχε δηλώσει ο Ερντογάν. Ηταν το μήνυμα προς τον Ερντογάν, ότι πρώτα θα «προσκυνήσει» και μετά θα γίνει δεκτός από τον Πούτιν, για να του επιβάλει (ο Πούτιν) τους όρους του.
Τα μυρμήγκια, όταν βγάλουν φτερά, πέφτουν και ψοφάνε, λέει μια λαϊκή παροιμία. Δεν ξέρουμε αν το έχει συνειδητοποιήσει ο Ερντογάν (είναι και η αλαζονεία που τυφλώνει συχνά τους αστούς πολιτικούς), όμως η παροιμία είναι ταμάμ στην περίπτωσή του. Θεώρησε ότι το μέγεθος της Τουρκίας και η βαρύτητά της ως περιφερειακής δύναμης στη Μέση Ανατολή επιτρέπουν στον ίδιο να ελιχθεί ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία, να «παίξει» και με τις δύο πλευρές, χρησιμοποιώντας τη μια ως αντίβαρο έναντι της άλλης, και να αποκομίσει τα μέγιστα οφέλη για την κλίκα του. Το μάθημα που παίρνει από τη Ρωσία στην Ιντλίμπ, μάθημα που συνοδεύεται από πληθώρα φερέτρων με τούρκους στρατιωτικούς, είναι πολύ σκληρό. Και σύντομα θα τον φέρει… στα κιλά του. Γιατί μπορεί οι πολιτικοί σαν τον Ερντογάν να μην ξέρουν τίποτα από τη μαρξιστική θεωρία (συγκεκριμένα για τον ιμπεριαλισμό και τις εξαρτημένες χώρες), όμως αυτά οφείλουν να τα γνωρίζουν ως διδάγματα της πρακτικής εμπειρίας. Οποτε περιφρονούν αυτή την εμπειρία, έρχεται η ζωή και τους το υπενθυμίζει με σκληρό τρόπο.
♦ Γελοιότητα και ρατσισμός
Θα πρέπει να κλείσουμε τους δρόμους για πρόσφυγες που έχουν περάσει από το Αφγανιστάν και το Ιράν, λόγω των κρουσμάτων κοροναϊού, δήλωσε ο Μητσοτάκης! Η δήλωση είναι αυταπόδεικτα γελοία. Στιγματίζονται άνθρωποι λόγω καταγωγής. Οι οποίοι, μάλιστα, ενδεχομένως να πέρασαν από τις αναφερθείσες χώρες μήνες προτού εμφανιστεί ο νέος κοροναϊός. Και που, σε κάθε περίπτωση, αν είχαν προσβληθεί θα είχαν ήδη νοσήσει.
Τελικά, ο κοροναϊός ήρθε στην Ελλάδα από τη γειτονική Ιταλία. Και οι άνθρωποι τους οποίους έπληξε ανήκουν σε καλοστεκούμενα κοινωνικά στρώματα, όχι στη φτωχολογιά της προσφυγιάς και της μετανάστευσης. Τι έμεινε πέρα από τη γελοιότητα; Ο πρωθυπουργικός ρατσισμός. Μια χυδαία απόπειρα να φουντώσει η ξενοφοβία στην κοινωνία με την υπόδειξη των προσφύγων ως δυνητικών φορέων του κοροναϊού.
ΥΓ. Δε χρειάζεται να είναι κανείς λοιμωξιολόγος για να αντιληφθεί ότι ο πραγματικός κίνδυνος είναι να περάσει ο κοροναϊός στα νησιά και ειδικά στα τρισάθλια κέντρα «φιλοξενίας», όπου δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες -ανάμεσά τους και οικογένειες με μικρά παιδιά- ζουν σε μεσαιωνικές συνθήκες υγιεινής, είναι εξαντλημένοι από τη μακρά ταλαιπωρία και τον υποσιτισμό και διαβιούν σε σκηνές «πατικωμένοι» ο ένας πάνω στον άλλο, επομένως αποτελούν έναν εξ ορισμού ευάλωτο πληθυσμό, στον οποίο κάθε λοιμώδες νόσημα θα έκανε θραύση. Αυτές οι συνθήκες, όμως, δε θεωρούνται κίνδυνος.
