Ενας καθωσπρέπει σερίφης μιας μικρής αμερικάνικης πόλης εξοντώνει με σαδιστικό τρόπο πρόσωπα που αγαπά ή τον περιβάλλουν, ενώ ταυτόχρονα παλεύει με τους εσωτερικούς του δαίμονες και το ένοχο παρελθόν του. Η ταινία βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζιμ Τόμσον και έχει γνωρίσει ήδη μια κινηματογραφική μεταφορά το 1976.
Ο γνωστός βρετανός σκηνοθέτης, δημιουργός μερικών εξαιρετικών ταινιών, όπως «Jude», «Ο δρόμος για το Γκουαντανάμο», «Σ` αυτόν τον κόσμο», κάνει εδώ μια στροφή 180 μοιρών και καταπιάνεται με μια παρανοϊκή ιστορία του αμερικανικού νότου, δοκιμάζοντας τις ικανότητές του στο είδος των pulp fiction ψυχολογικών θρίλερ. Το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον αμφιλεγόμενο: Η ταινία έχει τις αρετές μιας άρτιας αμερικανικής παραγωγής, με κορυφαίες ερμηνείες, όμως από τη μια οι πολυπληθείς σοκαριστικές σκηνές δεν προσφέρουν σχεδόν τίποτα στο δραματουργικό κτίσιμο της ταινίας και από την άλλη η όλη «αφήγηση» βασίζεται σε μια απλοϊκή ψυχανάλυση αποκομμένη εν πολλοίς από το κοινωνικό περιβάλλον της εποχής. Τα κίνητρα του δολοφόνου δεν πείθουν, στο θεατή μένει η αίσθηση του ανολοκλήρωτου και της λειψής προσέγγισης του φαινομένου της βίας, που για όποιον έχει νου και μάτια δεν είναι ποτέ ούτε ανεξήγητη, ούτε επιφανειακή, ούτε ανορθολογική.
Ελένη Σταματίου
