♦ Πιπέρι
Οι σφουγγοκωλάριοι του Καραμανλή έλεγαν πως η περίφημη φράση για τους «νταβατζήδες», που ειπώθηκε από τον δάμαλο σε κείνη την ιστορική σουβλακοκατάνυξη στου Μπαϊρακτάρη ήταν απλώς ένα ευφυολόγημα σε μια κοινωνική συναναστροφή. Τους μιμήθηκε ο Σαλαγκούδης που χαρακτήρισε «υπερβολή» τα όσα είχε πει (από το βήμα της Βουλής αυτός) για τον εκ των ιδιοκτητών της εταιρίας μεταλλείων χρυσού της Χαλκιδικής («έμπορος ναρκωτικών» και «Δράκουλας της Τρανσυλβανίας». Κάποιος πρέπει να κρατάει μια πιπεριέρα και να τους ρίχνει πιπέρι στο στόμα κάθε φορά που το ανοίγουν. Για να μην το μετανιώνουν εκ των υστέρων.
♦ Ομοψυχία και διαπλοκή
Πέρα από τις πολιτικάντικες κόντρες, πέρα από την «υπερβολή» του Σαλαγκούδη και τη «συγνώμη» που ζητά το ΠΑΣΟΚ, υπάρχει η ουσία. Ουδείς αρνείται ότι ο Φρανκ Τίμις, μεγάλο αφεντικό της εταιρίας «European Goldfields», έχει καταδικαστεί δυο φορές για εμπόριο ναρκωτικών και έχει κατηγορηθεί για ξέπλυμα χρήματος. Κι όμως, αυτό δεν εμπόδισε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να υπογράψει μαζί του τη σύμβαση παραχώρησης των μεταλλείων Χαλκιδικής και την κυβέρνηση της ΝΔ να συνεργάζεται αρμονικότατα για την υλοποίηση της σύμβασης που ο Σαλαγκούδης (ως εκπρόσωπος του κόμματος και όχι ως άτομο) είχε καταγγείλει ως «ύποπτη», γιατί την υπέγραφε ο «Δράκουλας της Τρανσυλβανίας».
Ξέρετε ποιοι είναι οι εξ Ελλάδας συνέταιροι του Τίμις; Η «Ακτωρ» του Μπόμπολα και ο Δ. Κούτρας, συνεταίρος του Μπόμπολα και μεγαλοστέλεχος της «Ακτωρ». Τις σχέσεις ΠΑΣΟΚ-Μπόμπολα τις γνωρίζουμε. Γιατί η ΝΔ, όμως, δεν «τελείωσε» τη σύμβαση; Μήπως τα έχει βρει παρασκηνιακά με τον ένα εκ των «πέντε νταβατζήδων», όπως λένε οι κακές γλώσσες; Και ποιος αποκάλυψε την ιστορία; Το «Ποντίκι» που έχει πλέον περάσει στην ιδιοκτησία δύο πρώην μεγαλοστελεχών της εκδοτικής ναυαρχίδας του ομίλου Μπόμπολα, που εκδιώχτηκαν κακήν-κακώς την περίοδο της μεγάλης κρίσης στις σχέσεις ομίλου Μπόμπολα – κυβέρνησης Καραμανλή…
(Αλήθεια, πώς λέγεται η διαπλοκή στα… τρανσυλβανικά;).
♦ Αδιάφθορος (;)
Πανηγυρίζει ο Γ(ιώργος) Β(ότσης) της «Ελευθεροτυπίας», επειδή ο υπουργός Ανάπτυξης Δ. Σιούφας δεν έδωσε άδεια για τη δημιουργία λιγνιτωρυχείου και θερμοηλεκτρικού εργοστάσιου στην περιοχή της Κορώνης. Καμαρώνει, μάλιστα, για τη δική του συμβολή στον περιβαλλοντικό αγώνα κατοίκων και φορέων της περιοχής. Θα μας έπειθε για το αγνό και άδολο ενδιαφέρον του για το περιβάλλον, αν στο μεταξύ δεν είχε γράψει αγιογραφικούς ύμνους για τον εφοπλιστή Κωνσταντακόπουλο, ο οποίος -όλως τυχαίως (!)- στήνει μεγάλη τουριστική μονάδα στην περιοχή και ευλόγως δεν ήθελε το εργοστάσιο. Εμείς δεν λέμε ότι το θερμοηλεκτρικό εργοστάσιο έπρεπε να στηθεί, ειδικά εκεί, όμως κάποιοι που παριστάνουν τους αδιάφθορους δεν μας πείθουν καθόλου. Και κάτι ακόμα: το περιβάλλον δεν βιάζεται μόνο από τους βιομήχανους αλλά και από τους μεγαλοκαπιταλιστές του τουρισμού.
