♦ Συνδυάζοντας τα δύο εξώφυλλα της «Αυγής» (που δεν τα χωρίζει δα καμιά χρονική άβυσσος, 10 Νοέμβρη του 2016 τυπώθηκε το πρώτο, 18 Οκτώβρη του 2017 το δεύτερο), μπορούμε να καταλήξουμε σ’ έναν τίτλο χάρμα: «Στρατηγικοί εταίροι σε σκοτεινή εποχή». Ο Τσίπρας με τον Τραμπ, φυσικά. Βέβαια, τα περί εταιρισμού είναι συριζαίικες μπούρδες. Αφέντης και υποτελής είναι η πραγματική σχέση. Ομως εδώ μας ενδιαφέρει η… μεγαλειώδης κωλοτούμπα. Η έλλειψη οποιασδήποτε αναστολής. Ο απόλυτος πολιτικός αμοραλισμός. Που ξεκινάει από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και απλώνεται σε όλο το κομματικό σώμα. Απαξ και βρέθηκαν διαχειριστές της αστικής εξουσίας, είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα για να μείνουν εκεί (κι όταν φύγουν, να έχουν ελπίδα να επανέλθουν).
♦ Αντίθετα από την «Αυγή», η «Εποχή» το έριξε και πάλι στις… ντροπούλες. Την Κυριακή 15 Οκτώβρη, είχε ένα… σεμνό «χτύπημα» στην πρώτη σελίδα, με τον ουδέτερο-ενημερωτικό τίτλο: «Συνάντηση Τσίπρα-Τραμπ στις 17 Οκτωβρίου». Την επόμενη εβδομάδα, θα περίμενε κανείς κάποιον σχολιασμό για τα «σημεία και τέρατα» της Ουάσινγκτον. Μάταια! Το πρωτοσέλιδο της «Εποχής» το απασχολούσαν άλλα θέματα. Πρώτο θέμα «Η Θέμις έχει κέφια… ξανά». Δεύτερο θέμα η «Ευθεία σύγκρουση στην Καταλονία». Τρίτο θέμα «Τι μας νοιάζει η ταυτότητα φύλου;». Τέσσερα «χτυπήματα» για διάφορα θέματα, συν τρία «χτυπήματα» για άρθρα. Το ένα από τα τρία αφορούσε το θέμα που κυριαρχούσε στην επικαιρότητα: «Βιβή Κεφαλά – Συνάντηση Τσίπρα-Τραμπ: Δούναι και λαβείν» (με φωτογραφία της αρθρογράφου, όχι από τη συνάντηση στον Λευκό Οίκο). Και δίπλα ανακοίνωση για… «Προσκύνημα στη Μακρόνησο». Ενα ωραίο πρωτοσέλιδο που θα διεκδικούσε μια θέση στο μουσείο του κιτρινισμού.
♦ Μπορεί να είναι δεξιά φυλλάδα, μπορεί να αντιπολιτεύεται τη συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, μπορεί να αβαντάρει όσο μπορεί τον Μητσοτάκη, όμως είναι και αμερικανόδουλη. Και σ' αυτές τις περιπτώσεις, εκείνο που υπερτερεί είναι το καθήκον της αμερικανοδουλείας, όχι οι επιλογές στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι. Ετσι, με ένα πρωτοσέλιδο που το είδαν και έσκασαν από το κακό τους τα διευθυντικά στελέχη της ΕφΣυν και της Αυγής, η Καθημερινή των Αλαφούζων έδωσε στον Τσίπρα όλη τη στήριξη που χρειαζόταν. Τουλάχιστον έναντι του «σοβαρού» συντηρητικού κοινού που εκφράζεται μέσω αυτής της φυλλάδας.