ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
Από μια άποψη το θέαμα είναι διασκεδαστικό. Η Αγγελοπουλίνα τους παρουσίασε το σήμα για τις εθνικές φιέστες για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 μ' ένα αυτοκρατορικό «αυτό είναι κι άμα σας αρέσει». Πήγε μάλιστα στο Μουσείο της Ακρόπολης και γύρισε το σχετικό βίντεο, στο οποίο πρωταγωνιστεί αυτή και μόνον αυτή (εμείς πληρώνουμε). Κι άρχισαν οι υλακές και η γκρίνια. Υλακές από τους ελληνάρες, γκρίνια από τους υπόλοιπους. «Πού είναι ο σταυρός;». «Πού είναι η ορθοδοξία;». «Πού είναι οι ήρωες της επανάστασης;». «Πού είναι τα γαλανόλευκα;». «Την κορδέλα αυτή χρησιμοποιούσε ο Στάλιν». «Οχι, ο Πούτιν τη χρησιμοποιεί». Δεν υπάρχει περίπτωση να τους κάνει τη χάρη και να το αλλάξει. Δικό της είναι το μαγαζί (εμείς μόνο τα λεφτά βάζουμε), ό,τι θέλει κάνει. Οι εντολές που πήραν ως κατεύθυνση οι γραφίστες ήταν να φτιάξουν κάτι μοντέρνο, μακριά από οτιδήποτε το παραδοσιακό. Και πρέπει να παραδεχτούμε ότι τα κατάφεραν. Αλλωστε, όταν ο Κούλης έδωσε τη δουλειά στην Αγγελοπουλίνα, είχε πει ότι στόχος είναι να ανανεωθεί το brand «Ελλάδα». Ενα προϊόν είναι, δεν μπορείς να το πλασάρεις με τσολιαδάκια και Αμαλίες. Αυτά τα πουλάνε στο Μοναστηράκι. Το προϊόν πρέπει ν' απευθύνεται στα πιο εξευγενισμένα μάτια. Μόνο έτσι θα προσελκυστεί τουρισμός υψηλού επιπέδου. Κι αυτό ακριβώς έκαναν οι γραφίστες. Σαν να έφτιαχναν την ετικέτα για ένα… μυστηριώδες άρωμα της φίρμας Ζιβανσί. Εδώ δεν πρόκειται για διαφορές αισθητικής. Πρόκειται για ιδεολογικές διαφορές μέσα στο ίδιο το αστικό στρατόπεδο. Από τη μια έχουμε τους εκπροσώπους του πιο στενού εθνικισμού και από την άλλη έχουμε τους εκπροσώπους του αστικού κοσμοπολιτισμού. Οι πρώτοι θέλουν φουστανέλες, παπάδες, λιτανείες, αγίους που «φανερώνονται», Παναγιές που δακρύζουν και όλα τα συναφή. Οι δεύτεροι θέλουν μια αστική κομψότητα, η οποία θα εντάξει τον ελληνικό αστισμό σε κάποια γωνίτσα του διεθνούς αστικού γίγνεσθαι. Σεμνά και ταπεινά, χωρίς φανφάρες, με κομψότητα και χάρη. Οι πρώτοι χρησιμοποιούνται για τη χοντροκομμένη εθνικιστική προπαγάνδα, με την οποία τυφλώνουν τη μια γενιά μετά την άλλη. Οι δεύτεροι χρησιμοποιούνται για να φτιάξουν το brand στο εξωτερικό. Δεν επέλεξαν τυχαία την Αγγελοπουλίνα γι' αυτή τη δουλειά. Μπορεί να την κάνει καλύτερα από άλλους, όπως έδειξε και με τη φιέστα του 2004. Μπορεί να χρησιμοποιήσει ανθρώπους με αντιλήψεις αστικού κοσμοπολιτισμού, όπως είναι και οι δικές της και του συζύγου της. Και οι δύο άλλωστε ζουν στο εξωτερικό και συναγελάζονται με το διεθνές «τζετ σετ».
