Την απόλυτη ξεφτίλα υπέστησαν τα μέλη της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής που πήγαν στη Γερμανία για ν’ «ανακρίνουν» τα στελέχη της Siemens. Οι Γερμανοί και ο Χριστοφοράκος ή δεν έδιναν καθόλου απαντήσεις ή τους δούλευαν ψιλό γαζί. Γιατί είναι δούλεμα ο Σίκατσεκ να τους παραπέμπει στον Κουτσενρόιτερ, αυτός στον Χριστοφοράκο κι ο τελευταίος να σκίζει τα ρούχα του ότι ουδέποτε έδωσε μίζες!
Ενα ερώτημα υπάρχει μόνο: τι πήγαν να κάνουν στη Γερμανία; Γιατί επέλεξαν να πάνε ακόμα και όταν οι Γερμανοί τους ξεκαθάρισαν ότι μπορούν να υποβάλλουν μόνο γραπτές ερωτήσεις, οι οποίες μάλιστα θα έχουν εγκαίρως τεθεί υπόψη των «ανακρινόμενων»; Η μόνη απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα βρίσκεται στην… πατροπαράδοτη ξενοδουλεία των πολιτικών του ελληνικού αστικού συστήματος και στη θέλησή τους να κουκουλώσουν το σκάνδαλο με νομικίστικα τερτίπια, επικαλούμενοι την αδυναμία τους να βρουν στοιχεία από τους διαχειριστές των λεγόμενων «μαύρων ταμείων» της Siemens. Οσο για τη συμμετοχή του Παφίλη του Περισσού, που άφησε την προεκλογική περίοδο και πήγε να φάει το φτύσιμο από τον Χριστοφοράκο και τ’ άλλα καλόπαιδα της Siemens, μόνο στις σκοτεινές συμφωνίες του 1989 μπορούμε να αναζητήσουμε την απάντηση. Τότε που Μητσοτάκης, Παπανδρέου και Φλωράκης επέβαλαν στην κυβέρνηση Ζολώτα, παρά τη διαφωνία του αρμόδιου υπουργού, να υπογράψει τη συμφωνία-θηλιά για την προμήθεια των ψηφιακών παροχών του ΟΤΕ, που τον έδεσε στο άρμα της Siemens.
