Πριν από δυο βδομάδες δημοσιεύσαμε άρθρο με τίτλο «Ξεχαρβαλώνουν τις υπηρεσίες για να προωθήσουν τη δασοκτόνα πολιτική», στο οποίο κλείναμε με την υπόσχεση ότι θα επανέλθουμε, γιατί έχουμε πολλά ακόμη να πούμε. Στο μεταξύ, φούντωσε ξανά η συζήτηση για την περιβόητη επένδυση της εταιρίας Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές της Χαλκιδικής, μετά το νέο άγριο χτύπημα των αγωνιζόμενων κατοίκων την περασμένη Κυριακή και την αποκάλυψη για το πισώπλατο χτύπημα του κινήματος από το νέο δήμαρχο Αριστοτέλη Ι. Μίχο, που τον πλάσαραν κεφαλαιοκρατικοί κύκλοι και τον αποδέχτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, με συνέπεια να τον στηρίξουν και οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι.
Τα δυο θέματα (ξεχαρβάλωμα των υπηρεσιών του ΥΠΕΚΑ για να προωθηθεί η δασοκτόνα πολιτική και περιβαλλοντική καταστροφή στις Σκουριές) συνδέονται, καθώς αν κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν, θα βρούμε μεγάλες ευθύνες τριών υπηρεσιακών παραγόντων, που έβαλαν πλάτη για να ξεκινήσει το ξεπάτωμα χιλιάδων στρεμμάτων δάσους στις Σκουριές.
Ευθύνες έχουν ο Ειδικός Γραμματέας Δασών Γ. Αμοργιανιώτης, ο Γενικός Διευθυντής Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος Κ. Δημόπουλος και ο Δ. Γερμανός που τότε ήταν αναπληρωτής προϊστάμενος της Διεύθυνσης Αισθητικών Δασών, Δρυμών και Θήρας (ΔΑΔΔΘ).
Εχουν ευθύνες γιατί:
Πρώτον, ενώ είχαν τη δυνατότητα όχι μόνο να αρνηθούν να γνωμοδοτήσουν για τη ΜΠΕ (Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων) της περιβόητης επένδυσης της Ελληνικός Χρυσός, με την οποία θα καταστραφούν χιλιάδες στρέμματα δάσους και θα προκληθεί μεγάλη και ανεπανόρθωτη ζημιά στο περιβάλλον, αλλά και να καταγγείλουν δημόσια την καταστροφή του δασικού πλούτου, δεν το έκαναν και έστειλαν τη γνωμοδότηση, που πήρε τον αριθμό 115 στα έγγραφα που συνοδεύουν την ΚΥΑ που ενέκρινε την ΜΠΕ.
Δεύτερον, ενώ η Διεύθυνση Αισθητικών Δασών, Δρυμών και Θήρας δεν είχε καμία αρμοδιότητα να χειριστεί το ζήτημα της παραχώρησης δάσους χιλιάδων στρεμμάτων στην Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, η οποία το έχει ήδη ξεπατώσει, ο Δ. Γερμανός δέχτηκε να γνωματεύσει γι’ αυτή την παραχώρηση, δείχνοντας έτσι υπερβάλλοντα ζήλο στο πλαίσιο του ρόλου του ως άνθρωπος ειδικών αποστολών. Η γνωμάτευση στάλθηκε στη Γενική Διεύθυνση Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης και την υπογράφει ο Γενικός Διευθυντής Δασών Κ. Δημόπουλος. Ενημερωτικά αναφέρουμε ότι στις γνωματεύσεις, στις αποφάσεις μιας δημόσιας υπηρεσίας μπαίνει και το όνομα ενός υπηρεσιακού παράγοντα που συνήθως είναι αυτός που συντάσσει το σχέδιο απόφασης ή γνωμάτευσης, προκειμένου να δίνονται πληροφορίες γι’ αυτή. Η συγκεκριμένη γνωμάτευση φέρει το όνομα του Δ. Γερμανού, ο οποίος έχει και την ιδιότητα του αναπληρωτή προϊστάμενου της ΔΑΔΔΘ. Αυτό είναι κάτι που συνηθίζεται μόνο στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει εισηγητής, γιατί διαφωνεί με την απόφαση!
