Τρίτη βράδυ και η γκλάβα φουρτουνιασμένη από σκοτούρες. Ο μήνας πάει 25 και έχω στεγνώσει από μπακίρια, ενώ στο περίμενε είναι τα ασφάλιστρα του αυτοκινήτου και το φροντιστήριο του πιτσιρικά. Εβαλα να στραγγίξω ένα ούζο Πλωμαρίτικο και πάτησα το χαζοκούτι να μουρμουρίζει. Επεσα στον Alpha. Συνάντησα τον Σπύρο Καρατζαφέρη να τα έχει πάρει στην κράνα. Με αφορμή την υπόθεση του μικρού Αλεξ απ’ τη Βέροια τα ’ριχνε χοντρά στην κοινωνία που δεν έχει «κοινωνική αλληλεγγύη», που δεν «συμμετέχει στο δράμα μια πονεμένης μάνας» και δεν συμμαζεύεται. Μου ‘ρθε να ξεράσω. Κοίτα, γαμώ το φελέκι μου, ποιος έγινε τιμητής της κοινωνίας. Ενας τύπος που ήταν τσιράκι της πιο εγκληματικής συμμορίας που πέρασε τα τελευταία χρόνια απ’ τον τόπο μας. Της χούντας των συνταγματαρχών. Τι διάολο, τόσο εύκολα ξεχάσαμε ότι δήλωνε τηλεγραφικά την υποταγή του στους δικτάτορες και τον θαυμασμό του στον Γ. Παπαδόπουλο; Ε, δεν είναι πρόκληση τέτοια άτομα να μας παρουσιάζονται σήμερα σαν τιμητές της κοινωνικής ηθικής;
Πήγα παρακάτω στο χαζοκούτι και τράκαρα τον Alexis Παπαχελά στο Mega. Είχε τη Μαριέττα σενιαρισμένη πρώτο τραπέζι και υποτίθεται ότι κουμάνταρε μια συζήτηση με φοιτητές. Η απόλυτη ξεφτίλα. Διέκοπτε όποιον/α δεν του άρεσε, σεντράριζε με κόκκινη κάρτα κάθε φοιτητή που είχε ουσιαστική παρέμβαση, αβαντάριζε συνέχεια την Κουτσίκου. Το αναμενόμενο δηλαδή. Αλλωστε, ο Alexis έχει δώσει εδώ και καιρό δείγματα πλήρους υποταγής στο σύστημα. Πιστεύω να θυμάστε τη στάση του στην υπόθεση της 17 Νοέμβρη. Ποιο καλό τηλεοπτικό παπαγαλάκι τότε ο Χρυσοχοΐδης δε μπορούσε να βρει. Κι αυτός όμως δεν τον άφησε παραπονούμενο. Του έκανε την καλύτερη ρεκλάμα όταν ο Παπαχελάς μαζί με τον Τέλλογλου συντηρούσαν την τρομολαγνεία εκδίδοντας το βιβλίο με τίτλο «17». «Το βιβλίο συνδέει με ανάγλυφο τρόπο τη συνολική εικόνα της τρομοκρατίας και η δημοσιογραφική έρευνα δίνει απαντήσεις σε πολλά ερωτηματικά που απασχόλησαν την ελληνική κοινωνία», είχε δηλώσει τότε ο υπουργός δημόσιας τάξης του ΠΑΣΟΚ, παροτρύνοντας τον κόσμο να το αγοράσει. Να συνεχίσω να γράφω για το ρόλο του Παπαχελά μάλλον τζάμπα μελάνι θα χαλάσω, οπότε πάμε παρακάτω.
