Κραυγή αγωνίας μιας εργάτριας που σκέφτεται ταξικά είναι το κείμενο που μας έστειλε η Μ.Κ. «Ο ψίθυρος, η φωνή, η κραυγή των εργατοτεχνιτών της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος του Συνδικάτου Μετάλλου, αποτυπωμένα σε μια κόλλα χαρτί!!!» είναι οι τελευταίες λέξεις του κειμένου της.
Γράφει: «Αύριο θα είμαστε η αιτία που τα παιδιά μας θα ντρέπονται για τους εαυτούς τους, για την οικογένειά τους, για τους γονείς τους και που είναι Ελληνες. Καθόμαστε άπραγοι, αδρανείς και από τώρα η πλειοψηφία από εμάς έχει πετάξει το μπαλάκι στα δικά του παιδιά, για αυτά που ο ίδιος δεν ήταν ικανός να κάνει. Για την ανικανότητα του να διεκδικήσει και να απαιτήσει αυτά που του ανήκουν και αυτά που δικαιούται. Η πορεία που ακολουθούμε έχει ήδη καταδικάσει εμάς και την οικογένειά μας σε ένα εξευτελιστικό τρόπο ζωής. Αλήθεια, για το τόσο χαμηλά κοστολογείτε τους εαυτούς σας και την οικογένειά σας; […]
Η πλειοψηφία των νέων παιδιών έχει ήδη αρχίσει να εγκαταλείπει την Ελλάδα και να αναζητεί μια καλύτερη και αξιοπρεπή ζωή στο εξωτερικό. Eχετε αναρωτηθεί γιατί συμβαίνει αυτό και ποιοι ευθύνονται; Εμείς ευθυνόμαστε για αυτήν την κατάντια και μόνο εμείς. Εχετε σκεφτεί τι θα γίνει σε λίγα χρόνια όταν η πλειοψηφία της νεολαίας θα έχει φύγει στο εξωτερικό, με όλους εμάς να έχουν παραιτηθεί από τα θεμελιώδη δικαιώματά τους και να δέχονται την εκμετάλλευση των ‘’λίγων’’; Η Ελλάδα θα χαθεί. Για όσους δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα ή δεν θέλουν να το συνειδητοποιήσουν τα πράγματα έχουν πάρει πολύ άσχημη τροπή και θα γίνουν ακόμα χειρότερα αν δεν δραστηριοποιηθούμε άμεσα. Πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας τώρα, πριν να είναι πολύ αργά. Το πρόβλημα μας αφορά άμεσα τόσο τον καθένα ξεχωριστά όσο και σαν σύνολο, σαν συνδικάτο μετάλλου».
Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το βρείτε στην ιστοσελίδα μας www.eksegersi.gr.
