► Ενα «νέο PSI» ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ!
«Περιβόλι» ήταν πάλι ο Γ. Σταθάκης του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέντευξή του στο ραδιοσταθμό «Αθήνα 9.84». Αφού επανέλαβε τη γνωστή θέση του (και του ΣΥΡΙΖΑ, εδώ και καιρό), ότι «η διαγραφή του χρέους δεν έχει σχέση με την επάχθεια, έχει σχέση με τη βιωσιμότητα του χρέους» και αφού υπενθύμισε ότι «έχουν γίνει αναδιαρθρώσεις χρεών σε 89 χώρες τα τελευταία 25 χρόνια, άρα είναι μια διεθνής πρακτική» και τόνισε ότι «η διεθνής αυτή πρακτική για λόγους επάχθειας είναι περιορισμένη, για λόγους βιωσιμότητας ισχύει για τις 88 από τις 89 χώρες που διεγράφη μέρος του χρέους τους», πέταξε τη ρουκέτα: «Οπως έγινε και με το PSI στην Ελλάδα. Μια επανάληψη δηλαδή του PSI, έχοντας υπόψη ότι τώρα πια οι χρηματοδότες δεν είναι ιδιώτες, αλλά ευρωπαϊκοί θεσμοί, το ΔΝΤ και τα κράτη – μέλη».
Ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει την ευαρέσκειά του για το PSI, το οποίο ως τώρα (υποτίθεται ότι) κατήγγειλλε! Και ζητά ένα «νέο PSI» ή για την ακρίβεια ένα OSI (Οfficial Sector Involvement), όπως έλεγε παλαιότερα ο Βενιζέλος και όπως είχε πει το Φλεβάρη του 2013 ο Στουρνάρας, για να τον «μαζέψει» στη συνέχεια ο Σόιμπλε με το «forget it Giannis», αναγκάζοντάς τον να κάνει διορθωτική δήλωση σε λίγες μέρες. Το PSI, όπως όλοι γνωρίζουμε, συνοδεύτηκε από το δεύτερο Μνημόνιο. Είναι δυνατόν να σου δώσουν ένα «νέο PSI», που θα αφορά δάνεια των κρατών-μελών της Ευρωζώνης και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (το ΔΝΤ εξαιρείται, γιατί το απαγορεύει το καταστατικό του), χωρίς εσύ ως χώρα να αναλάβεις οποιοδήποτε υποχρέωση, χωρίς να σε θέσουν σε μνημονιακού τύπου σκληρή επιτήρηση;
Φεύγοντας από τη ρητορική της «άνευ όρων διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους» και περνώντας στη λογική ενός «νέου PSI», ο ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρώνει τη μετάβασή του σε θέσεις κοινοτικής νομιμοφροσύνης. Διότι το PSI δεν είναι μονομερής πράξη. Είναι διμερής. Το συμφωνούν δανειζόμενος και δανειστές.
♦ Ποιος τον επέβαλε;
Αθελά του ο Στουρνάρας αποκάλυψε ότι κάποια κέντρα τον επέβαλαν στον Σαμαρά. Δεν γνωρίζονταν παλιότερα, είπε. Μια-δυο φορές είχαν συναντηθεί σε κάποιο σινεμά στην Κηφισιά. Πώς έγινε, τότε, και ένας πρωθυπουργός επέλεξε ως πρώτον τη τάξει υπουργό του έναν άνθρωπο τον οποίο δεν γνώριζε προσωπικά, δεν είχε συνεργαστεί μαζί του και μάλιστα πολιτικά είχε συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ;
Η απάντηση είναι προφανής. Ο Στουρνάρας επιβλήθηκε στον Σαμαρά. Θυμόμαστε, μάλιστα, ότι η αρχική επιλογή ήταν ο Ράπανος, ο οποίος υποχρεώθηκε να παραιτηθεί «για προσωπικούς λόγους». Στο ερώτημα «ποιος επέβαλε τον Στουρνάρα στον Σαμαρά;» η απάντηση δεν είναι «ο Βενιζέλος», γιατί ο Βενιζέλος ουδέποτε έκρυψε την αντιπάθειά του για τον Στουρνάρα. Η απάντηση είναι ότι του τον επέβαλε το Βερολίνο. Δεν ξέρουμε αν στη συνέχεια Σαμαράς και Στουρνάρας έγιναν φιλαράκια (στην αστική πολιτική φιλίες δεν υπάρχουν), όμως και η μετακίνηση του τελευταίου στην ΤτΕ επιβλήθηκε από το ίδιο κέντρο.
