Είναι Κούρδος και ονομάζεται Ζulkuf Murat Bora. Στην Ελλάδα βρίσκεται από το 1995 και είναι γνωστός ως Μπαχόζ. Ηρθε παράνομα στην Ελλάδα, επειδή από τις 16 Μάη του 2005 εκκρεμεί σε βάρος του κατηγορητήριο από το Δικαστήριο Κρατικής Ασφάλειας του Ντιάρμπακιρ για «συμμετοχή σε ένοπλη και παράνομη κουρδική αριστερή οργάνωση» (ήταν μέλος του ΡΚΚ).
Με το που έφτασε στην Ελλάδα ζήτησε πολιτικό άσυλο. Η πρώτη αίτησή του απορρίφθηκε. Υπέβαλε δεύτερη και του απάντησαν ότι δεν γίνεται καν δεκτή για συζήτηση. Ξεκίνησε απεργία πείνας ζητώντας να εξεταστεί η αίτησή του. Μετά από 22 μέρες απεργία πείνας, το αίτημα έγινε δεκτό στις 2 Μάη του 2002. Η επταμελής επιτροπή του υπουργείου Δημόσιας Τάξης απεφάνθη ότι το αίτημά του για χορήγηση πολιτικού ασύλου πρέπει να γίνει δεκτό, με ψήφους 5 υπέρ, 1 κατά και 1 λευκή. Σύμφωνα με το νόμο, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης σε διάστημα τριών έως έξι μηνών θα έπρεπε να απαντήσει στη θετική πρόταση της επιτροπής, κάνοντάς την δεκτή ή απορρίπτοντάς την αιτιολογημένα. Πέρασαν τρία χρόνια και η θετική εισήγηση της επιτροπής εξακολουθεί να παραμένει στα συρτάρια του υπουργού. Του προηγούμενου (Χρυσοχοΐδη) και του νυν (Βουλγαράκη).
«Ο λόγος είναι γνωστός», γράφει ο ίδιος ο Μπαχόζ. «Μετά την παράδοση του Οτσαλάν από το “φιλοκουρδικό” ελληνικό κράτος στην Τουρκία, ξεκινήσανε αντιτρομοκρατικές συμφωνίες μεταξύ των δύο κρατών με στόχο οι Κούρδοι και οι Τούρκοι αγωνιστές να τιμωρούνται με χρόνια ομηρία, να μην απαντιούνται οι αιτήσεις τους για χορήγηση πολιτικού ασύλου και τελικά να απελαύνονται».
Ετσι, αναγκάστηκε να κατέβει και πάλι σε απεργία πείνας διεκδικώντας ένα δικαίωμα που το έχει και σύμφωνα με το νόμο. Από τις 17 Μάη έχει στρατοπεδεύσει σε μια σκηνή στην Καμάρα στη Θεσσαλονίκη, πίνοντας μόνο νερό με ζάχαρη. Θα τον αφήσουμε μόνο;