Είναι υπουργός!
«Ο Λοβέρδος δεν είναι υπουργός, είναι ένας ψεύτης και ηθοποιός». Το σύνθημα φώναζαν οι γιατροί που μπούκαραν και έκαναν κατάληψη στο υπουργείο Υγείας. Θα διαφωνήσουμε κατά τα δύο τρίτα. Διότι ο Λοβέρδος αναμφισβήτητα είναι ψετης (εμείς τον έχουμε κάνει εξώφυλλο σαν Πινόκιο), νομίζει πως είναι ηθοποιός, αλλά είναι χειρότερος από τον Σβαρτσενέγκερ και βέβαια είναι υπουργός.
Τι περίμεναν, δηλαδή, οι γιατροί, ότι υπουργοί γίνονται μόνο ειλικρινείς και έντιμοι άνθρωποι; Οσο και να σκαλίσουν τη μνήμη τους δεν πρόκειται να βρουν τέτοιους. Ψευταράδες και ηθοποιούς θα βρουν πολλούς.
Βέβαια, τα συνθήματα συχνά δεν ακριβολογούν κι ακόμα πιο συχνά σκαρώνονται στο πόδι. Το πετάει ένας και το πιάνουν οι υπόλοιποι. Σημασία έχει, πάντως, πως δεν υπάρχει Ελληνας που να μην έχει πάρει χαμπάρι τον συγκεκριμένο πολιτικό. Προσπαθεί καθημερινά να δίνει θεατρικές παραστάσεις και γελάει μαζί του το σύμπαν. Εξακολουθεί να είναι υπουργός, όμως, και με αποφάσεις του να καθορίζει τις ζωές μας.
♦ Ρατσισμός
Υπάρχει άνθρωπος χωρίς κουλτούρα; Υπάρχει λαός χωρίς κουλτούρα; Μόνο οι ναζί θα απαντήσουν καταφατικά. Κάθε άλλος θα απαντήσει πως κάθε λαός έχει την κουλτούρα του, κάθε άνθρωπος έχει την κουλτούρα του. Η υφυπουργός Εργασίας Αννα Νταλάρα επέλεξε, προφανώς, να συνταχθεί με το ναζισμό. Γι’ αυτό και σε ραδιοφωνική της συνέντευξη (26.1.11) απάντησε, αναφερόμενη στους μετανάστες ότι «αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κουλτούρα, είναι διαφορετικοί»! Η διαφορετικότητα βαφτίζεται έλλειψη κουλτούρας, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που ο Χίτλερ και οι οπαδοί του χαρακτήριζαν τους μη «αρίους». Κι όμως, αυτή η κυρία, η παντελώς αμόρφωτη, η κυνική, με τις απροκάλυπτα ρατσιστικές αντιλήψεις, εξακολουθεί να είναι υφυπουργός και μάλιστα αρμόδια για θέματα μετανάστευσης.
Την διαγωνίστικε επάξια η Γραμματέας Μεταναστευτικής Πολιτικής της ΝΔ, βουλευτής Φωτεινή Πιπιλή, που ενοχλήθηκε σφόδρα επειδή στους μετανάστες απεργούς πείνας παραχωρήθηκε «ένα από τα λιγοστά εναπομείναντα ιστορικά στολίδια της προπολεμικής Αθήνας». Είναι δυνατόν τα στολίδια να παραχωρούνται στους… υπανάπτυκτους; «Είναι ντροπή για την πόλη των Αθηνών –δήλωσε– είναι προσβολή για τους Αθηναίους του πολύπαθου κέντρου, είναι πρόκληση για τους υπό συνεχή κατοχή λαθρομεταναστών και εγκληματικών στοιχείων κατοίκους της ευρύτερης περιοχής, πέριξ του αρχοντικού, Αγ. Μελετίου, Πατησίων, Αχαρνών, Πλατείας Βικτωρίας, πλατείας Αγ. Παντελεήμονα να μετατρέπεται ένα ιστορικό αρχιτεκτόνημα σε κατάλυμα -με άγνωστη εξέλιξη- ακριβώς απέναντι από το Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών».