Ο Δ. Γερμανός γνώριζε ότι την αρμοδιότητα να εισηγηθεί γι’ αυτή την παραχώρηση την είχε η Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος και όχι η Διεύθυνση της οποίας προΐστατο. Μπορούσε κάλλιστα να αρνηθεί και μάλιστα επιθετικά απέναντι στον Ειδικό Γραμματέα Γ. Αμοργιανιώτη και το Γενικό Διευθυντή Δασών Κ. Δημόπουλο. Δεν το έκανε, όμως, γιατί αδιαφορούσε και εξακολουθεί να αδιαφορεί για τη νομιμότητα των ενεργειών του, μιας και έχει την κάλυψη του Γενικού Διευθυντή Δασών. Ας σταματήσει λοιπόν να «σκούζει» για τα γραφόμενά μας και να ψάχνει για διαρροές. Εμείς στηριζόμαστε σε έγγραφα και σ’ αυτά που μας έλεγε κατά καιρούς ο ίδιος. Του θυμίζουμε ότι μας θεωρούσε ως τον άνθρωπο που αγωνίζεται τόσο για την υπεράσπιση του δασικού πλούτου όσο και του κινήματος των δασολόγων.
Παλιά, λοιπόν, τον χρησιμοποίησε ο Κ. Δημόπουλος για να διευκολυνθεί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος να βγάλει παράνομες αποφάσεις υπέρ της Ελληνικός Χρυσός ΑΕ. Τώρα, με την τοποθέτησή του ως τμηματάρχη στο νευραλγικό τμήμα για την αλλαγή χρήσης γης, θα τον χρησιμοποιήσει προκειμένου να περάσει το νέο ορισμό του δάσους, που θα ανατρέπει την απόφαση 32/2013 του ΣτΕ, όπως και άλλες δασοκτόνες διατάξεις.
Αρκετοί δασολόγοι, από την κατηγορία των συμβιβασμένων και εκείνων που βάζουν πλάτη για να υλοποιηθεί η αντιδασική πολιτική των κυβερνήσεων όλων των αστικών αποχρώσεων, έσπευσαν να χαρακτηρίσουν το άρθρο μας ως προσωποποιημένο. Εμείς ρωτάμε: με την ενέργειά τους να χρησιμοποιήσουν τον Δ. Γερμανό, οι Γ. Αμοργιανιώτης και Κ. Δημόπουλος δεν ήθελαν να αποφύγουν τη Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος και τον Α. Καπετάνιο; Τι θέλατε, να μην αναφέρουμε το όνομά του; Δε θα σας κάνουμε τη χάρη και «τραγουδήστε» όπως θέλετε και όσο θέλετε. Αυτά τα «τραγούδια» είναι φάλτσα και δεν μπορούν να κρύψουν τη θλιβερή για σας πραγματικότητα του ξεπουλήματος του δασικού πλούτου της χώρας προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.
Τότε που τέθηκε το θέμα της έγκρισης της ΜΠΕ της Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, εμείς εκφράσαμε την αντίθεσή μας όχι μόνο στη ΜΠΕ (γιατί αυτές οι ΜΠΕ είναι, χωρίς εξαίρεση, της πλάκας και αποτελούν το φερετζέ για να διευκολύνονται οι καπιταλιστές στο να καταστρέφουν το περιβάλλον), αλλά και γιατί ήταν δεδομένο ότι η επένδυση αυτή θα επιφέρει καταστροφικές και ανεπανόρθωτες ζημιές στο περιβάλλον. Γράψαμε αρκετά άρθρα για το ζήτημα της παραχώρησης μεγάλου τμήματος δάσους στις Σκουριές και σε ένα απ’ αυτά, με τίτλο «Οι καπιταλιστές καταστρέφουν το δάσος και η κυβέρνηση τους κάνει πλάτες», αναφερθήκαμε στην αρχική αρνητική στάση του πρώην δασάρχη Αρναίας Α. Αγαλή. Δύο φορές είχε ερωτηθεί από τη Διεύθυνση Δασών Χαλκιδικής και τις δύο είχε απαντήσει αρνητικά στην παραχώρηση του δάσους στην Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, γιατί θα είναι καταστροφικές και ανεπανόρθωτες οι ζημιές στο δάσος.
Θυμίζουμε ένα μικρό απόσπασμα από την τοποθέτηση του Α. Αγαλή που τώρα είναι συνταξιούχος: «Σε εκτέλεση των ανωτέρω (…) αναφέρουμε ότι οι μεταλλευτικές δραστηριότητες που αφορούν κυρίως το σχέδιο εκμετάλλευσης των Σκουριών (…) θα προξενήσουν στο δασικό οικοσύστημα (χλωρίδα, πανίδα, μικροκλίμα, ατμόσφαιρα, υπόγεια και επιφανειακά νερά) της συγκεκριμένης θέσης αλλά και ευρύτερης περιοχής καταστροφές ανεπανόρθωτες και μη αναστρέψιμες». Το ότι ο πρώην Δασάρχης κώλωσε και υποχώρησε στις αφόρητες πιέσεις της κεντρικής διοίκησης δεν μειώνει στο ελάχιστο τις εκτιμήσεις του. Ηδη οι κάτοικοι της Μεγάλης Παναγιάς βιώνουν τις καταστροφικές ζημιές που συντελέστηκαν στην περιοχή των Σκουριών (και όχι μόνο) από την αχαλίνωτη δράση της Ελληνικός Χρυσός ΑΕ. Αναφερόμαστε στον πρώην δασάρχη γιατί υπήρξε από εκείνους τους δασολόγους που είχαν ομαλή υπηρεσιακή εξέλιξη και δε δημιούργησε προβλήματα στους προϊσταμένους του και στις πολιτικές ηγεσίες των υπουργείων στα οποία ανήκαν οι δασικές υπηρεσίες στις οποίες υπηρέτησε.