♦ Δεν πείθουν
Η Επιτροπή Δεοντολογίας της ΝΔ, με πρόεδρο τον Απ. Κράτσα, διέγραψε οριστικά τον μέχρι πρότινος πρόεδρο του Οργανωτικού Πυρήνα σε περιοχή της Ρόδου Μ. Καφετζή, με το σκεπτικό ότι «προέβη σε κατάφωρες και αποδεδειγμένες εκδηλώσεις που αντιστρατεύονται τις ιδεολογικές αρχές του κόμματος της ΝΔ και με τη συμπεριφορά του προκάλεσε βλάβη στη λειτουργία της κομματικής οργάνωσης». Δέχτηκε, δηλαδή, ότι έπαιρνε μίζες -όπως κατηγορείται- για να διορίζει γαλάζια παιδιά. Ως εδώ καλά, αλλά εμείς μένουμε με μερικές απορίες: πόσα γαλάζια παιδιά διόρισε και πού; Και επειδή δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι ένας επαρχιώτης κομματάρχης είχε τόση πολιτική δύναμη ώστε να κάνει διορισμούς, μήπως μπορεί το κόμμα της ΝΔ (ή μάλλον η κυβέρνηση) να μας πει με ποιους μοιραζόταν τις μίζες ο Καφετζής; Διότι τους διορισμούς άλλοι τους έκαναν, αυτός απλά διαμεσολαβούσε. Ετσι δεν είναι;
♦ Την πάτησαν
50 νέους ρουφιάνους (συγνώμη, πράκτορες θέλαμε να πούμε) θα προσλάβει η ΚΥΠ (πάλι συγνώμη, ΕΥΠ θέλαμε να πούμε) και οι υποψήφιοι έφτασαν αισίως τις 6.000 (κακούργα ανεργία, πόσους νέους οδηγείς στο στάνταρ μισθό του μπάτσου, του ρουφιάνου και του καραβανά). Τη σχετική προκήρυξη είχε εκδώσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία συμπεριέλαβε και… συνέντευξη. Για ευνόητους λόγους. Ελα, όμως, που την εκτέλεση κάνει η σημερινή κυβέρνηση, οπότε τα Πασόκια που είχαν κλεισμένο το διορισμό έχουν κατεβάσει πλερέζες. Διότι από 6.000 υποψήφιους δεν μπορεί να μη βρεθούν 50 εκλεκτά γαλάζια παιδιά, που με λίγο σπρώξιμο από τη βαθμολογία της συνέντευξης θα φορέσουν την καπαρντίνα και το ημίσκληρο καπέλο του πράκτορα (τί να κάνουμε, έτσι τους έχει ζωγραφίσει η λογοτεχνία και ο κινηματογράφος). Η πλάκα είναι πως οι Πασόκοι δεν θα μπορούν να πουν κουβέντα για βόλεμα ημετέρων. Την πάτησαν.
♦ Απορία
Προς το παρόν μένουμε με την απορία. Γιατί τέτοιο «σπρώξιμο» από την «Ελευθεροτυπία» στην υποψηφιότητα του πρώην γραμματέα της νεολαίας ΣΥΝ Αλ. Τσίπρα για τη δημαρχία της Αθήνας; Είναι τέτοιος ο ενθουσιασμός της εφημερίδας που έφτασε στο σημείο να γράψει ότι κατά κάποιο τρόπο ο Τσίπρας θα κονταροχτυπηθεί στα ίσα με τη Ντόρα (ή όποιο άλλο μεγαλοστέλεχος της ΝΔ). Μήπως μπορεί κάποιος να μας λύσει την απορία για την τόση ζέση της τεγοπουλειάδας;
♦ Ο παλιός είν’ αλλιώς
Ο πολύπειρος Αντώνης Λιβάνης, ο σκοτεινός άνθρωπος που χρόνια ολόκληρα ήταν ο «άνθρωπος του προέδρου», ο πιο έμπιστος άνθρωπος του Ανδρέα Παπανδρέου, που συγκέντρωνε στα χέρια του απεριόριστη εξουσία (μόνο ο Ανδρέας ήταν πάνω απ’ αυτόν), έδωσε μια συνέντευξη, στην οποία και πάλι δεν έκανε αποκαλύψεις, έβγαλε όμως είδηση. Δήλωσε ότι αγαπά τον Γιωργάκη και θα τον στηρίξει, αλλά και ότι εκτιμά τον Καραμανλή. Τα ρήματα δεν επιλέχτηκαν τυχαία. Το παιδί σου το αγαπάς, ακόμα κι αν ξέρεις ότι είναι άχρηστος. Και για τον Λιβάνη ο Γιωργάκης είναι παιδί του.
