Δεν είναι δυνατό μια μικρή συγκέντρωση να κλείνει το κέντρο της Αθήνας, (ξανα)δήλωσε την περασμένη Τρίτη ο Μίχαλος, πρόεδρος του συνδικάτου των εμποροβιομηχάνων της Αθήνας. Σε τι αναφερόταν; Στα συλλαλητήρια των εκπαιδευτικών, που κατ’ αυτόν «δεν είναι πάνω από 200 – 300 άτομα»! Επειδή όλος ο κόσμος έχει εικόνα απ’ αυτά τα συλλαλητήρια (το πρώτο είχε 5.000 κόσμο και τα επόμενα κυμαίνονταν μεταξύ 10.000 και 20.000), μπορούμε να καταλάβουμε σε τι αποβλέπει όλη αυτή η φιλολογία περί περιορισμού των «μικρών» διαδηλώσεων, στην οποία πρωτοστατούν οι εμποροβιομήχανοι και σαν πειθήνια σκυλάκια ακολουθούν οι κυβερνήσεις (το ζήτημα, ως γνωστόν, άνοιξε ο ίδιος ο Σημίτης ως πρωθυπουργός και το συνέχισε καλοκαιριάτικα ο Πολύδωρας). Εκείνο που στην πραγματικότητα θέλουν, είναι να βάλουν στο «γύψο» όλες τις διαδηλώσεις. Να «αποστειρώσουν» το κέντρο της Αθήνας. Να επιτρέπονται το πολύ μια-δυο εθιμοτυπικές πορείες το χρόνο (Πολυτεχνείο – Πρωτομαγιά) και όλες οι άλλες πορείες να «οριοθετούνται» από την Αστυνομία.