♦ Τι «σκελετούς» κρύβει;
Ο ρώσος εθνικοφασίστας Ντούγκιν ήρθε στην Ελλάδα, παρέδωσε διάλεξη στο μάθημα του Κοτζιά και ο τελευταίος φωτογραφήθηκε χαμογελαστός μαζί του. Τώρα αρνείται κάθε σχέση και οχυρώνεται πίσω από μια ανακοίνωση του κοσμήτορα του ΠαΠει, η οποία όμως δεν διαψεύδει τίποτα. Γιατί επέλεξε αυτόν τον άθλιο τρόπο διάψευσης ο Κοτζιάς; Γιατί δε δίνει καθαρές εξηγήσεις; Τι προσπαθεί να κρύψει; Τι άλλους «σκελετούς» κρύβει στη ντουλάπα του αυτός ο πολιτικός τυχοδιώκτης που από τον Περισσό βρέθηκε σύμβουλος του Γιωργάκη και όταν αυτός δεν τον έκανε υπουργό Εξωτερικών (προτίμησε τον Δρούτσα) τα έσπασε μαζί του, για να βρεθεί αργότερα δίπλα στον Τσίπρα, ο οποίος τον έκανε -επιτέλους!- υπουργό Εξωτερικών;
♦ Με και χωρίς σημασία
«Η Ρωσία θα εξέταζε την παροχή οικονομικής βοήθειας στην Ελλάδα, αν κάτι τέτοιο ζητούνταν», δήλωσε στο CNBC ο ρώσος υπουργός Οικονομικών Αντόν Σιλουάνοφ. Πρόσθεσε, δε, πως αν υποβληθεί σχετικό αίτημα «θα το εξετάσουμε σίγουρα, αλλά θα λάβουμε υπόψη όλους τους παράγοντες των διμερών σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και της Ελλάδας».
Ο ΣΥΡΙΖΑ δε διανοήθηκε καν να κάνει σπέκουλα με τις δηλώσεις του ρώσου υπουργού. Οταν «παίζεις» με τους αμερικανούς και αναζητάς στήριξη από γάλλους και ιταλούς ιμπεριαλιστές, όταν γλείφεις τον Σουλτς και τον Γιούνκερ, δεν έχεις περιθώρια με παιχνιδάκια για δήθεν στροφή προς τη Μόσχα. Απ’ αυτή την άποψη, η δήλωση του ρώσου υπουργού ήταν άνευ σημασίας.
Υπάρχει, όμως, μια πλευρά που έχει τη σημασία της. Αν μας υποβαλλόταν αίτημα παροχής δανείου (αυτό είναι η «παροχή οικονομικής βοήθειας») προς την Ελλάδα, θα ζητήσουμε συγκεκριμένα ανταλλάγματα (αυτό σημαίνει η αναφορά σε «όλους τους παράγοντες των διμερών σχέσεων»), δήλωσε κυνικά ο ρώσος υπουργός. Εχει τη σημασία της αυτή η αναφορά και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι οι Τσιπραίοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ΕΕ είναι χτισμένη με βάση τις αρχές της δημοκρατίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης!
♦ Aπατεώνες
21 Γενάρη του 2015. Συνέντευξη του Δ. Στρατούλη, τομεάρχη Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, την οποία διανέμει ο ίδιος μέσω του Γραφείου του (είναι και το κυνήγι του σταυρού, βλέπετε). Ο τίτλος του δημοσιεύματος είναι σαφέστατος και κατηγορηματικός: «Οκτώ νομοσχέδια για τα κοινωνικά εργασιακά θέματα έχει ετοιμάσει και θα καταθέσει αμέσως στη νέα Βουλή η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ». Λέει ο σημερινός αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων: «Οσο αφορά τα κοινωνικά εργασιακά θέματα, έχουμε συγκροτήσει και επεξεργαστεί τα νομοσχέδια για τα εξής ζητήματα: το πρώτο, αφορά την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ».
