Στα 18 χρόνια ανελλιπούς κυκλοφορίας της «Κόντρας» τα έχουμε βάλει «με θεούς και δαίμονες», όπως γνωρίζουν οι αναγνώστες μας. Με καπιταλιστές, με θεσμικά πρόσωπα, με υπηρεσιακούς παράγοντες. Ο μόνος που τόλμησε να μας αμφισβητήσει μια φορά ήταν ο Ν. Σηφουνάκης, όμως ο τότε πανίσχυρος γενικός γραμματέας της σημερινής κυβέρνησης Π. Μπαλτάκος τον άδειασε μεγαλοπρεπέστατα και έδωσε εντολή στον διάδοχό του στο ΥΠΕΚΑ Στ. Καλαφάτη να αποκαταστήσει την ωμή παρανομία του Σηφουνάκη, την οποία εμείς αποκαλύψαμε. Αλλη μια φορά, λάβαμε μια οργισμένη και υβριστική επιστολή από τον σύμβουλο του τότε υπουργού Γεωργίας Σ. Χατζηγάκη, Δ. Σπαθή, την οποία δημοσιεύσαμε και το καταδιασκεδάσαμε. Ισχυριζόταν ότι τον θίξαμε με τα αποκαλυπτικά δημοσιεύματά μας και πήρε την απάντηση.
Την περασμένη Παρασκευή λάβαμε με e-mail και την περασμένη Τρίτη μέσω εταιρίας ταχυμεταφορών, «επιστολή διαμαρτυρίας» από τον νεοτοποθετηθέντα προϊστάμενο στη Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ Δ. Βακάλη, η οποία έχει τη μορφή νομικού κειμένου, με την οποία ισχυρίζεται ότι θίξαμε την τιμή και την υπόληψή του και ότι διαπράξαμε το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης σε βάρος του. Ζητά δε να ανασκευάσουμε και να ζητήσουμε συγνώμη, αλλιώς θα προσφύγει στα ποινικά και αστικά δικαστήρια σε βάρος μας!
Δίπλα παραθέτουμε όλους τους ισχυρισμούς του Δ. Βακάλη (τα υπόλοιπα είναι δικηγορίστικες φλυαρίες άνευ καμιάς ουσίας), όχι γιατί τρομάξαμε με την απειλή δικαστικής προσφυγής (όσοι μας γνωρίζουν δεν έχουν αμφιβολίες περί αυτού), αλλά γιατί μας δίνεται η ευκαιρία να μιλήσουμε για την ταμπακιέρα, που αφορά ζητήματα που κατ’ επανάληψη έχουμε στηλιτεύσει με την αρθρογραφία μας.
Ο Δ. Βακάλης (ή ο δικηγόρος που συνέγραψε το εξώδικο) παρουσιάζει τα πράγματα σαν ο συντάκτης της «Κ» να ξύπνησε ένα πρωί και να είπε: «σήμερα θα συκοφαντήσω τον Βακάλη». «Ανευ οιασδήποτε αιτίας». Το συγκεκριμένο δημοσίευμα, όμως, είχε αιτία και μάλιστα σοβαρή, η οποία δηλωνόταν ήδη από τον τίτλο του: «Ξεχαρβαλώνουν τις υπηρεσίες για να προωθήσουν τη δασοκτόνο πολιτική». Το δημοσίευμα αποκάλυπτε ότι με τις αλλαγές υπηρεσιακών παραγόντων που έγιναν στη δασική υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ, αποψίλωσαν ένα νευραλγικό τομέα από στελέχη με υψηλή κατάρτιση, προκειμένου -μέσω άλλων στελεχών- να περάσουν το νέο ορισμό του δάσους, που θα ανατρέπει την απόφαση 32/2013 του ΣτΕ και άλλες αντιδασικές διατάξεις. Οι δασολόγοι όλης της χώρας και οι αναγνώστες της «Κ» γνωρίζουν καλά ότι επί σειρά ετών κυριολεκτικά έχουμε «φτύσει αίμα» γι’ αυτό το τεράστιας σημασίας θέμα, που είναι κομβικό για την προστασία του δασικού πλούτου της χώρας μας. Μόνο ο Δ. Βακάλης κάνει πως δεν καταλαβαίνει την αιτία.
