Η ποινικοποίηση του συλλογικού αγώνα των φοιτητών ενάντια στο νόμο-έκτρωμα της Διαμαντοπούλου στιγματίζει με στίγμα ανεξίτηλο μαύρο και βαρύ τους πανεπιστημιακούς καθηγητές του Φυσικού Τμήματος του Πανεπιστήμιου Κρήτης. Γιατί διάλεξαν για τον εαυτό τους το ρόλο της δύναμης καταστολής, έγιναν οι ακραιφνείς υπερασπιστές ενός νόμου που, εκτός του ότι κατεδαφίζει ό,τι έχει απομείνει από το δημόσιο Πανεπιστήμιο, επιβάλλει τη «σιωπή των αμνών», μέσω των κατασταλτικών και αυταρχικών του διατάξεων.
Το πειθαρχικό της Σχολής Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών του Πανεπιστήμιου Κρήτης, τιμώρησε 2 φοιτητές του Τμήματος Φυσικής με επίπληξη και 9 φοιτητές με αναστολή εξαμήνου, στέλνοντας σαφές τρομοκρατικό μήνυμα προς όλους όσους αντιστέκονται. Το έγκλημα καθοσιώσεως των εν λόγω φοιτητών ήταν ότι συμμετείχαν, μετά από σχετική απόφαση του φοιτητικού τους συλλόγου τον Οκτώβρη του 2011, σε κινητοποίηση αντιδρώντας στην εκδικητική απόφαση του Τμήματος Φυσικής να χαθεί η εξεταστική περίοδος του Σεπτεμβρίου λόγω των φοιτητικών αγώνων ενάντια στο νόμο Διαμαντοπούλου.
Είναι σύνηθες, στα Πανεπιστήμια, μετά από περιόδους κινητοποιήσεων, να υπάρχει συνεννόηση μεταξύ καθηγητών και φοιτητών για να μην χάνονται οι εξεταστικές περίοδοι. Αλλωστε, οι φοιτητικοί αγώνες αφορούν ζητήματα που αγκαλιάζουν ευρύτερα το δημόσιο Πανεπιστήμιο και λειτουργούν προς όφελος και των πανεπιστημιακών καθηγητών. Γι’ αυτό και οι καθηγητές, παρόλο που δεν βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των αγώνων, δείχνουν συνήθως πνεύμα κατανόησης απέναντι στους φοιτητές. Ομως, σ’ αυτή την περίπτωση οι καθηγητές του Φυσικού Τμήματος έγιναν τα φερέφωνα της φράου Αννας που διεκήρυσσε όλο αλαζονεία: «Οσοι κάνουν καταλήψεις να χάσουν το εξάμηνο».
Η απόφαση αυτή και η ενεργοποίηση των πειθαρχικών που προβλέπεται στο νόμο-πλαίσιο και στον πρότυπο γενικό εσωτερικό κανονισμό, πρέπει να ειδωθούν μέσα στο γενικότερο κλίμα επιβολής του «νόμου και της τάξης», της εντατικοποίησης της φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής. Το σύστημα θωρακίζεται ελπίζοντας να αποτρέψει τους αγώνες και τις εξεγέρσεις που αναπόφευκτα θα ξεσπάσουν επειδή δεν αντέχεται η βαριά μπότα του Μνημονίου.