Στη Βορειοανατολική Χαλκιδική, έγινε δημοψήφισμα στον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών. Συγκρούστηκαν από τη μια ο υπηρέτης των χρυσοθήρων Πάχτας και από την άλλη ένας τοπικός επιχειρηματίας, γύρω από την υποψηφιότητα του οποίου συνασπίστηκαν οι κάτοικοι που είναι ενάντια στην καταστροφή που φέρνει η «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ». Κανένας δεν κοίταζε οτιδήποτε άλλο εκτός από το συγκεκριμένο ζήτημα. Ολα τα υπόλοιπα δεν πέρασαν απλά σε δεύτερη μοίρα, αλλά εξαφανίστηκαν ως κριτήρια. Γι’ αυτό και έγιναν πολλές «αβαρίες», οι οποίες δεν περιποιούν τιμή στο κίνημα αντίστασης της περιοχής. Από την προσέγγιση με τον πρώην δήμαρχο Βλαχόπουλο και κάποιους πρώην νομαρχιακούς συμβούλους, μέχρι το «φλερτ» με το μηχανισμό του Δριβελέγκα (αληθεύει ότι στο ψηφοδέλτιο «χώρεσαν» και δύο χρυσαυγίτες της περιοχής;).
Ο Πάχτας το είχε πει προεκλογικά: «Από την Ιερισσό και κάτω δεν μπορούμε να παρουσιαστούμε». Και το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα, παρά το παιχνιδάκι που έγινε τις πρώτες ώρες, για να φανεί ότι κερδίζει ο εκλεκτός των χρυσοθήρων, δικαίωσε απόλυτα τη δήλωσή του. Ο Μίχος πήρε 51,13% και εκλέχτηκε από τον πρώτο γύρο, ενώ ο Πάχτας περιορίστηκε στο 46,95%. Αν στο ποσοστό του Μίχου προσθέσουμε και το 1,92% που πήρε ο υποψήφιος του Περισσού (που είναι κι αυτός ενάντια στους χρυσοθήρες), η διαφορά κατά του Πάχτα γίνεται μεγαλύτερη. Η θέληση της πλειοψηφίας των κατοίκων καταγράφτηκε, ανεξάρτητα από το ότι οι κάθε είδους εκλογές δεν υπάρχει περίπτωση να δώσουν λύση, ειδικά αν πάρουμε υπόψη μας και τις προεκλογικές «αβαρίες» που έγιναν και τις οποίες θα τις βρουν μπροστά τους οι κάτοικοι.
Από την άλλη, και το ποσοστό που πήρε ο Πάχτας, αν πάρουμε υπόψη το ποιόν του συγκεκριμένου ανθρώπου και την προσωπική του διαδρομή, πάντα στην υπηρεσία κάποιων καπιταλιστών, δεν μπορεί παρά να δημιουργεί θλίψη.