► Διαγωνισμός ξενοδουλείας
Οταν γαλλικά μαχητικά Rafale απονηώθηκαν από το «Σαρλ ντε Γκολ» και πέταξαν πάνω από την Αμμόχωστο, κάποια τουρκικά ΜΜΕ άρχισαν να ξερνάνε χολή κατά των Γάλλων. Υστερα, ήρθε η γραμμή από το σαράι και το ίσιωσαν. Κι εδώ που τα λέμε, την αλήθεια είπαν. Με πηχιαίους τίτλους, όπως αρμόζει στα εθνικιστικά ΜΜΕ: «Αποκαλύφθηκαν τα ψέματα των Ελλήνων και των Ελληνοκυπρίων»! Εγραψαν, λοιπόν, ότι το «Σαρλ ντε Γκολ» δεν ήρθε στην Ανατολική Μεσόγειο με αντιτουρκικές διαθέσεις, αλλά στο πλαίσιο μιας διεθνούς αποστολής που ήταν γνωστή εδώ και καιρό (σωστό είν' αυτό, το γράψαμε κι εμείς). Οτι ο διοικητής των γαλλικών ναυτικών δυνάμεων Μεσογείου είχε επισκεφτεί πριν από λίγες μέρες την Αγκυρα και είχε ενημερώσει για την αποστολή του «Σαρλ ντε Γκολ» (για να το λένε κάτι θα ξέρουν). Οτι η ελληνική φρεγάτα «Σπέτσαι», που συνόδευσε αρχικά το γαλλικό αεροπλανοφόρο, «ζητήθηκε να απομακρυνθεί, όταν αυτό εισήλθε στην Ανατολική Μεσόγειο» (εδώ έχουμε μισή αλήθεια και μισό ψέμα: η ελληνική φρεγάτα ήταν εξαρχής προγραμματισμένο να συνοδεύσει το «Σαρλ ντε Γκολ» μόνο για δέκα μέρες, από τον απόπλου μέχρι τις 28 Γενάρη – δεν υπάρχει αμφιβολία, όμως, ότι οι Γάλλοι είχαν κανονίσει να μην τους συνοδεύει ελληνικό πολεμικό στην Ανατολική Μεσόγειο, για να μη φανεί ότι εμπλέκονται στα ελληνοτουρκικά).
Εγραψαν ακόμα τα τουρκικά εθνικιστικά ΜΜΕ, ότι το γαλλικό ελικοπτεροφόρο «Dixmude», πριν καταπλεύσει στην Ελλάδα, είχε πραγματοποιήσει κοινές ασκήσεις με τουρκικά πολεμικά σκάφη. Επειδή κι αυτό είν' αλήθεια, τι απάντησαν τα παπαγαλάκια του ελληνικού Πενταγώνου, δασκαλεμένα από τ' αφεντικά τους; Οτι είναι άλλο οι κοινές ασκήσεις (passex), που έκανε το γαλλικό πολεμικό με τουρκικά σκάφη και άλλο η… υψηλού επιπέδου πολυεθνική άσκηση «Μέγας Αλέξανδρος» στην οποία συμμετέχει στην Ελλάδα!
Το θέ(α)μα είναι από μια άποψη γελοίο. Θυμίζει παιδάκια που μετράνε τα τσουτσούνια τους για να βρουν ποιο είναι μεγαλύτερο. Επί της ουσίας, όμως, έχουμε να κάνουμε με διαγωνισμό ξενοδουλείας ανάμεσα στα καθεστώτα δυο εξαρτημένων χωρών, καθένα από τα οποία προσπαθεί να αποδείξει ότι έχει καλύτερες στρατιωτικές σχέσεις με τους ιμπεριαλιστές (τους Γάλλους εν προκειμένω). Οι οποίοι ιμπεριαλιστές αξιοποιούν αυτές τις αντιθέσεις για να αυξάνουν την επιρροή τους και στις δυο χώρες και να προωθούν αποτελεσματικότερα τα συμφέροντά τους.