♦ Μνημείο υποκρισίας
Την ώρα που ο ΣΥΝ με ανακοίνωσή του κατηγορούσε τους μετανάστες για αδιαλλαξία, επειδή αρνήθηκαν να φύγουν από τη Νομική και να πάνε σ’ ένα κτίριο που δεν τους χωρούσε, που τους δινόταν για τρεις μόνο μέρες και στο οποίο θα βρίσκονταν χωρίς τους αλληλέγγυους και με αστυνομική παρουσία στην πόρτα, το ΝΑΡ εξέδιδε τη δική του ανακοίνωση στην οποία δεν άναβε μεν το πράσινο φως στην κυβέρνηση για παραβίαση του ασύλου, όμως ουσιαστικά καλούσε τους μετανάστες να εγκαταλείψουν τη Νομική. «Οι αγωνιζόμενοι μετανάστες μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα από όλους αυτή την προτεραιότητα (σ.σ. την υπεράσπιση του ασύλου) και είναι σίγουρο ότι θα συμβάλουν έμπρακτα σε αυτήν», έγραφε η ανακοίνωση του ΝΑΡ, η οποία κατά τα άλλα ήταν γεμάτη από καταγγελίες κατά της κυβέρνησης και του μαύρου μετώπου, αλλά και από υπαινιγμούς κατά της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης (συμπαράσταση «όχι με αποσπασματικές κινήσεις, αλλά με σχέδιο και προοπτική διασφάλισης ευρύτερων συμμαχιών», ο αγώνας «δεν θα κριθεί σε μια ζαριά», απαιτείται «λογική αντικαπιταλιστικού εργατικού μετώπου και όχι περιορισμό σε αμυντικές μορφές αλληλεγγύης»).
Κανένας δεν μπορούσε να ζητήσει από τους απεργούς πείνας να σηκώσουν αυτοί την υπεράσπιση του ασύλου. Γι’ αυτό και απ’ όλες τις συνιστώσες της αλληλεγγύης καμιά δεν ζήτησε από τους μετανάστες να σηκώσουν αυτό το βάρος, παραμένοντας στη Νομική και μετά την άρση του ασύλου. Θα περιμέναμε, όμως, το άσυλο να το υπερασπιστούν αυτοί που παριστάνουν τους σπουδαίους και τους δυνατούς. Τουλάχιστον, θα περιμέναμε δυο λόγια αυτοκριτικής για την αδυναμία του κινήματος, τα οποία ποτέ δεν διαβάσαμε.
Στα παχιά λόγια είναι «μανούλες» οι του ΝΑΡ. Ας απαντήσουν, όμως, σε δυο απλά ερωτήματα. Πρώτο, γιατί δεν συμμετέχουν στην πρωτοβουλία αλληλεγγύης, μολονότι κλήθηκαν; Δεύτερο, γιατί έβαλαν την πορεία του «συντονισμού πρωτοβάθμιων σωματείων» την Τετάρτη και όχι την Πέμπτη, για την οποία είχε ήδη αποφασιστεί πορεία της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης; Κι επίσης, γιατί δεν πάτησαν το πόδι τους στην έκτακτη πορεία της περασμένης Παρασκευής, μια μέρα μετά την άρση του ασύλου και την εκδίωξη των απεργών πείνας από τη Νομική;
♦ Εντολείς και εντολοδόχοι
«Η κυβέρνηση θα είναι αυστηρή με όσους υποκίνησαν και οργάνωσαν την κατάληψη θέτοντας σε κίνδυνο τη χώρα κοινωνικά και οικονομικά», δήλωσε ο Γ. Ραγκούσης, συμπληρώνοντας ότι θα κινηθούν από τον εισαγγελέα οι διαδικασίες ποινικής δίωξης σε όσους έχουν συμμετάσχει στη διαδικασία κατάληψης της Νομικής.
Ο μπιφτεκάς από την Πάρο, που κόλλησε δίπλα στον Παπανδρέου και έγινε σε λίγα χρόνια υπερυπουργός, αγνοεί στοιχειώδεις αρχές του πολιτεύματος, όπως π.χ. η «ανεξαρτησία» της Δικαιοσύνης. Βγήκε και προανήγγειλε αυτός τις ποινικές διώξεις, αποκαλύπτοντας το ρόλο εντολοδόχου της κυβέρνησης, που παίζουν οι δικαστικές αρχές.
Στη συνέχεια το προχώρησε ακόμα παραπέρα:«Και ας κρατήσουμε ότι υπήρξαν συγκεκριμένοι υποκινητές, οργανωτές στους οποίους πρέπει να αποδοθούν ευθύνες πάση θυσία από τον Εισαγγελέα», δήλωσε την περασμένη Δευτέρα, 31 Γενάρη, σε ραδιοφωνική εκπομπή του του «Βήμα FM». Πάση θυσία διώξεις; Και πού πήγε ο περιβόητος νομικός πολιτισμός; Ψιλά γράμματα για τον παριανό μπιφτεκά που έγινε πολιτικός.
♦ Eπικεφαλής των εργατοπατέρων
Αν ξεφυλλίσεις το «Ριζοσπάστη» και καταφέρεις να βρεις κάνα μικρό δημοσίευμα για το νομοσχέδιο για τις αστικές συγκοινωνίες, θα βρεις και το απαραίτητο συμπλήρωμά του: μπόλικες καταγγελίες ενάντια σε ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΝ, που υπονομεύουν και ξεπουλούν τον αγώνα και τα παρόμοια. Ομως, στις δυο τελευταίες γενικές συνελεύσεις των εργαζόμενων της ΕΘΕΛ, ήταν η παράταξη του Περισσού που συσπείρωσε γύρω της όλους τους… πουλημένους, δηλαδή την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ. Την πρόταση της ΔΑΣ (παράταξη του Περισσού) υποστήριξαν η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ και στο ΔΣ του σωματείου και στη γενική συνέλευση. Μάλιστα, τη δεύτερη φορά (την περασμένη Δευτέρα, 31 Γενάρη) η πρόταση του ΔΣ, που την παρουσίασε ο εκπρόσωπος του Περισσού, ηττήθηκε κατά κράτος από την αγωνιστική πρόταση εργαζόμενων, οι οποίοι συσπειρώθηκαν το τελευταίο χρονικό διάστημα, βλέποντας το γενικό ξεπούλημα.
Ξέρετε τι προέβλεπε, εκτός των άλλων, η πρόταση των ΔΑΣ-ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ; Οτι η επόμενη γενική συνέλευση θα γίνει στις 14 Φλεβάρη. Δηλαδή, μετά την ψήφιση του νομοσχέδιου από το Ρέππα! Ας σταματήσουν, λοιπόν, να εμφανίζονται σαν ταξικοί και αδιάλλακτοι συνδικαλιστές.
Φυσικά, το ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» δεν έδινε την παραμικρή πληροφορία για όλ’ αυτά. Μιλούσε γενικά για όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, υποστηρίζοντας ότι οι εργαζόμενοι «έχουν απέναντί τους όχι μόνο τις διώξεις της κυβέρνησης, αλλά και τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, οι οποίες προσπαθούν να βάλουν εμπόδια στην αποτελεσματικότητα των κινητοποιήσεων (που οι ίδιες κηρύσσουν, αναγκασμένες από τα πράγματα)». Κατηγορούσε, δε, την ΠΑΣΚΕ, ότι απουσίαζε από τη συνεδρίαση του ΔΣ στα μπλε λεωφορεία, χωρίς να λέει τίποτα για τη συμμαχία ΔΑΣ-ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ.
♦ Στυλοβάτες του συστήματος
Και γιατί ο Περισσός επέλεξε στη συγκεκριμένη περίπτωση να πορευτεί μαζί με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ και μάλιστα ενόψει μιας σφοδρότατης επίθεσης της κυβέρνησης; Γιατί είναι δύναμη-στυλοβάτης του συστήματος. Αρκεί ν’ αναφέρουμε μια λεπτομέρεια για να φανεί καλύτερα αυτό. Πρότειναν να γίνει πορεία στα γραφεία του ΣΕΒ! Ο ΣΕΒ, βέβαια, είναι αυτός που είναι, όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση άμεσος αντίπαλος των εργαζόμενων είναι η κυβέρνηση. Φοβήθηκαν, όμως, ότι αν η πορεία πήγαινε στη Βουλή ή σε κάποιο υπουργείο, οργισμένοι οι εργάτες θα έκαναν «ντου» και δεν θα μπορούσαν να τους κρατήσουν. Γι’ αυτό πρότειναν πορεία στην ερημία των γραφείων του ΣΕΒ. Οσο πιο μακριά τόσο πιο καλά.
♦ Με τις μουτσούνες φορεμένες
Εργάτες της βάσης είχαν κάνει πρόταση στη γενική συνέλευση των εργαζόμενων της ΕΘΕΛ να πραγματοποιήσουν διαδήλωση που θα κατέληγε στα γραφεία της ΓΣΕΕ, για να την καταγγείλουν για την προδοτική της στάση (ούτε μια ανακοίνωση δεν έχει βγάλει, ακόμα και μετά την κατάθεση του νομοσχέδιου της κυβέρνησης για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς). Η απόφαση πέρασε με μεγάλη πλειοψηφία, παρά τη λυσσασμένη αντίδραση της διοίκησης του σωματείου (του ΠΑΜΕ συμπεριλαμβανόμενου).
Συγκεντρώθηκαν, λοιπόν, εκατοντάδες εργαζόμενοι, οδηγοί στην πλειοψηφία τους, και με επικεφαλής το γνωστό πανό του σωματείου τους («ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ»), αλλά με απούσα σύμπασα τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, πορεύτηκαν προς το παλάτι της ΓΣΕΕ, όπου βρήκαν να τους περιμένουν τα ΜΑΤ με τις μουτσούνες φορεμένες. Ετοιμα, δηλαδή, να βαρέσουν στο ψαχνό τους εργάτες, αν δοκίμαζαν να κάνουν «ντου» προς το κτίριο.
Ποιος φώναξε τα ΜΑΤ; Η διοίκηση της ΓΣΕΕ, φυσικά, που έχει φτάσει στο έσχατο σημείο εξευτελισμού, να χρειάζεται την αστυνομία για να την προστατεύσει από την οργή των εργατών.