1 Φλεβάρη του 2015. Συνέντευξη του Π. Σκουρλέτη, αναπληρωτή υπουργού Εργασίας στο ΣΚΑΙ, στην οποία αναγγέλλει ότι ο κατώτατος μισθός θα επανέλθει στα 751 ευρώ σταδιακά. Λέει ο υπουργός Εργασίας: «Το να πεις αύριο ότι – και ιδίως για τις μικρές και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις – πάμε και εφαρμόζουμε από τον επόμενο μήνα το 751, είναι ένα άλλου είδους σοκ που ίσως να μην μπορούν πολλοί να το αντέξουν. Λέμε, λοιπόν, ότι αυτό το μέτρο πρέπει να συνδυαστεί, αφού προηγουμένως έχουν υπάρξει συγκεκριμένες ρυθμίσεις για τις επιχειρήσεις, που να τους δώσουν ανάσες».
Με το σπαθί τους οι συριζαίοι κατακτούν από την πρώτη εβδομάδα της κυβερνητικής τους θητείας τον τίτλο των πολιτικών απατεώνων.
♦ Τι εννοεί ο ποιητής;
«Είμαι ο μόνος υπουργός Προστασίας του Πολίτη που δεν υπήρξε προέγκριση, ούτε θα υπάρξει έγκριση». Αυτό απάντησε ο Γ. Πανούσης στο ερώτημα αν θα πάει στις ΗΠΑ, που του έθεσε το δίδυμο του πρωινάδικου του Mega, την περασμένη Κυριακή. Το ερώτημα δεν περιείχε τέτοιον υπαινιγμό, αλλά ο Πανούσης τον έβαλε μόνος του στην κουβέντα. Δήλωσε ότι όλοι οι προκάτοχοί του προεγκρίνονταν από τους Αμερικανούς και μετά διορίζονταν.
Αυτό, βέβαια, δεν αποκλείει να υπήρξε προέγκριση και στη δική του περίπτωση, αν σκεφτούμε μάλιστα τις ιδιαίτερες σχέσεις που προσπαθεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τις ΗΠΑ. Τζάμπα τηλεφώνησε ο Ομπάμα στον Τσίπρα για να τον συγχαρεί τόσο γρήγορα όσο δεν έχει γίνει με κανέναν προηγούμενο πρωθυπουργό; Ανέξοδα έκανε ο Ομπάμα τη γνωστή δήλωση στήριξης της σημερινής συγκυβέρνησης; Ο Πανούσης, λίγο προτύτερα στην ίδια εκπομπή, δήλωσε πως δεν είχε ποτέ μιλήσει με τον Τσίπρα, πως δεν ήξερε τίποτα για την επιλογή του ως υπουργού και ότι το έμαθε λίγο μετά τη μία τη νύχτα της Δευτέρας προς Τρίτη, όταν δέχτηκε ένα τηλεφώνημα. Αρα, σύμφωνα με τα όσα ο ίδιος λέει, δεν μπορεί να ξέρει αν υπήρξε αμερικανική προέγκριση για την επιλογή του.
Εμείς κρατάμε τη δήλωση Πανούση ότι οι Αμερικανοί προεγκρίνουν υπουργούς και επειδή δεν απευθυνόμαστε σε αφελείς θυμίζουμε ότι υπάρχουν τουλάχιστον δύο ακόμη υπουργεία (Αμυνας και Εξωτερικών), οι υπουργοί των οποίων προεγκρίνονται από την αμερικάνικη πρεσβεία. Λένε πως οι παραδόσεις είναι για να σπάνε, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε καμιά διάθεση να σπάσει τη συγκεκριμένη παράδοση.