► Δύο σε ένα
Οταν ο Κούλης έκανε τον Μηταράκη υπουργό Καταστολής Προσφύγων και Μεταναστών, ανακοίνωσε ότι αυτός ολοκλήρωσε το έργο του ως υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Στο εφτάμηνο που ο Μηταράκης παρέμεινε στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, χωρίς να ανταλλάσσει ούτε καλημέρα με τον Βρούτση, χωρίς να έχει πρόσβαση ούτε στο Γραφείο Τύπου του υπουργείου (γι' αυτό έστελνε Δελτία Τύπου από το προσωπικό του Γραφείο), με ένα μόνο πράγμα ασχολήθηκε. Εδινε ραδιοτηλεοπτικές συνεντεύξεις, έκανε δηλώσεις και πραγματοποιούσε ομιλίες για την αναμόρφωση της επικουρικής ασφάλισης, η οποία -όπως έλεγε- για τους νεοεισερχόμενους από 1.1.2021 θα είχε καθαρά κεφαλαιοποιητική μορφή, με τη δημιουργία ατομικού αποταμιευτικού «κουμπαρά», τον οποίο ο ασφαλισμένος θα μπορούσε να χειρίζεται μόνος του, επιλέγοντας ανάμεσα σε διάφορα μοντέλα επενδυτικού ρίσκου, επιλέγοντας ακόμα και τον φορέα στον οποίο θα εμπιστευτεί τον «κουμπαρά» του (κρατικό ή ιδιωτικό).
Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης Κούλη κατατέθηκε, πολιτογραφήθηκε ως νομοσχέδιο Βρούτση (πουθενά ο Μηταράκης) και δεν περιλαμβάνει το… επαναστατικό σχέδιο Μηταράκη για τη νέα επικουρική ασφάλιση. Αρα ποιο έργο ολοκλήρωσε ο Μηταράκης στην οδό Σταδίου; Ενα το κρατούμενο.
Ο Μηταράκης είναι βουλευτής της επιρροής Σαμαρά. Δύο τα κρατούμενα. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι με την αναβάθμισή του από υφυπουργό Ανευ Σημασίας σε υπουργό, ο Κούλης πρώτον εξάλειψε μια εστία ενδοκυβερνητικής τριβής και δεύτερον απέσπασε από τον Σαμαρά έναν βουλευτή της επιρροής του. Τοποθετώντας τον δε σε μια ηλεκτρική υπουργική καρέκλα, τον έχει απόλυτα εξαρτημένο, γιατί θα έχει συνεχώς την ανάγκη προστασίας από τον Μητσοτάκη (αφού «επί του πεδίου» θα αποτύχει παταγωδώς).
► Τους έδωσε στεγνά
Μπορεί από πλευράς ΚΙΝΑΛ να ειπώθηκε ότι το ραντεβού Φλαμπουράρη-Γείτονα ήταν απλώς μια προσωπική συνάντηση δυο παλιών γνωστών, μπορεί ο ίδιος ο Γείτονας να δήλωσε ότι «με τον Αλέκο γνωριζόμαστε από παλιά, πολύ παλιά, από το Τεχνικό Επιμελητήριο, που ήταν τότε με τον Ιωαννίδη και τους άλλους, και είπαμε να πιούμε έναν καφέ να θυμηθούμε τα παλιά» και πως η συνάντησή τους «δεν είχε καμία πολιτική σημασία», όμως ο πονηρός κυρ-Αλέκος φρόντισε να τους δώσει στεγνά, δηλώνοντας ότι «η συνάντησή μου με τον Κώστα Γείτονα περιστράφηκε στην ανασκόπηση της πορείας μας και σε αναφορές στο σήμερα», διευκρινίζοντας ότι «ο καθένας από τη σκοπιά του στάθηκε στα θέματα που ενοχλούν, αναγνωρίζοντας την ανάγκη αυτά να περιορίζονται, ώστε να αρχίσουν βήματα συζήτησης, ανταλλαγές απόψεων, για ανάκτηση της κλονισμένης εμπιστοσύνης».
Και κατέληξε με νόημα: «Εγώ τουλάχιστον, θεωρώ σημαντικό να καταφέρει το Κίνημα Αλλαγής να επανέλθει σε προοδευτική τροχιά και να αντιληφθεί ότι το αύριο της χώρας δεν περνάει μέσα από την πολιτική Μητσοτάκη και εναντίον στην πολιτική της Αριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων. Είμαι πεισμένος ότι αυτό είναι εφικτό». Πόσο πιο καθαρά να πει ότι συζήτησαν για τις σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ;
► Αγαπησιάρικα
Στο ίδιο αγαπησιάρικο μουντ βρέθηκε και ο πασοκοσυριζαίος Σπίρτζης, που δήλωσε ότι «οικοδομείται μια σχέση που έπρεπε να υπάρχει πολλά χρόνια πριν. Οι πληγές – και μπορώ να μιλήσω και σε προσωπικό επίπεδο – πρέπει να επουλωθούν, έχουν γίνει λάθος κινήσεις και από τις δύο πλευρές, αλλά τα θέματα είναι πολιτικά. […] Πρέπει να χτιστεί μια συνεργασία για να αντιμετωπίσουμε τα όσα απαράδεκτα κάνει η κυβέρνηση».
