Εξι από τις μεγαλύτερες οργανώσεις της ιρακινής αντίστασης αποφάσισαν να συνεργαστούν και να σχηματίσουν ένα μέτωπο, στα πλαίσια του οποίου θα συνενώσουν τις δυνάμεις τους χιλιάδες μαχητές. Οι οργανώσεις αυτές είναι ο «Ισλαμικός Στρατός στο Ιράκ», ο «Στρατός των Μουτζαχεντίν», η «Ανσάρ αλ – Σούνα», ο «Στρατός των Φατιχίν», το «Ισλαμικό Μέτωπο για την Ιρακινή Αντίσταση» και η Ιρακινή Χαμάς.
Η διαδικασία είχε ξεκινήσει από τις αρχές του καλοκαιριού και η ανακοίνωση σχηματισμού του μετώπου, με το όνομα «Πολιτικό Συμβούλιο της Ιρακινής Αντίστασης», έγινε στις 10 Οκτωβρίου από εκπρόσωπό του στο Αλ – Τζαζίρα.
Σε μια ανακοίνωση 14 σημείων, το Πολιτικό Συμβούλιο, μεταξύ άλλων, διακηρύσσει ότι «η αντίσταση στην κατοχή είναι ένα δικαίωμα που αναγνωρίζεται από όλους τους νόμους» και ότι «η ένοπλη αντίσταση, που συγκροτείται από δυνάμεις, ομάδες και προσωπικότητες που απορρίπτουν την κατοχή, είναι ο νόμιμος εκπρόσωπος του Ιράκ». Υπόσχεται να αγωνιστεί για να απελευθερωθεί το Ιράκ και να αναγκαστούν οι κατακτητές να πληρώσουν τις ανάλογες αποζημιώσεις στον Ιρακινό λαό. Δηλώνει ότι δεν αναγνωρίζει το σύνταγμα, τους νόμους και τις συμφωνίες που έχουν υπογραφεί κατά τη διάρκεια της κατοχής, ότι υπερασπίζει την εδαφική ακεραιότητα του Ιράκ και τάσσεται ενάντια στο διαμελισμό του.
Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι ο εκπρόσωπός του, μιλώντας στο Αλ – Τζαζίρα, διαχώρισε σαφώς τη θέση του Πολιτικού Συμβουλίου από κάποιους φύλαρχους σε σουνιτικές επαρχίες που συνεργάζονται με τους Αμερικάνους εναντίον της Αλ – Κάιντα, δηλώνοντας ότι «πολλές ομάδες της αντίστασης έχουν κάνει λάθη στην πορεία της αντίστασής τους στην κατοχή, όμως αυτό δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία από τις φυλές για να συμπαρατάσσονται με τις δυνάμεις της κατοχής».
Ο σχηματισμός του «Πολιτικού Συμβουλίου της Ιρακινής Αντίστασης» αποτελεί μια ελπιδοφόρα εξέλιξη, με την έννοια ότι είναι η πρώτη φορά, σε συνθήκες μεγάλου κατακερματισμού των δυνάμεων της ιρακινής αντίστασης, εμφύλιου διχασμού, διάλυσης και χάους, που συγκροτείται μια ευρύτερη συμμαχία της ένοπλης αντίστασης, ένας σημαντικός και υπολογίσιμος πόλος, που μπορεί να συσπειρώσει ευρύτερες δυνάμεις και να συνεχίσει πιο αποτελεσματικά όχι μόνο ένοπλα, αλλά και σε πολιτικό επίπεδο τον αγώνα ενάντια στην αμερικάνικη κατοχή.