♦ Κατόρθωμα
Πρόκειται για κατόρθωμα ΣΥΡΙΖΑ. Με όσα αποκαλύπτονται για τους παρασκηνιακούς χειρισμούς του Παππά (με εντολή Τσίπρα) και του Παπαγγελόπουλου (ως χειριστή των δικαστικών ζητημάτων) με τον σιωνιστή «επιχειρηματία» Μιωνή και τον δεξιό εκδότη Φιλιππάκη, οι συριζαίοι κατάφεραν να μετατρέψουν τα λαμόγια της πολιτικής και της δημοσιογραφίας σε κήνσορες της πολιτικής ηθικής και της διαφάνειας. «Πότε έχει ξαναγίνει αυτό στη χώρα μας;», γράφουν διάφορα λαμόγια! Πάντοτε γινόταν αυτό, πάντοτε υπήρχε διαπλοκή, παρασκήνιο, συμφωνίες για ρύθμιση θεμάτων φορολογικών ή ποινικών, όμως οι άλλοι τα κάλυπταν καλύτερα.
♦ Γελάνε και τα γεωτρύπανα
Οχτώ ολόκληρους μήνες χρειάστηκε το Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ για να πάρει μια απόφαση επιβολής κυρώσεων σε τούρκους υπηκόους, για τις παράνομες γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Τον Ιούνη του 2019 πάρθηκε η σχετική απόφαση, τέλη Φλεβάρη του 2020 επικυρώθηκε η επιβολή κυρώσεων σε δύο στελέχη της ΤΡΑΟ (Τουρκικά Πετρέλαια Ανώνυμη Εταιρία). Πρόκειται για τον Μεχμέτ Φερούχ Ακαλίν, αναπληρωτή γενικό διευθυντή, αντιπρόεδρο και μέλος του ΔΣ της ΤΡΑΟ, και τον Αλί Τζοστζούν Νάμογλου, αναπληρωτή διευθυντή του Τμήματος Εξερεύνησης της ΤΡΑΟ.
Εννοείται πως γελάνε και τα γεωτρύπανα μ' αυτές τις κυρώσεις. Χρειάστηκαν οχτώ μήνες για να επιλέξουν δυο μεγαλομεσαία στελέχη της ΤΡΑΟ, οι αρμοδιότητες των οποίων ήταν γνωστές. Εννοείται πως οι κυρώσεις είναι άνευ σημασίας και δεν πρόκειται να επηρεάσουν τη στρατηγική και την τακτική της Τουρκίας στο συγκεκριμένο ζήτημα.
♦ Σαν τη μύγα μέσα στο γάλα
Επαγγελματική ποδοσφαιρική ομάδα είναι ο ΟΦΗ. Ομως η παρουσία στο προπονητικό-διοικητικό της σχήμα κάποιων βετεράνων με αποδεδειγμένο ήθος και κοινωνική ευαισθησία, όπως ο Σάββας Κωφίδης και ο Ηλίας Πουρσανίδης, οδηγούν την ομάδα σε κάποιες ενέργειες που ξεχωρίζουν σαν τη μύγα μέσα στο γάλα. Ξεχωριστά παραδείγματα μέσα στη βρομιά που χαρακτηρίζει το ποδόσφαιρο των «βαρόνων», των κάθε είδους «νονών» και των στρατών των άλογων οπαδών.
Με το σύνθημα «ένα νησί, μια ομάδα, μια αγκαλιά», ο ΟΦΗ ανακοίνωσε ότι στον αγώνα του με τη Λαμία για την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος θα παρευρίσκονταν 250 παιδιά προσφυγικών οικογενειών με τους συνοδούς τους. Προσκάλεσαν, ακόμα, οικογένειες προσφύγων που κατοικούν στο Ηράκλειο, τα Χανιά και τη Σητεία. Αναφερθήκαμε στους Κωφίδη και Πουρσανίδη, χωρίς διάθεση να αποσιωπήσουμε και άλλους που δεν τους γνωρίζουμε. Αυτούς τους δύο τους γνωρίζουμε, γιατί και το 2011 είχαν πάρει μέρος ως ποδοσφαιριστές σε αγώνα αλληλεγγύης για τους 300 απεργούς πείνας της Υπατίας και της Θεσσαλονίκης.