Και βέβαια, όπως γίνεται συνήθως σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ο Δ. Βακάλης ακολουθεί τη μέθοδο της κοπτοραπτικής, απομονώνοντας φράσεις για να βγάλει τα συμπεράσματα που θέλει. Συγκρίνετε αυτό που γράψαμε εμείς, μ’ αυτό που απομόνωσε ο Δ. Βακάλης: «Στη Διεύθυνση Προγραμματισμού και Δασικής Πολιτικής θα τοποθετούνταν κανονικά ο Δ. Βακάλης, που έχει καλή επαφή με το αντικείμενό της, όμως επέλεξαν να μετακινήσουν τον Τ. Δασκαλάκη διότι επιδιώκουν τον παροπλισμό της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος. Επιλέχτηκε ο Δ. Βακάλης, ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, που δεν συνηθίζει να προβάλλει αντιστάσεις στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος, σ’ ό,τι αυτή ζητάει, σύννομο ή όχι. Το πιο σημαντικό είναι πως ο Δ. Βακάλης δεν είχε ποτέ οργανική σχέση με τη Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος, Διεύθυνση στην οποία τα πράγματα δεν είναι εύκολα (δεν είναι μόνο θέμα ενημέρωσης)». Αν στόχος μας ήταν να προσβάλουμε προσωπικά τον Δ. Βακάλη, θα γράφαμε ότι «έχει καλή επαφή με το αντικείμενο» μιας άλλης διεύθυνσης;
Παραπέρα, πρέπει να φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη του Δ. Βακάλη, που ισχυρίζεται ότι ο δημοσιογράφος της «Κ» δεν τον γνωρίζει παρά ελάχιστα. Επί σειρά πολλών ετών ο συντάκτης μας κάνει ρεπορτάζ για τα δάση και έχει περάσει άπειρες φορές από τη Διεύθυνση που υπηρετούσε ο Δ. Βακάλης, έχοντας απευθυνθεί ουκ ολίγες φορές και στον ίδιο. Γνωρίζει δε πολύ καλά πρόσωπα και καταστάσεις. Οσα θ’ ακολουθήσουν είναι απλώς ενδεικτικά.
Δεν μπορεί ο Δ. Βακάλης να μη θυμάται το «σκάνδαλο Σωτηρίου», το οποίο εμείς αποκαλύψαμε το 2007. Ο συνταξιούχος δασολόγος Ι. Σωτηρίου εκτελούσε χρέη συμβούλου του τότε υπουργού Γεωργίας Ε. Μπασιάκου, αλλά για να μην έχει περικοπή στη σύνταξή του εμφανιζόταν ως υπάλληλος μιας ιδιωτικού δικαίου Αναπτυξιακής Εταιρίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κοζάνης. Σα να μην του έφταναν η σύνταξη και τα 2.500 ευρώ το μήνα απ’ αυτή την εταιρία, πήρε και μια «δουλίτσα» με απευθείας ανάθεση: να συντάξει μελέτη του Κώδικα Ορθής Δασικής Πρακτικής και Δασικής Στρατηγικής. Επρόκειτο για μια μελέτη της πλάκας, η οποία ουδέποτε διανεμήθηκε στις υπηρεσίες, για τις οποίες υποτίθεται ότι έγινε!
Ο Δ. Βακάλης, ως α/α προϊστάμενος της Διεύθυνσης Ανάπτυξης Δασικών Πόρων (είχε τραυματιστεί ο προϊστάμενος και τον αντικαθιστούσε) παρέδωσε στον Σωτηρίου στις 31.5.2007 τις προδιαγραφές για την εκπόνηση των Κωδίκων (το σχετικό έγγραφο έχει αριθμό πρωτοκόλλου 93817/2384), μολονότι γνώριζε (ή όφειλε να γνωρίζει) ότι αυτή η δουλειά είχε ανατεθεί στον Σωτηρίου παράνομα (ένας συνταξιούχος δεν μπορεί να συντάσσει μελέτες). Και βέβαια, γνώριζε πολύ καλά, ότι ο Σωτηρίου ήταν σύμβουλος του υπουργού Μπασιάκου.
Ακόμη, ως τμηματάρχης τότε στο Τμήμα Δασοπονικών Μελετών ο Δ. Βακάλης υπήρξε μέλος της τριμελούς επιτροπής που παρέλαβε τη «μελέτη» του Σωτηρίου, η οποία -επαναλαμβάνουμε- ουδέποτε αξιοποιήθηκε, γιατί ήταν άχρηστη. Δεν μπορεί να μην θυμάται ο Δ. Βακάλης ότι ήταν αυτός που μας παρέδωσε ηλεκτρονικό αντίγραφο αυτής της «μελέτης», μετά από αίτημά μας. Εκτός αν η μνήμη του είναι άκρως επιλεκτική!
