Οποιο κι αν θα ήταν το αποτέλεσμα του προχτεσινού Eurogroup, το σκηνικό των πανηγυρισμών για την «καθαρή έξοδο από τα Μνημόνια» ήταν στημένο. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι δε δημιουργήθηκε κλίμα «σκληρής διαπραγμάτευσης» και «αγωνίας για το αποτέλεσμα».
Οι Τσιπραίοι έχουν αλλάξει από καιρό την τακτική τους ως προς αυτό. Από τότε που προσπάθησαν να παρελκύσουν το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και στο τέλος είπαν «ναι σε όλα». Ακόμα και στην προνομοθέτηση αντιλαϊκών μέτρων για το 2019 και το 2020, που υποτίθεται πως ήταν η πιο κόκκινη από τις «κόκκινες γραμμές» τους, καθώς προσέκρουε και στο ελληνικό σύνταγμα. Στο τέλος, βέβαια, ξέχασαν και το σύνταγμα και τις «κόκκινες γραμμές».
Εκτοτε, η τακτική τους είναι τακτική «καλού παιδιού». Σχηματικά μιλώντας, αφήνουν στους ιμπεριαλιστές δανειστές και στους μηχανισμούς τους (τρόικα κτλ.) όλους τους χειρισμούς και αναμένουν υπομονετικά το αποτέλεσμα, χωρίς ρητορικές εξάρσεις και δραματοποιήσεις στο εσωτερικό. Ενδιαφέρονται μόνο για το πώς θα σερβίρουν αυτό το αποτέλεσμα στον ελληνικό λαό. Για το πώς θα κάνουν το μαύρο άσπρο. Το μόνο που ζητούν από τους ιμπεριαλιστές είναι κάποια καλά λόγια για την «πρόοδο» της ελληνικής οικονομίας.
Οι ιμπεριαλιστές δεν έχουν κανένα πρόβλημα να μοιράσουν επαίνους στον Τσίπρα και την παρέα του. Μια χαρά τους κάνουν τη δουλειά. Τώρα που τους απάλλαξαν και από την παλαιότερη «γκρίνια», έχουν έναν παραπάνω λόγο να τους επαινούν. Μπορεί αυτό να μην ευχαριστεί τον Μητσοτάκη, όμως η «γαλάζια» δυσαρέσκεια αφήνει παγερά αδιάφορες τις ιμπεριαλιστικές πρωτεύουσες. Ξέρουν ότι και ο Μητσοτάκης είναι «δεδομένος».
Ο Ρέγκλινγκ, ο γερμανός επικεφαλής του ESM, δεν είχε κανένα πρόβλημα να χαρακτηρίσει την Ελλάδα «το πρώτο success story της Ευρώπης», με τον Τσίπρα δίπλα του να καμαρώνει σαν γύφτικο σκεπάρνι. Ο ίδιος άνθρωπος, σε δισέλιδη συνέντευξή του στα «Νέα», περιέγραψε όλο το πλαίσιο του μετα-Μνημόνιου (μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος υπό όρους, σκληρή επιτροπεία μέχρι πλήρους αποπληρωμής των δανείων και «πιο σφιχτή» επιτροπεία «για κάποια χρόνια», διατήρηση αλώβητου όλου του μνημονιακού καθεστώτος κτλ.), αλλά στο τέλος δεν είχε κανένα πρόβλημα να τονίσει: «Αλλά αυτό δεν είναι ένα νέο Μνημόνιο». Ο,τι θέλουν οι συριζαίοι, δηλαδή, για τις ανάγκες της προπαγάνδας τους.
Το ίδιο έκανε και ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Ντομπρόβσκις, στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε με τον Τσακαλώτο. Παλαιότερα, τέτοιες συναντήσεις ολοκληρώνονταν χωρίς δηλώσεις, όμως η επίσκεψη του Ντομπρόβσκις δεν είχε χαρακτήρα εργασίας, αλλά χαρακτήρα στήριξης της κυβερνητικής προπαγάνδας. Ηρθε μόνο για να συναντηθεί με τον Τσίπρα και να κάνει επαινετικές δηλώσεις παρουσία του Τσακαλώτου. Παρά τα καλά λόγια, πάντως, δεν παρέλειψε και αυτός να τονίσει ότι «σημαντικό στοιχείο είναι οι μεταμνημονιακές διευθετήσεις, γιατί μερικά από τα μεσοπρόθεσμα μέτρα του χρέους θα συνδέονται με τη συνεχή τήρηση από πλευράς Ελλάδος των στόχων και των μεταρρυθμίσεων και να ακολουθήσει την πορεία που έχει συμφωνηθεί».
Αυτός ο καταιγισμός παραπειστικής προπαγάνδας, με τη βοήθεια των ιμπεριαλιστικών κέντρων, δεν πρέπει να υποτιμάται. Αντίθετα, πρέπει με εμμονή και μεθοδικότητα να χτυπιέται το ψέμα και να καταδεικνύεται η αλήθεια. Αυτό αποτελεί όρο για την ανάκαμψη του κινήματος ταξικής αντίστασης.