Το ζήτημα του ορισμού του δάσους ανέκυψε ως τέτοιο μετά την ψήφιση και δημοσίευση στο ΦΕΚ του νόμου 3818 το Φλεβάρη του 2010, με υπουργό Περιβάλλοντος την Τ. Μπιρμπίλη. Με το νόμο αυτό είχαν καταργηθεί τα ποσοτικά κριτήρια στον ορισμό του δάσους και των δασικών εκτάσεων, που είχαν εισαχθεί στο δασοκτόνο νόμο 3208/2003. Ετσι, εκ των πραγμάτων θα διαμορφωνόταν ένας νέος ορισμός του δάσους, που πάλι θα είχε αριθμητικά δεδομένα, μιας και δεν είχε ολοκληρωθεί η συζήτηση στο ΣτΕ για τον αντισυνταγματικό χαρακτήρα του νόμου 3208/2003 και δεν είχε εκδοθεί η απόφαση 32/2013, με την οποία κατοχυρωνόταν, και νομικά πλέον, ο επιστημονικός ορισμός του δάσους.
Τότε, η Τ. Μπιρμπίλη παρέπεμψε την υπόθεση του ορισμού στο Τεχνικό Συμβούλιο Δασών (ΤΣΔ), το οποίο ανέλαβε να συντάξει ένα σχέδιο εγκυκλίου για τον ορισμό του δάσους. Το ΤΣΔ συνέταξε αυτή την εγκύκλιο και ενέταξε στα δάση και τις δασικές εκτάσεις τα φρύγανα και τις άβατες κλιτύες των ορέων, που αποτελούν ιδιαίτερα σημαντικά τμήματα για τη δασοβιοκοινότητα. Μ’ αυτή την εγκύκλιο διαφώνησαν οι Δ. Γερμανός και Κ. Δημόπουλος και απαίτησαν να μην ενταχθούν τα φρύγανα στις δασικές εκτάσεις. Ο πρώην Γενικός Διευθυντής Δασών συμφώνησε με την εγκύκλιο και την έστειλε στην Τ. Μπιρμπίλη.
Μπιρμπίλη και Αμοργιανιώτης ήταν έτσι κι αλλιώς αντίθετοι με την ένταξη των φρυγάνων στις δασικές εκτάσεις και θα απέρριπταν το σχέδιο της εγκυκλίου. Η άρνηση, όμως, των Δ. Γερμανού και Κ. Δημόπουλου τους βοήθησε να μην αποδεχτούν την εγκύκλιο και να βρουν δύο άλλους δασολόγους, πρόθυμους να συντάξουν μια εγκύκλιο στα μέτρα της πολιτικής ηγεσίας. Ο ένας απ’ αυτούς, ο Κ. Διαμαντίδης, είχε συμφωνήσει αρχικά με την εγκύκλιο που συμπεριλάμβανε και τα φρύγανα, στη συνέχεια όμως τα γύρισε και συντάχθηκε με τον «έτερο Καππαδόκη» Δ. Ντινόκα, εκδίδοντας μια κατάπτυστη εγκύκλιο που την υπέγραψε ο πρώην υφυπουργός Α. Μωραΐτης. Είναι αυτή την οποία το Ε’ τμήμα του ΣτΕ θεώρησε συνταγματική με την απόφαση 2257/2014.
Οι ευθύνες των Γ. Αμοργιανιώτη, Κ. Δημόπουλου και Δ. Γερμανού (και όχι μόνο αυτών) είναι πολύ σημαντικές. Κλείνοντας, θυμίζουμε στον Δ. Γερμανό, ότι ήταν ο ίδιος που μας ανέφερε τι θέση πήρε στο ΤΣΔ, ενώ με αίτησή μας πήραμε τα πρακτικά συνεδριάσεων του ΤΣΔ και γι’ αυτό δεν υπήρχε λόγος να μας «διαρρεύσει» κάποιος τρίτος στοιχεία για τη στάση του και τις αποφάσεις του ΤΣΔ. Απ’ αυτή την ιστορία φαίνεται ποιοι είναι οι yesmen και πώς επιβραβεύονται από τις πολιτικές ηγεσίες.
Γεράσιμος Λιόντος