♦ Πρόκληση και μούγκα
Είπε ο Τσίπρας, μιλώντας στους βουλευτές και ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ: «Είμαστε βέβαιοι ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κανένας σοβαρός άνθρωπος που θα προθυμοποιηθεί να υποδυθεί τον σύγχρονο Τσιριμώκο της αυλής των Μνημονίων, για να δεχθεί να εκτεθεί ως υποψήφιος πρόεδρος σε αυτή την εμποροπανήγυρη». Η μπηχτή ήταν ευθεία για τον Κουβέλη, όμως ο κυρ-Φώτης δεν αντέδρασε ως θιγμένος. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά έστειλε και το μήνυμα από τη φυλλάδα του Χατζηνικολάου: «Ο σχηματισμός προεδρικής πλειοψηφίας θα είναι εξαιρετικά δυσχερής»!
Δεν αποκλείεται να βγει ο αριθμός 180, αλλά θα είναι «εξαιρετικά δυσχερής». Για ξεκάρφωμα, βέβαια, είπε πως προϋπόθεση είναι να αλλάξουν οι ασκούμενες πολιτικές. Ολοι όμως κατάλαβαν. Στη σημερινή φάση δεν μπορεί να πει τίποτ’ άλλο. Το γεγονός ότι δεν απέρριψε κατηγορηματικά τη δυνατότητα συγκέντρωσης των 180, ούτε είπε τίποτα για τον εαυτό του, ήταν το μήνυμα που ήθελε να περάσει.
♦ Μπαρουφίτιδα
Ο μέγας οικονομολόγος, το «πουλέν» της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, ο γνωστός Μπαρουφάκης «χτύπησε» και πάλι. Είναι πραγματικά απορίας άξιο πώς το άρθρο που συνέγραψε και δημοσιεύτηκε στις 17 Μάη στον επαγγελματικό ιστότοπο του «ποταμίσιου» Θεοδωράκη (protagon.gr) δεν έτυχε χλευαστικού σχολιασμού από τον μνημονιακό Τύπο. Εμείς, πάντως, θα την εξομολογηθούμε την αμαρτία μας: μόλις την περασμένη εβδομάδα το πήραμε χαμπάρι.
Αναφερόμενος στην εκλογή νέου διοικητή της ΤτΕ (τελειωμένη υπόθεση πλέον), ο Μπαρουφάκης πρότεινε: Πρώτον να μην είναι Ελληνας. Δεύτερο να μην είναι ούτε πανεπιστημιακός ούτε και άτομο που θητεύει σε ιδιωτική τράπεζα προ του διορισμού του. Αντίθετα, πρέπει να έχει πρόσφατη και μακρά πείρα σε Κεντρική Τράπεζα. Τρίτο να μην προέρχεται από χώρα της Ευρωζώνης. Τέταρτο να είναι πραγματικός μονεταριστής (σε αντιδιαστολή με τους δήθεν μονεταριστές της Bundesbank)! Συμπυκνώνοντας αυτά τα χαρακτηριστικά, πρότεινε ο νέος διοικητής της ΤτΕ να είναι «αγγλοσάξονας μονεταριστής με επιτυχή θητεία σε Κεντρική Τράπεζα εκτός της Ευρωζώνης», ρίχνοντας στο τραπέζι και μερικά ονόματα, αστέρες του θατσερισμού!
Φανταζόμαστε πως όταν ο Τσίπρας ζητούσε από τον Σαμαρά να τον συμβουλευτεί πριν διορίσει διοικητή στην ΤτΕ (ο Σαμαράς, φυσικά, τον «έγραψε» κανονικότατα) δεν είχε κατά νου τις προτάσεις Μπαρουφάκη. Αν δεν ισχύει αυτό, τότε θα πρέπει να αναγορεύσουμε τη μπαρουφίτιδα σε λοιμώδη νόσο.
♦ Παρήγορο σημάδι
Το περιστατικό συνέβη στο Μετρό, στη διαδρομή Σύνταγμα-Ομόνοια, λίγο πριν τις 12 το μεσημέρι της περασμένης Τρίτης, και μας το διηγήθηκε αναγνώστης μας, ο οποίος έτυχε να πρωταγωνιστήσει σ’ αυτό.
Σ’ ένα κατάμεστο βαγόνι, μπαίνει μετανάστης (Ασιάτη έδειχνε η φυσιογνωμία του), ο οποίος πουλούσε για 50 λεπτά ένα πακέτο με στιλό και μπλοκάκι (συνηθισμένη εικόνα στο Μετρό). Ηλικιωμένος, απόστρατος αξιωματικός όπως δήλωσε, αρχίζει να τον βρίζει χυδαία και να του ζητά να φύγει από τη χώρα. Ο κόσμος είναι παγωμένος, μόνο κάποια πνιχτά «τς, τς, τς» ακούγονται. Ο αναγνώστης μας αντιδρά: «Μεγαλύτερη ζημιά κάνετε εσείς στη χώρα, παρά ο άνθρωπος που προσπαθεί να βγάλει ένα μεροκάματο». «Είστε Ελληνας, κύριε;» είναι η απάντηση του φασίστα. «Ελληνας και πραγματικός πατριώτης, απ’ αυτούς που δεν πούλησαν τη χώρα στους ναζί, σαν εσάς τους βρομοχρυσαυγίτες», του απαντά εκνευρισμένος. Και τότε, το κατάμεστο βαγόνι, αρχίζει να χειροκροτά παρατεταμένα. «Πραγματικά δεν το περίμενα», μας είπε ο φίλος μας. Αποσβολωμένος ο απόστρατος, που νόμιζε ότι η ρατσιστική επίθεσή του θα έβρισκε υποστηρικτές, κατέβηκε στην Ομόνοια, χωρίς να πει κουβέντα.