Εκείνο που έχει σημασία είναι πως την ώρα που εμείς αγωνιζόμασταν να αποκαλύψουμε ένα σκάνδαλο, ο Δ. Βακάλης δεν προέβαλε καμιά αντίσταση στην έναρξή του και στη συνέχεια στην παραλαβή του υλικού αντικειμένου του σκανδάλου: της «μελέτης». Εμείς το καθήκον μας το φέραμε σε πέρας, καθώς η υπόθεση έφτασε στο πειθαρχικό συμβούλιο του ΓΕΩΤΕΕ και στην Επιτροπή Δημοσιονομικού Ελέγχου του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, η οποία απεφάνθη ότι η ανάθεση στον Σωτηρίου έγινε «κατά παρέκκλιση των κειμένων διατάξεων» και την έκρινε παράνομη. Ο Δ. Βακάλης, αντίθετα, συμμετείχε στην επιτροπή που παρέλαβε την άχρηστη μελέτη, με την παράνομη ανάθεση. Εμείς δεν τον χαρακτηρίσαμε «λαμόγιο» ή «χρηματιζόμενο», αλλά «άνθρωπο χαμηλών τόνων που δεν συνηθίζει να προβάλλει αντιστάσεις στην πολιτική ηγεσία».
Πάμε παρακάτω. Στις 14.10. 2010, με απόφαση της Μπιρμπίλη, μετά από επιλογή του Υπηρεσιακού Συμβουλίου, ο Δ. Βακάλης από τμηματάρχης τοποθετήθηκε προϊστάμενος στη Διεύθυνση Ανάπτυξης Δασικών Πόρων (σ’ αυτήν ανήκε το Τμήμα στο οποίο υπηρετούσε έως τότε). Επί υπουργίας Μπιρμπίλη ασκούσε παράλληλα και καθήκοντα συμβούλου της υπουργού (υπερσύμβουλος ήταν, όπως πάλι εμείς αποκαλύψαμε, ο ιδιώτης καπιταλιστής Ν. Χλύκας). Δεν γνωρίζουμε αν έγινε σύμβουλος ως τμηματάρχης ή από τότε που επιλέχτηκε ως διευθυντής. Δύο φορές την εβδομάδα ο Δ. Βακάλης ανέβαινε στα κεντρικά του ΥΠΕΚΑ στην Αμαλιάδος και ασκούσε καθήκοντα συμβούλου, ενώ παράλληλα ήταν και τμηματάρχης ή διευθυντής. Επειδή η άποψη του Γιωργάκη για… αντιεξουσιαστές στην εξουσία δεν έγινε νόμος του κράτους, εξακολουθούσε να ισχύει το άρθρο 56, παρ. 3 του ΠΔ 63/2005, που απαγορεύει σε υπηρεσιακό παράγοντα να ασκεί ταυτόχρονα καθήκοντα συμβούλου και προϊσταμένου τμήματος ή διεύθυνσης ή γενικής διεύθυνσης.
Ο Δ. Βακάλης εκείνη την περίοδο τοποθετήθηκε σε διάφορες Επιτροπές, ενώ στις 3.11.2010, πάλι με απόφαση Μπιρμπίλη, τοποθετήθηκε και αναπληρωματικό μέλος του Υπηρεσιακού Συμβουλίου του ΥΠΕΚΑ. Ακούσαμε ότι κάποια στιγμή έγινε και τακτικό μέλος του ΥΣ, αλλά δεν κατέστη δυνατόν να το ελέγξουμε. Εκείνο που θέλουμε να πούμε είναι πως σε τέτοιες θέσεις δεν τοποθετούνται άτομα μη αρεστά στην πολιτική ηγεσία, υπηρεσιακοί παράγοντες που συνηθίζουν να προβάλλουν αντίσταση.
