Στις Βρυξέλλες βρέθηκε την περασμένη Τετάρτη και ο Στ. Θεοδωράκης. Τι πήγε να κάνει; Μα δεν τα ρωτάνε τέτοια πράγματα. Για τη συγκεκριμένη μέρα είχε κανονιστεί να συγκληθεί το Eurogroup που θα ενέκρινε τη συμφωνία (άλλο αν μετά στράβωσε το πράγμα), οπότε ο… Μητσάρας του ελληνικού αστικού πολιτικού συστήματος έκρινε πως η παρουσία του στην πρωτεύουσα του ευρωενωσίτικου ιμπεριαλισμού θα του έδινε μια κάποια αίγλη ηγετικής προσωπικότητας που δίνει μάχη υπέρ των εθνικών συμφερόντων, πάντα με όρο την παραμονή στην ΕΕ και την Ευρωζώνη. Τη Δευτέρα οι ποταμίσιοι έκαναν παρέα στον Μητσοτάκη στη φιέστα του «Μένουμε Ευρώπη» και την Τετάρτη ο Θεοδωράκης έδινε «μάχη» στο πλευρό της κυβέρνησης (ή μήπως στο πλευρό των δανειστών;).
Ναι, αλλά όταν είσαι αρχηγός κόμματος και πας στις Βρυξέλλες, πρέπει να συναντηθείς και με κάποιον επίσημο για να δικαιολογήσεις την παρουσία σου. Ούτε ο Γιούνκερ ούτε κάποιος από τους αντιπροέδρους της Κομισιόν είχαν όρεξη να χάσουν χρόνο ακούγοντας τις παπαριές του Σταύρου (χάνεται και διπλάσιος χρόνος, βλέπετε, γιατί δεν μιλάει κάποια ξένη γλώσσα για να τα πουν απευθείας), οπότε ο κλήρος έλαχε στον ευγενικό Μοσκοβισί. Η συνάντηση ήταν επιπέδου «ξεπέτας» (ο Μοσκοβισί είχε και μια διαπραγμάτευση σε εξέλιξη), επέτρεψε όμως στον Σταύρακα να στηθεί μπροστά στις αγαπημένες του κάμερες και παίρνοντας εκείνο το… στοχαστικό ύφος (του βλάκα που νομίζει ότι λέει σοφίες) να δηλώσει πως είπε στον Μοσκοβισί ότι «η ελληνική κοινωνία επιθυμεί να μπει τέλος σε αυτό το μαρτύριο» (πω, πω, τι είπε πάλι ο γίγαντας!). Του μετέφερε, δε, και την εκτίμησή του ότι η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού κοινοβουλίου θα στηρίξει μια συμφωνία που θα φέρει τις υπογραφές της ελληνικής κυβέρνησης και των ευρωπαίων συμμάχων (είναι και μαρτυριάρης ο μπαγασάκος!). «Ηταν μία συνάντηση σε μία κρίσιμη στιγμή, σε μία δύσκολη μέρα», δήλωσε στο τέλος, στερώντας από τον Μητσικώστα τη χαρά να βάλει αυτή την ατάκα σε κάποιο σκετς.
