Ντοκιμαντέρ με θέμα του το διάσημο σοφτ πορνό «Το βαθύ λαρύγγι» ή μήπως το «σεξουαλικά δυσλειτουργικό έθνος» των Αμερικανών και την πουριτανική του πολιτική, όπως το θέτει ένας από τους σκηνοθέτες του; Το «Βαθύ λαρύγγι» έκανε πρεμιέρα στα πρόθυρα του Γουοτεργκέιτ το 1972 με κόστος 25.000 δολάρια για να εξελιχθεί στην πιο κερδοφόρα ταινία όλων των εποχών (τα κέρδη του από τα εισιτήρια μόνο υπολογίζονται στα 600 εκ. δολάρια) και για να αποτελέσει άθελά του σύμβολο της λεγόμενης σεξουαλικής επανάστασης και της μάχης της «αριστεράς και της προόδου» των ΗΠΑ ενάντια στην αυξανόμενη λογοκρισία που οι θεσμοί της επέβαλαν -και συνεχίζουν να επιβάλλουν- στο συνολικό φάσμα της πολιτιστικής βιομηχανίας. Αν και δεν πρόκειται παρά για μια χιουμοριστική πορνοταινία όπου πρωταγωνιστεί ένα ονειρεμένο θηλυκό με ατού την κλειτορίδα της να βρίσκεται προς ανδρική τέρψη στο λαιμό της (!), το «Βαθύ λαρύγγι» και οι συντελεστές του έγιναν θύματα μιας άγριας ποινικοποίησης, η οποία οδήγησε στην πολιτικοποίηση του φαινόμενου και στην -διαφορετικά αδικαιολόγητη- τεράστια εμπορική επιτυχία του. Εναντίον του, όμως, δεν καταφέρθηκαν μόνο οι ρεπουμπλικάνικοι ηθικολογικοί μηχανισμοί αλλά και οι αμερικανές φεμινίστριες, οι οποίες κατείγγειλαν τον υποβιβασμό της γυναίκας στην πορνογραφία αλλά και τη βίαιη εκμετάλλευση των θηλυκών πορνοστάρ.
Το ντοκιμαντέρ των Μπέιλι και Μπαρμπάντο εξετάζει με χιούμορ αλλά και πληθώρα συνεντεύξεων και αρχειακού υλικού το πολιτικό φαινόμενο «Βαθύ λαρύγγι», αποφεύγοντας ωστόσο να θίξει –έστω- την ουσία του προβλήματος της πορνογραφίας και της αναπαράστασης της σεξουαλικότητας. Αναδεικνύει με φανερή συμπάθεια το «Βαθύ Λαρύγγι» ως τον αποδιοπομπαίο τράγο του αμερικανικού πουριτανισμού και δεν προχωρά πιο πέρα από μια λάιτ δημοκρατική έκκληση ενάντια στη λογοκρισία.
Ε.Γ.
