Η τάξις βασιλεύει και πάλι στις ελληνικές φυλακές. ΜΑΤ και δεσμοφύλακες, με δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και άγριους ξυλοδαρμούς (μόνο στον Κορυδαλλό τραυματίστηκαν 200 κρατούμενοι και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο κρατουμένων για να τους επιδεθούν τα τραύματα) κατάφεραν να καταστείλουν την εξέγερση των κολασμένων την Τρίτη και την Τετάρτη. Εμειναν μόνο οι εξεγερμένοι στο κολαστήριο του Μαλανδρίνου, που έχουν ταμπουρωθεί στην ταράτσα και επιμένουν. Οι πολιορκητές τους, σαν άλλοι Κιουταχήδες, περιμένουν να εξαντληθούν από την πείνα και τη δίψα, για να ολοκληρωθεί το έργο της άγριας καταστολής.
«Δεν διαπραγματευόμαστε την κατάργηση του σωφρονιστικού συστήματος, των δικαστικών αποφάσεων και της δικαιοσύνης», ήταν το στυγνό μήνυμα του υπουργού Δικαιοσύνης Αν. Παπαληγούρα. Γι’ αυτόν και την κυβέρνησή του τα προβλήματα των φυλακών θα λυθούν με την ολοκλήρωση της κατασκευής τριών νέων φυλακών. Προφανώς, ως προβλήματα αξιολογούν μόνο το αβάσταχτο στριμωξίδι στα κελιά. Η απομόνωση, οι εξευτελισμοί, οι ξυλοδαρμοί, τα ναρκωτικά, το ανύπαρκτο επισκεπτήριο δεν αποτελούν προβλήματα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που εξεγείρονται οι δεσμώτες των κολαστηρίων. Ο,τι έχει αλλάξει στη λεγόμενη σωφρονιστική νομοθεσία έχει αλλάξει ύστερα από δικές τους εξεγέρσεις. Ποιος δεν θυμάται τον μακαρίτη Αθ. Κανελλόπουλο να πηγαίνει ο ίδιος και να διαπραγματεύεται με τους εξεγερμένους του Κορυδαλλού και να ικανοποιεί κάποια από τα αιτήματά τους; Το ίδιο και ο Γ. Κουβελάκης. Ο Παπαληγούρας, όμως, δε μπαίνει σε διαπραγμάτευση. Απαντά με κορύφωση της βίας.
Πόσο παράλογα, όμως, είναι τα αιτήματα των φυλακισμένων, όπως αυτά παρουσιάστηκαν από τους εξεγερμένους του Μαλανδρίνου; Κανένα ΜΜΕ δε μπήκε στον κόπο να τα παραθέσει στο σύνολό τους. Πρόβαλαν μόνο τα αιτήματα που έχουν να κάνουν με τη μείωση των εκτιόμενων ποινών. Αιτήματα λογικά και δίκαια, που βέβαια ούτε το σωφρονιστικό σύστημα, ούτε το ισχύον δίκαιο καταργούν. Δεν καταργείται το ποινικό δίκαιο αν τα 3/5 για την έκτιση της ποινής γίνουν 3/7. Δεν καταργείται το σύστημα αν τα ισόβια κατέβουν από τα 16 στα 12 χρόνια. Κάποτε δεν υπήρχαν ούτε τα 3/5 ούτε τα 16 στα ισόβια. Θεσπίστηκαν, στο όνομα μιας «προοδευτικής σωφρονιστικής πολιτικής». Ποιο δίκαιο λέει ότι πρέπει να παραμείνουν εσαεί αναλλοίωτα;
Πέραν αυτών, όμως, υπάρχουν αιτήματα που αναφέρονται στο σεβασμό του αστικού σωφρονιστικού κώδικα, που το ίδιο το σύστημα παραβιάζει: να δίνονται οι άδειες με βάση τις τυπικές προϋποθέσεις, υποχρεωτικό δικαίωμα στην εργασία για όλους τους κρατούμενους, να επανεξεταστούν οι φυλακές τύπου Μαλανδρίνου για να μην οδηγούν στην ηθικο-πνευματο-σωματική εξόντωση του κρατούμενου, (αυτό να ισχύσει και για τους πολιτικούς κρατούμενους) να εφαρμοστεί επιτέλους το ανενεργό ευεργέτημα του σωφρονιστικού κώδικα για την τμηματική έκτιση ποινής, εναλλακτικές μορφές έκτισης ποινής και ημι-ελεύθερης διαβίωσης, να γνωστοποιηθούν εγγράφως τα αποτελέσματα των ΕΔΕ και να απομακρυνθούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί που αβίαστα και απλόχερα κακοποίησαν και βασάνισαν κρατούμενους από το 1999 μέχρι σήμερα. Ούτε αυτά τα αιτήματα θέλησε να συζητήσει ο Παπαληγούρας. Ετσι είναι, σιγά μη δώσουμε θέση συνομιλητή στους «κακούργους».
Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα ακολουθήσουν και άλλες εξεγέρσεις στα κολαστήρια. Δικό μας χρέος είναι να καταγγείλουμε τη βαρβαρότητα και να σταθούμε στο πλευρό των κολασμένων.
Αποχή από το συσσίτιο, σε ένδειξη συμπαράστασης στους εξεγερμένους κρατούμενους του Μαλανδρίνου και των άλλων φυλακών, ξεκίνησε από την περασμένη Τρίτη η πλειοψηφία των πολιτικών κρατούμενων της 6ης πτέρυγας των Φυλακών Κορυδαλλού.
Η «Ελευθεροτυπία», όμως, στην οποία τηλεφώνησαν και δήλωσαν την αποχή από το συσσίτιο, δεν δημοσίευσε την είδηση. Ο λόγος; Δεν κάνει αποχή ο προστατευόμενός της Αλέξανδρος Γιωτόπουλος!
Για την ιστορία, αποχή από το συσσίτιο έκαναν οι: Δημήτρης Κουφοντίνας, Σάββας, Χριστόδουλος και Βασίλης Ξηρός, Ηρακλής Κωστάρης, Κώστας Καρατσώλης, Θωμάς Σερίφης, Σωτήρης Κονδύλης. Επαιρναν κανονικά συσσίτιο οι: Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, Βασίλης Τζωρτζάτος, Πάτροκλος Τσελέντης και Κώστας Αγαπίου.