♦ Ομορφοκουκουλώματα
3,8 εκατ. ευρώ «χάθηκαν» από μια «επένδυση» που δεν απέδωσε. Για την ακρίβεια δεν χάθηκαν, αλλά άλλαξαν χέρια. Τμήμα τους μπορεί να πέρασε και στα χέρια αυτού που έκανε την «επένδυση» με το μεγάλο «ρίσκο», αλλά και αυτών που αποτελούσαν τους προϊσταμένους του «άτυχου» διαχειριστή. Το εικάζουμε μετά την πολύ ευγενική συμπεριφορά που επέδειξαν απέναντί του. Τον απέλυσαν, συνοδεύοντας την απόλυση με το σχόλιο πως «όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι αυτό (σ.σ. η επένδυση-φιάσκο) έγινε με τις καλύτερες προθέσεις αλλά όχι με την καλύτερη κρίση»!
Ολα αυτά τα θαυμαστά δεν έγιναν σε κάποια χρηματιστική εταιρία (εκεί ο «ζημιάρης» υπάλληλος δε θα καθάριζε τόσο εύκολα), αλλά στην… υπεράνω υποψίας ΜΚΟ Greenpeace! Το στέλεχος της Greenpeace που έκανε τη «ζημιάρικη επένδυση» ήταν ειδικός στα χρηματοοικονομικά, αλλά –όπως διευκρίνισε ο «σπόκμαν» της ΜΚΟ Μάικ Τάουνσλι– η Greenpeace δεν χρησιμοποιεί τα κεφάλαιά της για να κάνει επενδύσεις, αλλά τα διατηρεί σε καταθετικούς λογαριασμούς για να είναι άμεσα διαθέσιμα αν παραστεί ανάγκη. Τότε τι τον ήθελαν τον ειδικό στα χρηματοοικονομικά; Για να κάνει συναλλαγές –λένε– με στόχο να προστατεύεται η οργάνωση από τις διακυμάνσεις στις τιμές των διεθνών αγορών (sic!).
Η Greenpeace μαζεύει γύρω στα 300 εκατ. ευρώ το χρόνο! Ποσό τεράστιο, που προσφέρεται για χρηματιστηριακό τζόγο. Από τον οποίο δεν είναι ανάγκη να κερδίζει η ΜΚΟ. Μπορεί να κερδίζουν οι… κορυφαίοι εθελοντές της, αυτοί που κάνουν κουμάντο. Γι’ αυτό και το συγκεκριμένο σκάνδαλο το κουκούλωσαν άρον-άρον, διώχνοντας τον διαχειριστή (ο οποίος δεν ενήργησε ερήμην των αφεντικών) με… πιστοποιητικό πνευματικής απορίας και μη παραπέμποντας την υπόθεση στη δικαιοσύνη.
♦ Οικονομίες για τα γεράματα
Σύμφωνα με πληροφορίες που διέρρευσαν, το ΣΔΟΕ έχει βρει σε λογαριασμούς 30 πρώην στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων μυθικά ποσά που ξεκινούν από μισό εκατομμύριο και φτάνουν μέχρι και τα 50 εκατομμύρια ευρώ! Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, όταν το ΣΔΟΕ τους κάλεσε να δώσουν εξηγήσεις, όλοι τους ισχυρίστηκαν ότι προέρχονται από δάνεια που τους χορήγησαν οι επιχειρήσεις στις οποίες εργάζονται ως σύμβουλοι μετά τη συνταξιοδότησή τους. Κανένας, όμως, δεν είχε φροντίσει να έχει και κάποιο παραστατικό που να δικαιολογεί τον ισχυρισμό του!
Πριν από κάμποσα χρόνια είχαν πιάσει έναν δεσπότη μ’ ένα γερό «κομπόδεμα» σε αμερικάνικες τράπεζες. Εκείνος ισχυρίστηκε ότι ήταν… οικονομίες για τα γεράματά του. Οι άλλοι δεσποτάδες δεν πείστηκαν, τον ξήλωσαν και τον άφησαν ήσυχο να απολαμβάνει τις… οικονομίες του χωρίς να φαίνεται. Ο δεσπότης έκλεβε τα παγκάρια (είχε μερικά καλά μαγαζιά στην περιοχή του). Οι καραβανάδες έπαιρναν μίζες για να στηρίζουν αγορές εξοπλισμών. Αμφιβάλλουμε, όμως, αν θα τους διαπομπεύσουν, όπως τον δεσπότη ή κάποιους φραγκάτους ελευθεροεπαγγελματίες.