♦ No Politica
Ιδού και το αντίθετο παράδειγμα. Η ΠΑΕ Ολυμπιακός ανακοίνωσε ότι στέλνει στον Εβρο εθελοντές και τρεις νταλίκες με προμήθειες, «για τους φύλακες των συνόρων της Ελλάδας και της Ευρώπης». Σε ανάρτησή του στο Διαδίκτυο ο Μαρινάκης δήλωσε ότι «η καρδιά όλων των Ελλήνων χτυπάει στον Εβρο και ο Ολυμπιακός θα είναι εκεί, δίπλα σε αυτούς που μας γεμίζουν υπερηφάνεια, και θα τους παρέχουμε ό,τι χρειαστούν».
Ετσι και έβγαινε στις κερκίδες του «Καραϊσκάκης» ένα πανό αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, θα κατέβαινε αμέσως από τους μπράβους (συγγνώμη, τους επικεφαλής των οργανωμένων, θέλαμε να πούμε), διότι αντιβαίνει στο δόγμα «Νο politica». Οπως κατέβηκε ένα πανό που κατήγγειλε τους νεοναζί για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα (που έτυχε -εκτός από φλογερός αντιφασίστας- να είναι και φίλαθλος του Ολυμπιακού). «Νο politica» σημαίνει αποφυγή κάθε αντιφασιστικής -πόσω μάλλον αντικαπιταλιστικής- παρέμβασης στις εξέδρες και υποστήριξη, παράλληλα, των πιο ακραία αντιδραστικών πολιτικών του ελληνικού αστικού κράτους.
♦ Καθικάκια
«Μέσα σε αυτές τις συνθήκες πρωτοφανούς όξυνσης που δημιούργησε η κυβέρνηση στη Λέσβο, χθες υπήρξαν και καταστάσεις που σε καμία περίπτωση δεν θα θέλαμε να είχαν συμβεί και για τις οποίες λυπούμαστε. Εύχομαι οι 43 τραυματίες αστυνομικοί να αναρρώσουν γρήγορα και ομαλά. Επεσαν θύματα των επιλογών των πολιτικών τους προϊσταμένων, που αυτή τη στιγμή, αν είχαν ίχνος τσίπας, θα έπρεπε να έχουν παραιτηθεί».
Απόσπασμα από δήλωση του βουλευτή Λέσβου του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννη Μπουρνού.
♦ Προχωρημένος
Υπάρχουν, βέβαια, και οι πιο «προχώ» συριζαίοι. Σαν τον πρώην βουλευτή και πρώην υπουργό Μάρκο Μπόλαρη που δήλωσε σε ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης ότι «την απειλή που δεχόμαστε θέλω να την απαντήσουμε». Η μόνη κριτική του προς την κυβέρνηση για τις επιθέσεις ενάντια σε πρόσφυγες ήταν «ότι βγήκε και διακήρυξε δημόσια ότι έχουμε πρόβλημα». Κατά τα άλλα, συμφώνησε πλήρως με την κυβερνητική πολιτική, υιοθετώντας και τον γκεμπελικό όρο περί ασύμμετρης απειλής: «Οταν έχεις ασύμμετρη απειλή, τους σπρώχνει ο Ερντογάν, δεν τους αφήνεις να μπουν μέσα».
Οσο για την ανακοίνωση της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, η οποία θυμήθηκε προς στιγμήν τα «παλιά», είχε έτοιμη την απάντηση ο σύντροφος Μπόλαρης: «Οποιος δεν έχει καλή ενημέρωση και δεν διαβάζει τα γεγονότα γεωπολιτικά μπορεί να βγάζει ανακοινώσεις που έχουν την ιδεολογική, ιδεοληπτική φόρτιση που ο καθένας κουβαλάει»! Δε θα πούμε ότι στενοχωρηθήκαμε για τα συριζάκια…
♦ …κι η κοπριά στα λάχανα
Ο πρώτος (και μοναδικός μέχρι στιγμής) υπουργός Εξωτερικών χώρας μέλους της ΕΕ που ήρθε εσπευσμένα στην Αθήνα, με το ξέσπασμα της κρίσης στον Εβρο, ήταν ο αυστριακός Αλεξάντερ Σάλενμπεργκ. Μέλος μιας ακροδεξιάς, ξενοφοβικής, ρατσιστικής κυβέρνησης, γνωστής για τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στο να σφραγιστούν τα εσωτερικά σύνορα της ΕΕ στην προηγούμενη κρίση, το 2015-16, παρέα με το φασίστα Ορμπαν της Ουγγαρίας. Και βέβαια, το πρώτο που τόνισε ο Σάλενμπεργκ είναι πως δεν πρέπει να γίνει καμιά συζήτηση για διαμοιρασμό προσφύγων μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ!