Διάλογος τέλος. Μέσα σε δυο εβδομάδες το νομοσχέδιο θα είναι νόμος του κράτους και «θα εφαρμοστεί μέχρι κεραίας» διαμήνυσε με το γνωστό ύφος της Μαρίας Αντουανέτας η Μαριέττα Γιαννάκου. Αφησε, λοιπόν, έκθετους τους παρατρεχάμενούς της πρυτάνεις, που είχαν σπεύσει πριν λίγο καιρό να της κάνουν δώρο μια σύνοδο, ώστε από το βήμα της να κάνει τα γνωστά επικοινωνιακά της παιχνίδια.
«Κάγκελο» έμειναν όμως και οι «1000» πανεπιστημιακοί αυτόκλητοι συνομιλητές της (που τελικά -όπως φάνηκε στην πράξη όλο αυτό το διάστημα- δεν είναι 1000). Σ’ όλους αυτούς η Γιαννάκου είχε υποσχεθεί ότι μετά τη δημοσιοποίηση του νομοσχέδιου, θα είχαν σημαντικό και ενεργό ρόλο στην τελική διαμόρφωσή του. Αφού όμως τους χρησιμοποίησε καλά-καλά, τώρα τους πέταξε σα στυμμένες λεμονόκουπες.
Η αλαζονική αυτή συμπεριφορά, όπως και το ίδιο το νομοσχέδιο, που με τις ρυθμίσεις του τους αμφισβητεί συνολικά και καταρρακώνει την προσωπικότητά τους, απογοήτευσε τα πρόθυμα παπαγαλάκια της κυβερνητικής πολιτικής στα Πανεπιστήμια. Πήραν, λοιπόν, σβάρνα τα κανάλια και τις εφημερίδες και κάνουν δηλώσεις αμφισβήτησης του νομοσχέδιου και αποστασιοποίησης από αυτό (ειδικά εκείνος ο «αριστερός μαϊντανός» Λ. Παπαγιαννάκης είναι σαν να προσπαθεί να μας πείσει ότι ουδεμία σχέση έχει με το έγκλημα).
Το ίδιο έπραξαν και στη διημερίδα που διοργάνωσαν οι «1000», στην οποία συμμετείχαν καμιά διακοσαριά. Η κυβέρνηση ενσωμάτωσε ορισμένες από τις προτάσεις μας, είπαν, όχι όμως και τη λογική και τη συνοχή τους. Γι’ αυτό το νομοσχέδιο «παραμένει αποσπασματικό, ασαφές και αντιφατικό σε πολλά σημεία, γεγονός που δημιουργεί ανησυχία για τον τρόπο εφαρμογής».
Αφού έριξαν τις νταβανόπροκές τους προς την κυβέρνηση, δεν ξέχασαν να στρέψουν βεβαίως τα φαρμακερά βέλη τους, σαν ορκισμένοι εκσυγχρονιστές και ενάντια στους συναδέλφους τους, που συνεχίζουν την απεργία διάρκειας ενάντια στο νομοσχέδιο, καλώντας τους «να κατέβουν απ’ τα κεραμίδια». Συνεχίζουν, λοιπόν, το παραμύθι τους για «ανοιχτά πανεπιστήμια», αφού πολλοί από αυτούς έχουν επιδοθεί σε άγριες μπίζνες με ερευνητική δραστηριότητα για λογαριασμό επιχειρήσεων και οι καταλήψεις τους χαλάνε τη σούπα και κάποιοι, με σχέση εργασίας μερικής απασχόλησης θεωρούν πως για να διατηρήσουν τη θέση τους ή να τη βελτιώσουν, πρέπει να αποδείξουν ότι έχουν άριστες επιδόσεις στην οσφυοκαμψία.
Την Τετάρτη, η Γιαννάκου –αφού πρώτα τα έκανε όλα μπάχαλο κατά την προσφιλή της συνήθεια- προσπάθησε να αμβλύνει τις εντυπώσεις, παίζοντας με το ότι οι «πάντες» είναι καλεσμένοι να καταθέσουν στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής. Βέβαια, η τακτική είναι ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε. Αρα το πολύ-πολύ να διαφοροποιηθούν κάποιες «περιφερειακές» διατάξεις, που δεν αλλοιώνουν την ουσία, έτσι για να δοθεί η κάλπικη εντύπωση ότι λαμβάνεται υπόψη η γνώμη των σφουγγοκωλάριων.
