Το μόνο για το οποίο δεν μπορεί να κατηγορήσει κάποιος τον Τ. Χριστοδούλου, πρόεδρο των ΕΛΠΕ, είναι ότι… λαϊκίζει. Επί δεκαετίες έχει δώσει εξετάσεις στο σύστημα, διαχειριζόμενος υπεύθυνα οικονομικά πόστα (έχει διατελέσει και διοικητής της ΤτΕ). Αλλωστε, η τοποθέτησή του επικεφαλής του μεγαλύτερου πετρελαϊκού ομίλου της χώρας έγινε με τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης και του ομίλου Λάτση.
Ο κ. Χριστοδούλου, λοιπόν, που ξέρει την αγορά πετρελαίου όσο κανένας άλλος, δήλωσε την περασμένη Δευτέρα, ότι οι αυξήσεις σε διάφορα προϊόντα είναι μεγαλύτερες απ’ αυτές που δικαιολογούν οι αυξήσεις στα καύσιμα. Μίλησε, δηλαδή, για κερδοσκοπία. Μια κερδοσκοπία που παρατηρείται κάθε φορά που υπάρχει μια αλλαγή κάποιου στοιχείου κόστους. Οι καπιταλιστές βρίσκουν την ευκαιρία να υψώσουν τις τιμές πάνω από τα επίπεδα που υπαγορεύουν οι πραγματικές αυξήσεις στοιχείων κόστους, δηλαδή πάνω από την αξία τους. Τα περί ανταγωνισμού που εξομαλύνει τις τιμές είναι παραμυθάκια στην εποχή μας. Πρώτο, γιατί ο ανταγωνισμός –και αν λειτουργούσε- θέλει ένα χρονικό διάστημα μέχρι να αποκαταστήσει ένα συγκεκριμένο επίπεδο τιμών που να ανταποκρίνεται στις αξίες των εμπορευμάτων και δεύτερο, γιατί ο ανταγωνισμός δεν λειτουργεί σε μεγάλους βιομηχανικούς κλάδους, που χαρακτηρίζονται από τις μονοπωλιακού τύπου συμφωνίες, όπως τα καρτέλ.