♦ Οιδίποδες
Ο Μεϊμαράκης απέστειλε εγκύκλιο από τη Ρηγίλλης για διενέργεια διαχειριστικών ελέγχων σε όλες τις οργανώσες της ΝΔ. Παραδέχεται, δηλαδή, ότι μπορεί να έχουν εμφανιστεί και αλλού λαμόγια που «επενδύουν» τα λεφτά του κομματικού ταμείου. Στρώνει έτσι βούτυρο στο ψωμί του ΠΑΣΟΚ. Σαν τον Οιδίποδα οι δεξιοί βάζουν τα χεράκια τους και βγάζουν τα ματάκια τους. Πολύ ψιλικατζήδες, όμως, ρε παιδί μου. Αντί να πάνε για τα πολλά, αρκούνται στα λίγα ενός τοπικού κομματικού ταμείου. Φαίνεται πως φοβούνται ότι θα χάσουν σύντομα την εξουσία. Ενώ τα λαμόγια του ΠΑΣΟΚ είχαν στιλ.
♦ Τον «έδωσε»
Δήλωση Α. Διαμαντοπούλου για τον Μ. Παπαγιαννάκη: «Ο Μ. Παπαγιαννάκης είναι ένας άνθρωπος τον οποίο εκτιμώ βαθύτατα… Την περίοδο που συμπέσαμε στις Βρυξέλλες μπορώ να πω εύκολα ότι είχαμε σε πάρα πολλά ταύτιση απόψεων. Θα ήθελα να ακούσω τον πρόεδρο του ΣΥΝ να μιλά το ίδιο θερμά για έναν τόσο σημαντικό άνθρωπο της παράταξής του. Από εκεί και πέρα, τουλάχιστον σε ό,τι με αφορά, οι συμφωνίες θα ήταν δυνατές» (Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 16.10.05). Τον «έδωσε» στυγνά η Αννούλα τον Μιχάλη. Γιατί ήρθε να επιβεβαιώσει όλα αυτά που του προσάπτουν οι άσπονδοι φίλοι του από τις άλλες φράξιες του ΣΥΝ, που ανάγκασαν τον Αλαβάνο να μην τον προτείνει ως υποψήφιο για το Δήμο της Αθήνας. Οτι, δηλαδή, τα έχει καλά με το ΠΑΣΟΚ και θέλει να ρυμουλκήσει τον ΣΥΝ σε συμμαχία μαζί του.
♦ Δημοκρατικότατα
«Πιστεύω ότι τα δημοψηφίσματα δεν αποτελούν πάντοτε τον καλύτερο τρόπο για τη λήψη μιας πολιτικής απόφασης. Θα σας αναφέρω σαν παράδειγμα τα δύο δημοψηφίσματα στη Γαλλία και την Ολλανδία που έχουν “μπλοκάρει” την Ευρώπη». Μια χαρά τα λέει η Μ. Γιαννάκου. Ακούς εκεί να ρωτάμε την πλέμπα! Θα τη ρωτάμε μόνο αν ξέρουμε σίγουρα ότι την έχουμε τουμπάρει και θα ψηφίσει αυτό που θέλουμε εμείς. Αλλιώς θα αποφασίζουμε μόνοι μας.
♦ Ψέματα είναι;
Ελληνικές εφημερίδες ψάχνουν ακόμα και στα σχολικά βιβλία της Δημοκρατίας της Μακεδονίας για να βρουν εθνικιστικές και αλυτρωτικές αναφορές. (Για να ακριβολογούμε, δεν ψάχνουν οι φιλότιμοι συντάκτες, αλλά τους τα σερβίρουν έτοιμα οι γνωστές «υπηρεσίες»). Εμείς να συμφωνήσουμε μαζί τους σε πολλά, αλλά με δυο προϋποθέσεις. Η πρώτη είναι να ψάξουν και τα ελληνικά σχολικά βιβλία, που επίσης είναι γεμάτα από τέτοιες αναφορές και παραποιήσεις της Ιστορίας. Η δεύτερη είναι να μη γράφουν τόσο χοντρές μαλακίες, σαν κι αυτές που περιείχε ρεπορτάζ της «Ελευθεροτυπίας» την περασμένη Κυριακή. Αλήθεια, από πότε είναι εθνικισμός και αλυτρωτισμός οι περιγραφές στους απηνείς διωγμούς που δέχτηκε το σλαβομακεδονικό στοιχείο σε διάφορες περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας; Δεν τους έχουν απαγορέψει και την εθνική αναφορά και τη γλώσσα, δεν εξαπέλυσαν σε βάρος τους λευκή τρομοκρατία εξαναγκάζοντάς τους να εγκαταλείψουν τον τόπο τους και να γίνουν μετανάστες; Ψέματα είναι όλ’ αυτά; Φανταστικές ιστορίες για να εξάπτουν τον εθνικό φανατισμό των γειτόνων; Φαίνεται πως μόνο εμείς έχουμε δικαίωμα να μιλούμε για τους διωγμούς των Ελλήνων της Τουρκίας, ενώ τα εθνικά εγκλήματα του ελληνικού κράτους δεν μετράνε.