«Ερχεται χθες η κ. Μέρκελ, πρωτύτερα ο κ. Σόιμπλε και ο κ. Γιούνγκερ και ξεθεμελιώνουν αυτόν το θεμέλιο λίθο της επιχειρηματολογίας σας. Ορφάνεψε, κύριε πρωθυπουργέ, το Μνημόνιο, δεν έγινε ούτε για το χρέος ούτε για το ευρώ. Γιατί έγινε; Μας το είπε ο κ. Τόμσεν. Για να έχουμε μισθούς Βουλγαρίας και Ρουμανίας».
Ποιος είν’ αυτός που έκανε τη μεγάλη ανακάλυψη, ότι το Μνημόνιο έγινε για να έχουμε μισθούς Βουλγαρίας και Ρουμανίας; Ο Αλέξης Τσίπρας, φυσικά. Ο πολιτικός που παίζει συνεχώς το έργο «Ο καραγκιόζης πολιτικός τυχοδιώκτης» (αυτή τη φορά το έργο παίχτηκε στη Βουλή, την Παρασκευή 30 Μάρτη). Μήπως να θυμίσουμε τι λένε ο Τσίπρας και τ’ άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και δυο χρόνια; Για «κρίση χρέους» δεν μιλάνε συνέχεια; Προτάσεις για τη διαχείριση του χρέους δεν κάνουν; Αυτοί δεν αβαντάρισαν τις διάφορες παπαριές περί Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου; Αυτοί δεν ήταν οι πρώτοι που μίλησαν για αναδιάρθρωση του χρέους; Ακόμα και στη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν για να παρουσιάσουν το νέο εκλογικό σχήμα (με τη συμμετοχή διάφορων πρώην Πασόκων και της… ΕΔΗΚ), με το χρέος ασχολήθηκε ο Τσίπρας και επανέλαβε τις γνωστές μπούρδες για «αναστολή πληρωμών προς τους πιστωτές για όσο χρειαστεί ώστε να ανασυγκροτηθεί η οικονομία και ταυτόχρονα επιλεκτική διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και εξυπηρέτηση του υπόλοιπου με ευνοϊκούς όρους και ρήτρα ανάπτυξης». Κουβέντα δεν είπε ούτε ο Τσίπρας ούτε κανένας άλλος για μισθούς Βουλγαρίας και Ρουμανίας. Παρουσίασαν το Μνημόνιο ως ρύθμιση για τη διαχείριση του χρέους.
Εμείς έχουμε έναν επιπλέον λόγο να εξεγειρόμαστε για τα καραγκιοζιλίκια των πολιτικών τυχοδιωκτών του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί εμείς από την πρώτη στιγμή είπαμε ότι βασικός στόχος του Μνημόνιου είναι η «κινεζοποίηση» της εργατικής τάξης. Και ήμασταν για πολύ καιρό απελπιστικά ΜΟΝΟΙ. Ολοι μιλούσαν για το χρέος και πάσχιζαν να διατυπώσουν «ρεαλιστικές προτάσεις» για τη διαχείρισή του, ανατρέχοντας στα παραδείγματα της Αργεντινής, του Εκουαδόρ και άλλων χωρών. Μόνο μετά τα πρώτα πακέτα αντεργατικών μέτρων, που φαίνονταν καθαρά ότι δεν είχαν άμεση σχέση με τη διαχείριση του χρέους (π.χ. ζητήματα εργασιακών σχέσεων) άρχισαν κάποιοι να υιοθετούν τον όρο «κινεζοποίηση» (π.χ. Περισσός, ΝΑΡ), αλλά όχι ο ΣΥΡΙΖΑ που εξακολουθούσε να μιλά μόνο για το χρέος. Κι έρχεται τώρα ο Τσίπρας, σα να μην τρέχει τίποτα, και μιλά για Μνημόνιο που φτιάχτηκε για να έχουμε μισθούς Βουλγαρίας και Ρουμανίας. Θα λέγαμε «αιδώς Αργείοι», αλλά η λέξη αιδώς δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο των Τσιπραίων.