Επί της ουσίας ο Τσίπρας δεν είπε τίποτα καινούργιο, όταν βροντοφώναξε από την Αλεξανδρούπολη «εμείς δεν είμαστε μπαταχτσήδες». Δεν είπε τίποτα διαφορετικό απ’ αυτά που λένε εδώ και καιρό όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Οτι δηλαδή, θα διεκδικήσουν μια λύση για το χρέος με διαγραφή μέρους του, όπως είχε γίνει για τη Γερμανία το 1953. Τα επανέλαβε αυτά τα πράγματα και ο Τσίπρας, όμως εκείνο που έμεινε είναι το «εμείς δεν είμαστε μπαταχτσήδες», γιατί πολλές φορές ο τρόπος που λες κάτι είναι πιο σημαντικός απ’ αυτό που λες. Και η συγκεκριμένη έκφραση απετέλεσε την απόλυτη αναγνώριση της νομιμότητας του ελληνικού κρατικού χρέους. Οταν επιλέγεται αυτή η διατύπωση, δεν έχουν άδικο εκείνοι που λένε πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει μια μεγαλοπρεπέστατη κωλοτούμπα σε σχέση μ’ αυτά που έλεγε παλιότερα και πως πλέον εξαρτά τη διαγραφή του χρέους, που λέει ότι θα ζητήσει, από τις αποφάσεις που θα πάρουν οι δανειστές.
Τέσσερις μέρες μετά την ομιλία Τσίπρα στην Αλεξανδρούπολη, ο Γ. Μηλιός παραμιλούσε μπροστά στο μικρόφωνο του «Αθήνα 9,84». Από τη μια υποστήριζε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει απεμπολήσει το αίτημα για επιτροπή λογιστικού ελέγχου και ότι «θα πρέπει να εξετάσουμε ακριβώς πώς δημιουργήθηκε το χρέος» και από την άλλη έλεγε πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ζητά διαγραφή του χρέους διότι είναι απεχθές, αλλά διότι δεν είναι βιώσιμο.
Δυο μέρες μετά τον Μηλιό, ο Π. Λαφαζάνης έβαλε κι αυτόν και τον Τσίπρα στη θέση τους, υπενθυμίζοντάς τους από το TheToc, ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δεσμευμένος με συνεδριακές αποφάσεις στην άνευ όρων διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους ενός δημόσιου χρέους άδικου, ταξικού και μη βιώσιμου». Μιλούσε, δηλαδή, για μονομερή διαγραφή του χρέους.
Οπως καταλαβαίνετε, οι τύποι δουλεύουν ψιλό γαζί τον ελληνικό λαό. Εχουν στελέχη και διατυπώσεις για κάθε γούστο, όπως άλλοτε το ΠΑΣΟΚ.