♦ Κομπλεξικοί δούλοι
Πόσο κομπλεξικός πρέπει να είναι κάποιος που μοστράρει ως τομεάρχης κοινοβουλευτικού κόμματος για να γράψει στο twitter «Γερούν… γερά! Σπάστου τον τσαμπουκά!!»; Και πόσο ξενόδουλος για να επανέλθει μετά τη συνάντηση Βαρουφάκη-Ντεϊσελμπλούμ γράφοντας: «Συνέβη αυτό που πάντα συμβαίνει όταν κάνεις τον έξυπνο σε λαούς που έχουν περάσει από το Διαφωτισμό. Ο Ολλανδός δεν μάσησε»;
Το διέπραξε ο Λ. Λιαρόπουλος του Ποταμιού και ο Θεοδωράκης, βλέποντας το σάλο που ξέσπασε στο Διαδίκτυο, αναγκάστηκε να τον… παραιτήσει. Εξίσου προσβλητική, όμως, ήταν η ανακοίνωση που εξέδωσε το Ποτάμι: «Παραιτήθηκε αποδεχόμενος την ευθύνη του για άστοχες αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα, αναρτήσεις οι οποίες απέχουν από τον πολιτικό πολιτισμό του Κινήματος».
Οταν κάποιος συμπεριφέρεται τόσο κομπλεξικά υπάρχει, δευτερευόντως ένα πρόβλημα πολιτικού πολιτισμού. Οταν όμως πανηγυρίζει υπέρ του εκπροσώπου της τρόικας και δηλώνει «Η συνέχεια στο Eurogroup και στη Σύνοδο Κορυφής!», υπάρχει πρόβλημα νεοφιλελεύθερης δουλοπρέπειας έναντι των ιμπεριαλιστών δανειστών. Οι συριζαίοι παίζουν θέατρο, αλλά οι νεοφιλελευθεροποταμικοί δεν αντέχουν ούτε το θέατρο.
ΥΓ. Αυτός ο τύπος του Ποταμιού είναι καθηγητής Οικονομικών της Υγείας στο ΕΚΠΑ!
♦ Είπαμε; Ξελέμε!
Πλέον έχει δηλωθεί ξεκάθαρα: όσες συμβάσεις ιδιωτικοποιήσεων έχουν υπογραφεί είναι σεβαστές από τη νέα συγκυβέρνηση. Το είπε ο Δρίτσας αναφερόμενος στην Cosco, το είπε ο Μπαρουφάκης αναφερόμενος στο σύνολο των συμβάσεων. Κι εμείς θυμηθήκαμε τη δήλωση του Τσίπρα στις 9 Γενάρη, προς το συνδικαλιστικό όργανο των προποτζήδων, με το οποίο συναντήθηκε στο Μαξίμου: «Για μας το εθνικό έγκλημα της εκχώρησης του ΟΠΑΠ και μάλιστα με σκανδαλώδεις χαριστικούς όρους δεν είναι καθόλου τετελεσμένο γεγονός. Μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να πει “ο γέγονε γέγονε’’».
Στις προεκλογικές περιόδους λέμε και καμιά μακακία για να περνάει η ώρα (και να μαζεύουμε ψηφαλάκια). Μετά τις εκλογές… σοβαρευόμαστε.
♦ Προφήτης
«Σε περίπτωση κυβερνητικής συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αυτονόητο είναι ότι ο Πάνος Καμμένος θα αναδειχθεί αυτοδικαίως ως ο πολιτικός εγγυητής του συστήματος (…) Επιπροσθέτως, ο Π. Καμμένος παραμένει πολιτικά προσανατολισμένος προς τις ΗΠΑ, σε αντίθεση με τη ΝΔ, η οποία υπό την ηγεσία Σαμαρά εκτελεί πειθήνια όλες τις εντολές και τις υποδείξεις της Γερμανίας. Υποτιθέμενη συμμετοχή των ΑΝΕΛ σε κυβέρνηση Τσίπρα αυξάνει τις πιθανότητες να ενισχύσουν οι Αμερικανοί μελλοντικά τους ΑΝΕΛ ως το πλησιέστερο προς τα συμφέροντά τους κόμμα της ελληνικής Δεξιάς, κάτι, βεβαίως, που θα διευρύνει την επιρροή τους».