Εβαλα δεύτερο ούζο και σαλπάρισα για τον Antenna. Αραξα εκεί και βάλθηκα να μπανίζω δυο συνεταιράκια που αλληλολιβανίζονται. Ο Θέμος Αναστασιάδης και ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος έκαναν ο ένας την αγιογραφία του άλλου. Αφορμή για την τηλεοπτική συνάντησή τους ήταν γιατί τα ‘σπασαν, λέει, ο Τριανταφυλλόπουλος με το κανάλι του Κοντομηνά. Θα ξέρετε, υποθέτω, ότι ο Ζούγκλας ήθελε να κάνει μια εκπομπή για το «μαύρο χρήμα» που παντελονιάζουν οι εθνονταβατζήδες απ’ τους καπιταλιστές. Τα αφεντικά στο κανάλι που δούλευε αντέδρασαν και αυτός παραιτήθηκε. Εδειξαν κάτι σκηνές απ’ την «κομμένη εκπομπή» και μέσα στην τρελή χαρά οι δυο τους βάλθηκαν να σαλπίζουν για το θεάρεστο έργο του δημοσιογραφικού λειτουργήματος. Στάκα τώρα, γιατί το άχυρο που πάνε να μας ταΐσουν έχει και τσουκνίδες και δεν κατεβαίνει αμάσητο. Εντάξει μωρέ, μπορεί ο Τέρενς Κουίκ να μπογιατίζει τον Τριανταφυλλόπουλο με πινελιές «πρότυπο μαχητικής δημοσιογραφίας», ο Γιάννης Ντάσκας να τον χαρακτηρίζει «ασυμβίβαστο και αδέκαστο ρεπόρτερ» και στον ίδιο χαβά να βιολίζουν ένα σωρό απ’ το φύραμά του, αλλά τα πράγματα δεν είναι έτσι. Επειδή από καραμπόλα τυχαίνει να ξέρω τον νταλγκά που βαράει ο τύπος, θα ασχοληθώ λίγο μαζί του. Δεν με απασχολεί ούτε τι εκτίμηση έχει σ’ αυτούς που φέρνει στην εκπομπή του ούτε πώς αντιμετωπίζει τις κοπελιές που αναζητούν δουλειά στην δημοσιογραφική του ομάδα. Θέμα του και ζούγκλα του. Αλλά όχι να μας το παίζει κιόλας ότι δεν σηκώνει μύγα στο δημοσιογραφικό του μικρόφωνο. Είναι πλήρως εξαρτημένος κάθε φορά απ’ τους εργοδότες του και προκαλεί την απόλυσή του μόνο όταν έχει εξασφαλίσει καλύτερη προσφορά από άλλο αφεντικό. Και για να μη μένει καμιά αμφιβολία, να τι έγραφε η προηγούμενη σύμβαση που είχε με το Alter: «Από τη σύμβαση αυτή προκύπτει ότι δεν υπάρχει σχέση εξαρτημένης εργασίας μεταξύ του Ε. Τριανταφυλλόπουλου και του τηλεοπτικού σταθμού. (…) Πέραν τούτου όμως τίποτα δεν μεταδίδεται χωρίς την έγκριση του τηλεοπτικού σταθμού. Η ροή του προγράμματος παρακολουθείται από υπαλλήλους του σταθμού και υπάρχει η δυνατότητα διακοπής αυτής από αρμόδιο υπάλληλο, αν παραστεί ανάγκη προς τούτο».
Και για καπάκι, να τι έγραφε πριν αρκετά χρόνια ο Γ. Βότσης στην «Ελευθεροτυπία», τότε που ήθελε να παρουσιάζεται σαν αντιεξουσιαστής: «Στον μπαξέ της δημοσιογραφίας υπάρχουν (κι όχι πάντοτε ευδιάκριτα) τα… εύοσμα άνθη: Προκλητικά νεόπλουτοι αυλητρίδες πάσης εξουσίας, “βαποράκια” της κατευθυνόμενης πληροφόρησης, “παπαγαλάκια” των κερδοσκόπων, τρωκτικά των μυστικών κονδυλίων, αργόμισθοι πολυθεσίτες, χυδαίοι εκβιαστές, ψυχογιοί των αφεντικών, θεραπαινίδες της πλουτοκρατίας, πράκτορες και χαφιέδες…»
Γιώργης Γιαννακέλλης
giorgis@eksegersi.gr