Η Διεύθυνση Ανάπτυξης Δασικών Πόρων, προϊστάμενος της οποίας ήταν μετά το 2010 ο Δ. Βακάλης, είναι αρμόδια να εισηγηθεί για τα κονδύλια που διατίθενται για την προστασία και την ανάπτυξη των δασών. Υπάρχει πλήθος δικών μας δημοσιευμάτων για το μπλοκάρισμα από τις πολιτικές ηγεσίες των αναγκαίων έργων και της πρόσληψης του απαραίτητου προσωπικού. Ο Ε. Μπασιάκος, για παράδειγμα, είχε μπλοκάρει τη διάθεση κονδυλίων από τον Ειδικό Φορέα Δασών, που συγκέντρωνε χρήματα γι’ αυτό το σκοπό. Είχαν υπάρξει καταγγελίες μέχρι και για διάθεσή τους για προεκλογικούς σκοπούς. Ο Δ. Βακάλης δεν ήταν τότε διευθυντής, ως τμηματάρχης είχε άλλο αντικείμενο, γνώριζε όμως τι συνέβαινε. Οταν ανέλαβε διευθυντής, η πολιτική ηγεσία συνέχισε τα ίδια. Ως διευθυντής έκανε εισηγήσεις για έργα και προσωπικό, από πάνω τις έκοβαν κι εκεί τελείωνε η ιστορία. Αντιλαμβανόταν το ρόλο του καθαρά τυπολατρικά-διεκπεραιωτικά: εγώ έκανα την εισήγησή μου, δική τους η ευθύνη. Δεν ήταν άραγε παράνομη η μη διάθεση των κονδυλίων για την προστασία των δασών;
Το 2010, ο Δ. Βακάλης ήταν αναπληρωματικό μέλος του Τεχνικού Συμβουλίου Δασών, το οποίο αποφάσισε κατά πλειοψηφία να συμπεριλάβει τα φρύγανα και τις άβατες κλιτύες των ορέων στις δασικές εκτάσεις. Με βάση αυτή την απόφαση, μια επιτροπή συνέταξε εγκύκλιο, η οποία υπογράφτηκε από τον γενικό διευθυντή, όμως η Μπιρμπίλη την απέρριψε! Ο Δ. Βακάλης δεν είχε προσωπική ανάμιξη σ’ αυτό, αλλά γνώριζε τι γινόταν (ήταν άλλωστε και σύμβουλος της Μπιρμπίλη). Μήπως μπορεί να μας πει τι αντιστάσεις προέβαλε σ’ αυτή την καταστροφική μεθόδευση εναντίον του δασικού πλούτου της χώρας;
Στις 19.1.2008, στο φύλλο 495 της εφημερίδας μας, δημοσιεύσαμε άρθρο με τίτλο «Μεθόδευση μαζικού αποχαρακτηρισμού δασών». Αρμόδια Διεύθυνση για το ιδιοκτησιακό καθεστώς των δασών είναι η Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος, η οποία όμως παρακάμφθηκε και χρησιμοποιήθηκε η Διεύθυνση Ανάπτυξης Δασικών Πόρων! Ο Δ. Βακάλης δεν ήταν, βέβαια, προϊστάμενος τότε, όμως σίγουρα γνώριζε. Αντέδρασε; Αντιστάθηκε;
Οπως βλέπετε, γνωρίζουμε πολύ καλά τον Δ. Βακάλη και τη διαδρομή του, η οποία δεν είναι διαδρομή αντιστάσεων και σύγκρουσης για την υπεράσπιση του δασικού πλούτου της χώρας. Κι εμάς αυτό μας «πονάει» και μας «καίει» και όχι η καριέρα του οποιουδήποτε υπάλληλου. Γι’ αυτό και θεωρούμε ότι η αποψίλωση της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος από τα δύο ικανότερα στελέχη της, με εμπειρία και κυρίως με ιστορικό αντιστάσεων στην καταστροφική πολιτική της πολιτικής ηγεσίας, και η τοποθέτηση στη θέση τους δύο άλλων, με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που περιγράψαμε, έχει ως στόχο να περάσει αμαχητί ο νέος ορισμός του δάσους, κόντρα στην απόφαση 32/2013 του ΣτΕ και μια σειρά άλλες αντιδασικές διατάξεις, που έχουν να κάνουν και με τις επιτρεπτές επεμβάσεις στα δάση (διαδικασία-λάστιχο που ξεχαρβάλωσε το δασικό πλούτο). Δεν είναι τυχαίο ότι ο Δ. Βακάλης δεν λέει κουβέντα για την ταμπακιέρα, που είναι ο επιστημονικός ορισμός του δάσους. Οχι όμως και να κρύβεται πίσω από νομικίστικες σοφιστείες περί εξύβρισης (που δεν υπάρχει ούτε ως πρόθεση ούτε ως αποτέλεσμα) και περί συκοφαντικής δυσφήμισης (που επίσης δεν υπάρχει).
Καλό θα ήταν, τέλος, να λείπουν οι κουτοπονηριές. Αυτό που γράψαμε είναι ότι με τον Δ. Βακάλη δεν επικοινωνήσαμε για να του ζητήσουμε να αρνηθεί τη θέση του προϊσταμένου της συγκεκριμένης Διεύθυνσης (όπως κάναμε με τον τμηματάρχη Δ. Γερμανό), γιατί έχει υψηλές φιλοδοξίες και για να τις ικανοποιήσει δεν υπολογίζει τίποτα. Είναι σαφέστατο πως το «δεν υπολογίζει τίποτα» αναφέρεται στο ότι δεν υπήρχε περίπτωση να υπολογίσει τη δική μας έκκληση να μη δεχτεί τη θέση. Αν θέλαμε να πούμε κάτι άλλο, να είναι σίγουρος ο Δ. Βακάλης ότι θα το λέγαμε ευθέως, όπως συνηθίζουμε.