Γιώργος Δελαστίκ, περιοδικό «Επίκαιρα», ιδιοκτησίας Λιβάνη, 6.6.2013. Απόσπασμα από δισέλιδο ύμνο στη σημαντικότητα των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων» και στην… «πολιτική ευφυΐα» του Καμμένου! Για να μην ξεχνιόμαστε πώς προετοιμάστηκε και μιντιακά η σημερινή συγκυβέρνηση, που έχει τις ευλογίες (τουλάχιστον) των Αμερικανών.
♦ ΠΑΣΟΚ ζεις, εσύ τους οδηγείς
Το πρόγραμμα της κυβέρνησης «δε θα είναι απλή φωτοτυπία των προεκλογικών δεσμεύσεων», είπε με νόημα ο Μπαρουφάκης, απαντώντας σε δημοσιογραφικές ερωτήσεις μετά τη συνάντησή του με τον ιταλό ομόλογό του Πιέρ Κάρλο Πάντοαν.
Ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ διδάσκεται από το κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ και εισάγει νέους περιφραστικούς νεολογισμούς στην ελληνική γλώσσα. Ετσι, η εγκατάλειψη της «κόκκινης γραμμής» για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους ονομάζεται «αναζήτηση τεχνικών τρόπων». Και η εγκατάλειψη των προεκλογικών εξαγγελιών ονομάζεται «όχι φωτοτυπία». Αφού δε θα είναι φωτοτυπία η πρακτική πολιτική, τι θα είναι; Ο,τι επιτρέπει η δημοσιονομική πολιτική, όπως αυτή θα διαμορφωθεί μετά τη συμφωνία, που θα έχει το χαρακτήρα νέου Μνημόνιου.
«Η νέα κυβέρνηση πρόκειται να κρατήσει τα δημοσιονομικά σε τάξη» διακήρυξε από τη Ρώμη ο Μπαρουφάκης. Παραφράζοντας τον Ελύτη («όταν ακούς τάξη, ανθρώπινο αίμα μυρίζει») θα λέγαμε: όπου ακούς δημοσιονομική τάξη, κινεζοποίηση και φορομπηξία μυρίζει.
♦ Τύπος και ουσία
Από πότε «φεύγει η τρόικα»; Από το Σεπτέμβρη τη «διώχνει» ο Σαμαράς. Τα θυμόσαστε τα καραγκιοζιλίκια με το «τελευταίο τανγκό στο Παρίσι», που αποδείχτηκε ότι δεν ήταν το τελευταίο. Τώρα, έχει στυλώσει τα πόδια η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου. Δεν συνομιλούμε με τους υπαλλήλους, είπε ο Μπαρουφάκης στον Ντεϊσελμπλούμ. Οταν, όμως, ο Σόιμπλε, παρουσία δεκάδων δημοσιογράφων, του είπε να πάει για συζητήσεις με την τρόικα, άκουγε σαν βρεγμένη γάτα και δεν είπε τίποτα.
Για να μεταφέρουμε την ακριβή πραγματικότητα, όμως, ο Σόιμπλε δεν πρόφερε τη λέξη «τρόικα». Παρέπεμψε την ελληνική κυβέρνηση στην Κομισιόν, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Σε ένα απροσδιόριστο γραφειοκρατικό επίπεδο. Οχι με την τρόικα, αλλά με κάποιο άλλο σχήμα, ας πούμε. Αλλωστε, ο Μπαρουφάκης είχε φροντίσει να συναντηθεί κρυφά με τον Τόμσεν στο Παρίσι. Μπορεί οι Γερμανοί να εμφανίζονται ανένδοτοι στη διατήρηση της τρόικας, βάζοντας πάγο στον Γιούνκερ και τον Μοσκοβισί που λένε ότι η τρόικα ως σχήμα «δεν τραβάει πια», αυτό όμως το κάνουν για διαπραγματευτικούς λόγους. Για να ταπεινώσουν τον Τσίπρα και τον Μπαρουφάκη. Ως πρακτικοί άνθρωποι ενδιαφέρονται για την ουσία. Και η ουσία βρίσκεται στην επιτήρηση και όχι στο μηχανισμό που θα την ασκεί.