Η τακτική των συριζαίων δεν είναι σατανική, είναι απλή στη σύλληψή τους. Εμείς θα πλησιάζουμε το ΚΙΝΑΛ κι αυτοί θα επαναλαμβάνουν συνεχώς ότι παραμένουν ανεξάρτητοι. Οσο συχνότερα το επαναλαμβάνουν τόσο πιο αναξιόπιστοι θα γίνονται. Στο τέλος δε θα τους πιστεύει κανένας. Κι όταν δε θα τους πιστεύει κανένας, οι ψήφοι τους θα 'ρχονται σ' εμάς.
► Ψωνάρα
«Σαν σήμερα, πριν 9 χρόνια, άνοιξα λογαριασμό στο τουίτερ. Ευχαριστώ πολύ τους 84.316 followers για την επικοινωνία μας. Καλημέρα σε όλες και όλους! #ΜyTwitterAnniversary». Πόσο ψωνάρα πρέπει να είσαι για να γιορτάζεις την επέτειό σου στο Twitter και να ευχαριστείς (τάχαμου) τους «ακολούθους» σου; Αμα όμως σε λένε Δημήτρη Παπαδημούλη…
► Απλά κορυφαίος
Αν δινόταν Βραβείο Μαυρογιαλούρου, θα το έπαιρναν από κοινού ο Μηταράκης και ο δήμαρχος Μυτιλήνης Κύτελης. Αναζητήστε το σχετικό βίντεο στο Διαδίκτυο και απολαύστε το. Ο Κύτελης μπαίνει σ' ένα καφενείο όπου είναι συγκεντρωμένοι κάτοικοι που διαμαρτύρονται για το Προσφυγικό. Παίρνει τηλέφωνο τον υπουργό, τον βάζει σε ανοιχτή ακρόαση (!), του κάνει ερωτήσεις και ο Μηταράκης βγάζει το λογύδριό του, ενώ ο Κύτελης κρατάει υψωμένο το χέρι με το κινητό και κάνει «σους» στους κατοίκους που μιλάνε. «Πολύ σύντομα θα έχω έτοιμο το κλειστό κέντρο», λέει ο Μηταράκης. Οι θαμώνες αρχίζουν να φωνάζουν «πότε;». Και τότε… πέφτει η γραμμή και το τηλεφώνημα τερματίζεται!
► Πνίξιμο
Ενας ταϊλανδός στρατιωτικός μπούκαρε σε εμπορικό κέντρο οπλισμένος σαν αστακός και άρχισε να θερίζει κόσμο. Πριν τον σκοτώσουν οι μπάτσοι, είχε καταφέρει να σωριάσει 29 νεκρούς και 57 τραυματίες! Μιλάμε για απολογισμό που δεν παρατηρείται ούτε σε μια μέρα περιφερειακού πολέμου.
Οι ταϊλανδέζικες αρχές έσπευσαν να χαρακτηρίσουν τα κίνητρα του δράστη «προσωπικά». Περιήλθε σε κατάσταση αμόκ, είπαν, επειδή θεωρούσε ότι είχε εξαπατηθεί στη διαδικασία πώλησης ενός σπιτιού!
Δεν έχουμε τη δυνατότητα να ελέγξουμε την αλήθεια αυτού του ισχυρισμού, θυμόμαστε όμως τι έχει ακολουθήσει σε περιπτώσεις που κάποιος «τρελαμένος» τζιχαντιστής ανοίγει πυρ κατά πολιτών (με λιγότερα θύματα στην πλειοψηφία τέτοιων περιστατικών). Το σύνολο των αστικών ΜΜΕ ασχολούνται με το θέμα για μέρες. Ενώ τώρα το περιστατικό θάφτηκε την επόμενη κιόλας μέρα.